؛ اتفاقی که می خواستند افتاد. صعود به جام جهانی.آرزویی که یک بار هفت سال پیش طعمش را مزه، مزه کرده بودند. با اینکه  هندبال ایران همیشه جزو تیم های مدعی آسیا بوده، اما تنها یک بار سهمیه جام جهانی را گرفت . این بار همه لژیونرها نبودند و خیلی از بازیکنان هم برای اولین بار قهرمانی آسیا را تجربه میکردند، اما شد آنچه که میخواستند. آن هم با هدایت مائوئل مونتایا فرناندز،پروفسور اسپانیایی. مردی با کوله باری از تجربیات و افتخارات مثل  قهرمانی جهان،قهرمانی سوپر کاپ اروپا. پرفسور حتی تیم های آسیایی را خوب می شناسد، با 6 سال حضورش کنار والرو ریواری  افسانه ای در تیم ملی هندبال قطر . تجربیات او با انگیزه جوانی بازیکنان ایران نتیجه اش شد دومین صعود به جام جهانی 2023 سوئد و لهستان، با قربانی کردن یک به یک حریفانش. ازاسترالیا، هند و عربستان در دور مقدماتی گرفته تا عراق و کویت. فرناندز با تجربه ای که در کوله بارش داشت، ساز جنگندگی بازیکنان جوانش را کوک کرد تا با تجربه لژیونرها نقشه اش را پیش ببرد. برد و با 5 پیروزی، هم به نیمه نهایی صعود کرد و هم جهانی شد.

پیروزیهای شیرینی که هر کدام قصه جداگانه ای داشت و بارها ملی پوشان با سوت پایان بازیها، اشک شوق ریختند و با پرچم سه رنگ ایران در خاک عربستان دور افتخار زدند و آن را بارها و بارها بوسیدند. البته این پایان کار نیست و حالا که ملی پوشان جنگیدن را بارها و بارها مرور کرده اند، می خواهند نقشه دوم را اجرا کنند. رفتن روی سکو. به همین خاطر است که فرناندز گفته :«حالا برای رسیدن به فینال می جنگیم.»

اگر خوایو ولاسکو، والیبال ایران را مرور کرد و بارها هندبالیست ها حسرت نداشتن مربی مثل او را به زبان آورده اند، حالا می توان فرناندز اسپانیایی را ولاسکوی هندبال دانست.

بیشتر بخوانید

251254