این یافته می‌تواند اهمیت بالایی داشته باشد چرا که می‌توانیم متوجه شویم که مغز سگ‌ها در هنگام دیدن، به چه چیزی اولویت می‌دهند.
«ارین فیلیپس»، عصب‌شناس دانشگاه پرینستون می‌گوید با وجودی که مطالعه آن‌ها تنها مبتنی بر دو سگ بود، اما می‌توان یافته‌ها را به دنیای سگ‌ها تعمیم داد:
«امیدوارم این مطالعه راه را برای استفاده از روش‌های مشابه روی سگ‌ها و سایر حیوانات توسط سایر محققان، هموار کند. با این کار می‌توانیم به اطلاعات بیشتری دست یابیم و همچنین درک بهتری از اینکه چگونه مغز حیوانات مختلف کار می‌کند، داشته باشیم.»
نحوه انجام آزمایش روی سگ‌ها
در این پژوهش که دو سگ در آن مشارکت داشتند، محققان سه فیلم 30 دقیقه‌ای مخصوص سگ‌ها درست کردند. در این ویدیوها سگ‌ها در اطراف می‌دوند و انسان‌ها هم با آن‌ها ارتباط دارند. از سایر فعالیت‌های موجود در این ویدیوها می‌توان به مواردی مانند حرکت خودروها، ارتباط انسان‌ها با یکدیگر و همچنین یک گربه در خانه اشاره کرد.
این فیلم‌ها در سه قسمت 30 دقیقه‌ای به سگ‌ها نمایش داده شدند که مجموع آن‌ها را به 90 دقیقه می‌رساند. سگ‌ها هنگام مشاهده این ویدیوها در دستگاه fMRI قرار داشتند و دانشمندان توانستند مغز آن‌ها را اسکن کنند.
داده‌ها در ویدیوها با مواردی مانند اشیاء (سگ‌ها، انسان‌ها، خودروها و سایر حیوانات) و همچنین اقدامات (خوردن، بو کشیدن و بازی کردن) دسته‌بندی شدند. این اطلاعات و همچنین فعالیت مغز سگ‌ها به یک شبکه عصبی به نام «Ivis» داده شد؛ شبکه‌ای که برای بررسی فعالیت مغز با دسته‌بندی‌ها طراحی شده است.
دانشمندان برای مقایسه سگ‌ها با انسان‌ها، این ویدیوها را به دو انسان هم نشان دادند و آن‌ها درون دستگاه MRI هنگام مشاهده فیلم‌ها قرار گرفتند. در ادامه این اطلاعات هم به Ivis داده شد.
هوش مصنوعی توانست اطلاعات مغز انسان را با دو دسته‌بندی انجام شده یعنی اشیاء و فعالیت‌ها، با دقت 99 درصد ترسیم کند. البته برای فعالیت‌ها، دقت هوش مصنوعی بین 75 تا 88 درصد بود.
به گفته پژوهشگران، انسان‌ها بسیار شی‌ءگرا هستند و ما وسواس خاصی در نامگذاری اشیاء داریم. در مقابل به نظر می‌رسد سگ‌ها کمتر به اینکه چه کسی یا چه چیزی کاری را انجام می‌دهد، اهمیت می‌دهند و بیشتر نگران خود عمل هستند. علاوه بر این، نحوه درک جهان توسط انسان‌ها و سگ‌ها تفاوت‌های قابل توجهی با یکدیگر دارد.
سگ‌ها تنها سایه‌ای از آنچه ما به عنوان بخش‌های آبی و زرد یک طیف درک می‌کنیم را تشخیص می‌دهند. با این حال، سگ‌ها چگالی بالاتری از گیرنده‌های بینایی حساس به حرکت دارند. یکی از دلایل این موضوع می‌تواند این باشد که سگ‌ها باید بیشتر از انسان‌ها حواس‌شان به خطرات موجود در محیط‌شان باشد.
انسان‌ها بصری هستند، اما برای سگ‌ها مهم‌ترین حس‌شان، حس بویایی است و بخش بزرگی از فعالیت‌های مغزشان به همین کار اختصاص دارد. بنابراین طراحی آزمایش برای دستیابی به اطلاعات مغز برای حس بویایی، کار دشوارتری نسبت به بینایی است.
۲۲۷۲۲۷
