“غدیر” ، دریایی از باور و بصیرت ، در کویر حیرت و هامون ضلالت است ، تا کام جان ها از آن سیراب شود.
“غدیر” ، یک ” کتاب مبین” است.
سندی برای تداوم خط “رسالت” در جلوه “امامت”
“غدیر” ، برای تشنگان ، چشمه زلال هدایت است ، و برای ره گم کرده گان ، صراطی است که به “سنت پیامبر” منتهی می شود.
غدیر ، عید ولایت است.
و … غدیر علی ، هنوز هم چشمه ای لبریز از ” آب حیات ” و دریایی مواج از فضایل است.
“غدیر” ، روز اکمال دین و اتمام نعمت بود.
“غدیر” ، برنامه ای الهی برای حیرت زدایی از اذهان و اعمال امت ، در افقهای آینده تاریخ بود.
“غدیر” ، تداوم خط رسالت ، در جلوه “امامت ” است.
پس … “عاشورا” با “امامت” پیوند دارد ، و “غدیر” با “کربلا” پیوسته است.
اگر امت ، “غدیر” ها را پاس بدارند ، “عاشورا” های مظلومیت و کربلاهای خون و شهادت پیش نمی آید و خورشید امامت ، در محاق خلافت قرار نمی گیرد.
امت بی امام ، رمه بی چوپان است و گله بی شبان و راه بی علامت و … شب بی چراغ ، کشتی بی ناخدا ، دشت بی چشمه ، و … قنات خشکیده و بی آب!… رهشناس تر از “مولود کعبه” کیست؟ و قاطع تر از “ابو تراب” و پسندیده تر از “مرتضی” و والاتر از “علی” کدام است؟
علی (علیه السلام) ، “غدیر خم” را از دریای فضائلش به موج نشانده است و رسول گرامی اسلام ، دست روی چهره خوب و شایسته ای گذاشته است ، علی ، برگزیده محمد نیست ، بلکه منتخب خداست و پیامبر فقط ابلاغگر پیام الهی نسبت به امامت اوست.
غدیر ، کاشتن بذر ولایت در جان هاست.
غدیر ، نشان دادن خورشید به گرفتاران ظلمت هاست.
غدیر ، روز تکمیل دین و اتمام نعمت است.
غدیر ، “عید الله الاکبر” است، عید آل محمد (ص) ، عید هواداران حق و وفاداران به پیامبر.
غدیر ، عید عدالت و رهبری است ، عید انسانیت و کمال طلبی است ، عید شعله افکنی بر اندیشه هاست.
غدیر ، روز بشریت و روز “انسان” است ، غدیر ، “تداوم رسالت محمد” در “ولایت علی” است.
غدیر عید “پیمان” و “میثاق” و “عهد” است.
