عرفان حاج‌بابایی: لیگ برتر ایران بالاخره آغاز شد.پس از انواع حرف و حدیث ها و تعویقی که قرار بود به افزایش کیفیت و کاهش کاستی های لیگ برتر منجر شود. آغاز لیگ با تاخیری حدودا 20 روزه همه را امیدوار کرده بود تا مسائلی مثل بلیت فروشی و امنیت ورزشگاه ها به بهترین شکل حل شود و فوتبال ایران شکلی بهتر به خود بگیرد اما آغاز دوباره بازی ها نشان داد که نه تنها آن مشکلاتی که سازمان لیگ به دنبال حل آن ها بود مرتفع نشده،بلکه مشکلاتی دیگر هم به مسائل دیگر فوتبال ایران اضافه شده که نمونه آن را شاید در لیگ های سطح پایین جهان هم نشود پیدا کرد.

از توپ بی‌کیفیت تا تیغ تیز کمیته انضباطی

در آستانه آغاز لیگ برتر،سازمان لیگ توپ های این دوره از مسابقات را در اختیار تیم ها قرار داد تا با آن تمرین کنند. توپی که از نازیبایی طرح آن هرچه گفته شود کم است. اما با کنار گذاشتن طراحی توپ که البته اصلا طراحی هم ندارد و یک دست سفید است،به کیفیت توپ ها می رسیم که از همان ابتدا داد بازیکنان را درآورد. توپ هایی که بازیکنان از همان ابتدا گفتند سنگین است و تنبل و نمی شود با آن به شکل مطلوبی فوتبال بازی کرد و بیشتر به درد سالن می خورد تا چمن. با شروع شدن مسابقات،انتقادها ادامه پیدا کرد تا به نظر بیاید که بازیکنان در انتقاد از توپ ها حق داشته اند. پس از صحبت در مورد توپ ها،کمیته انضباطی به جای اینکه به اصل موضوع ورود کند و سازمان لیگ را ملزم کند تا با پیگیری موضوع نسبت به اصلاح وضع موجود اقدام کند،بازیکنانی مثل امید عالیشاه و وریا غفوری را به دلیل حرف هایشان در این خصوص متهم به صحبت های غیر مسئولانه کرد و آن ها را به کمیته انضباطی فراخواند! گویا کمیته انضباطی از همین ابتدای فصل شمشیرش را برای همه از رو بسته و می خواهد برای سرپوش گذاشتن روی ضعف های واضح و علنی فوتبال ایران،از حربه سخت گیری و جلوگیری از انتقاد کردن استفاده کند. روشی که آینده در مورد کارایی آن قضاوت خواهد کرد.

افتتاحیه؛امسال دریغ از پارسال

اما برسیم به افتتاحیه لیگ برتر. مسابقه ای که باید به بهترین شکل و با مراسم هایی جذاب برگزار شود تا لیگ به طور رسمی استارت بخورد.اما نه تنها خبری از یک مراسم شیک نبود بلکه از کار افتادن گیت های بلیت الکترونیکی و مشکلاتی که سایت فروش بلیت پیدا کرده بود،باعث شد تا هواداران پرسپولیس ساعت ها زیر آفتاب بمانند و در نهایت هم به همان شیوه سنتی،یعنی بدون بلیت و بدون توجه به شماره صندلی و مسائلی از این دست وارد ورزشگاه شوند.استادیوم آزادی هم که بهترین استادیوم ایران است فقط با صندلی های طبقه اول خود پذیرای هواداران بود و خبری از طبقه دوم نبود.این در حالی است که بارها و بارها ادعا شد که استادیوم آزادی کاملا آماده است و هیچ مشکلی در میزبانی مسابقات لیگ برتر ندارد.

با توجه به اتفاقات پیش آمده در بازی هفته اول پرسپولیس مقابل پارس جنوبی می توان این پرسش را از متولیان امر داشت که فایده تاخیر در شروع لیگ که قرار بود باعث حل شدن این مشکلات شود چه بوده وقتی دوباره از روز اول شرایط مثل قبل است و هیچ تغییر ملموسی مشاهده نمی شود؟

روز دوم هفته اول لیگ برتر در تبریز.مسابقه ماشین سازی و استقلال در حضور چند هزار هوادار در استادیوم بنیان دیزل برگزار شد و میلیون ها نفر از طریق تلویزیون به تماشای این مسابقه نشستند. تصویربرداری این مسابقه و کارگردانی آن به جرعت می توان گفت حتی برای بازی های ویدیویی هم غیرقابل تحمل و غیرقابل قبول بود چه رسد به پوشش یک مسابقه فوتبال زنده و حساس که مخاطبین بسیاری دارد.مخاطبینی که با این شکل پوشش تلویزیونی-اعم از تصویربرداری و گزارش- نمی توانند هیچ لذتی از مسابقه تیم محبوب شان ببرند.

 البته که قطعا اصلاح چنین مسائلی در اولویت هیچ کدام از نهادهای مربوطه نیست اما باید توجه شود که همین موارد جزئی است که می تواند پدیده ای مثل فوتبال را زشت و حوصله سر بر یا زیبا و جذاب کند.فقط کافی است نحوه شروع لیگ برتر ایران را با شروع لیگ برتر عربستان که همین چند روز پیش افتتاح شد مقایسه کنید تا به عمق تفاوت ها پی ببرید.

مراسم برترین‌ها بدون برندگان

در ادامه می رسیم به مراسم برترین های فوتبال ایران در فصل گذشته. مراسمی که علی القاعده باید قبل از آغاز لیگ برگزار می شد اما در نهایت به روز شنبه موکول شد. از تاخیر دو ساعته در آغاز مراسم که بگذریم به این نکته بر می خوریم که درست در همان روزی که این مراسم برگزار شد، تیم های شاهین بوشهر و سپاهان آخرین بازی هفته اول را در شهر بوشهر برگزار می کردند. اهمیت این مسئله در اینجاست که سپاهان به عنوان نایب قهرمان دوره قبلی لیگ برتر،کاندیداهای مختلفی در بین برترین های لیگ داشت و در نهایت هم کی روش استنلی، مهدی کیانی و پیام نیازمند از این تیم جایزه کفش طلا،بهترین هافبک و جایزه بازیکن اخلاق را مال خود کردند در حالی که در سالن حضور نداشتند و صندلی های آنان در این مراسم خالی بود .قطعا می شد با برنامه ریزی بهتر از این اتفاق جلوگیری کرد اما انگار این قضیه هم برای مسئولان مربوطه چندان مهم نبود.

موارد مطرح شده فقط گوشه ای از کاستی ها و نقایصی بود که در همین هفته اول مسابقات به چشم آمد و هدف از برشمردن آن هم صرفا اصلاح این روند و کمک به بهبود شرایط فوتبال ایران بود. به این امید که فوتبال ایران با مرتفع کردن این مسائل و موارد کلان دیگر،علاوه بر حرفه ای بودن در اسم و عنوان،در عمل هم از حالت آماتوری خارج شود و به سوی حرفه ای شدن حرکت کند.

254 251