اما همچنان تعداد انگشت شماری از هنگکنگیها به این مشاغل، حتی با وجود آنکه درآمدی از آن به دست نمیآورند، دلخوش ماندهاند. برای آن که این مشاغل در تاریخ ثبت شوند، یک عکاس حرفهای به نام گری جونز سری به این کسبه و حجره داران سنتی زده تا آنها را در محل کار مستندنگاری کند. اصلیترین موضوع این عکسها کسب و کارها و هنرهای در حال انقراض اند.
ساخت مجسمههای کاغذی
آن یئونگ پینگ-چی بیش از دو دهه است که به تبعیت از پدرش به تولید این مجسمههای کاغذی مشغول است. او هر روز، روزی ۱۰ ساعت، انواع مجسمههای کاغذی را با ظرافتی خاص و توجه به جزئیات تولید میکند.
سوزاندن بدخواه
جادوگری یکی دیگر از مشاغل سنتی خیابانی در هنگ کنگ است. یک نوع خاص از این جادوگری «سوزاندن بدخواه» نام دارد. سوزانندگان بدخواه، جادوگران دوره گرد و خیابانی هستند که مجسمههای کاغذی دشمنان مشتریانشان را میسوزانند تا شر و بلایی که ممکن است از دشمنان به مشتریانشان برسد را دفع کنند.
آنتی یان یکی از جادوگران مشغول در این حوزه است که زیر یکی از پلهای پر رفت و آمد و شلوغ هنگ کنگ سالهاست بساط دارد. لبخند آرام و گرم آنتی هیچ نسبتی با محیط شلوغ و پر از ترافیکی که در آن بساط پهن کرده ندارد. او میگوید جادوگری بیشتر از آن که برای باطل کردن نفرین و شر باشد، برای این است که به مردم کمک کنیم در زندگی خوش شانسیهای بیشتری بیاورند. البته او انکار نمیکند که همواره مشتریانی دارد که به طور مثال میخواهند از همسران خیانتکار یا کارفرمایان بی رحم خود انتقام بگیرند و آنتی به آنها کمک میکند.
ساخت شابلون خطاطی
یکی از هنرهای رو به انقراض چین تهیه شابلون برای خطاطی است. یکی از آخرین سازندگان شابلون در هنگ کنگ پیرمردی ۸۲ ساله به اسم وو دینگ کئونگ است که طی ۳۰ سال گذشته در گوشهی خیابان آرگیل در مونگ کک، در زیر یک چتر چینی آبی رنگ شابلون تولید کرده است. آثار خط چینی در گوشه و کنار غرفه اش خودنمایی میکند. اما او میگوید روزها میگذرد و حتی یک مشتری هم سری به غرفه او نمیزند. با این حال پیرمرد دست از کار کردن بر نمیدارد. گاهی سه روز طول میکشد تا او یک کار را تکمیل کند.
تولید بخارپز بامبو
تاک چونگ سام کی، نام آخرین کارخانه تولید بخارپز بامبو است که در هنگ کنگ فعالیت دارد. این کارخانه توسط ریموند لم و خانواده اش اداره میشود. ریموند لم وقتی خیلی کم سن بود کار ساخت بخارپزهای بامبو را شروع کرد و هنوز هم با وسواس خاصی چوبهای بامبو را قالب میزند تا از آنها بخارپزهای دایرهای درست کند. او میگوید نکته مهم برای تولید بخارپزهای بامبو، شناخت گیاه بامبو است. این گاه در قسمتهایی نرمتر و خوشبوست و بنابراین میتواند به طعم غذای درون بخارپز کمک کند.
تولید ترازوی دستی
خانم هو، پیرزن ریزنقشی است که ۹۰ سال در یک گذر باریک در هنگ کنگ مشغول تولید ترازوهای دستی بوده است. او این کار را وقتی ۱۲ ساله اش بود از پدرش آموخت. با کم شدن تقاضا برای این محصول و ضعیف شدن روز به روز چشمهای خانم هو، او مجبور شده از یکی از دوستان قدیمی اش برای ساخت ترازوهای دستی کمک بگیرد. او روزهایی را به یاد میآورد که سفارش پشت سفارش دریافت میکرد. یک ست معمولی ترازو ۲۰۰ دلار هنگ کنگ قیمت دارد. بزرگترین نوع آن که ماهیگیران برای اندازه گیری وزن صیدشان استفاده میکنند، ۹۸۰ دلار هنگ کنگ ارزش دارد.
تولید کاشی بازی
آقای چئونگ بیش از ۴۰ سال است که کاشیهای بازی ماهژونگ، یکی از بازیهای سنتی آسیای شرقی، را تولید میکند. او این کار را از پدر و پدربزرگش و در مغازه خانوادگی شان یاد گرفته است. جالب اینجاست که او هرگز خودش این بازی را یاد نگرفته است.
چئونگ اخیرا مجبور شده بستههای کاشی ماهژونگ را که ماشینی تولید میشوند از چین وارد کند. یکی از دلایلش این است که یک ماه طول میکشد تا یک بسته کاشی ماهژونگ دستی تولید شود.
تهیه غذای سنتی با مار
در گذشته مارهای زنده در جعبههایی در اطراف مغازه نگهداری میشدند، اما امروز فقط تعداد کمی از آنها به این شکل در دسترس هستند و مابقی به صورت یخ زده از جنوب شرق آسیا وارد میشوند. گیبسون میگوید این شکل را بیشتر ترجیح میدهد، چون او دوست دار حیوانات است و نمیتواند خودش مارها را بکشد.
نامه نویسی
چن هنوز از همان دستگاه تایپ قدیمی استفاده میکند. امروز فقط تعداد انگشت شماری مشتری دارد که برای پر کردن فرمهای مالیات یا درخواست ویزا به او مراجعه میکنند. او اغلب روزها اصلا مشتری ندارد، بنابراین وقتش را به روزنامه خواندن یا صحبت کردن میگذارند.
تولید وسایل مسی دست ساز
یک روز کامل طول میکشد تا آنها یک ماهی تابه تولید کنند و هر ماهی تابه در حدود ۷۰۰ دلار هنگ کنگ میارزد. مغازه پر از وسائل آشپزخانه، دستگیره، و در قابلمه است. صدها چکش و ابزار قدیمی دیگر کف مغازه افتاده است. این ابزار سال هاست که یک تنه مسئول تولید اقلام مسی در هنگ کنگ بوده اند، چون مغازههای مشابه همه بسته شدند.
ساخت مهر چینی
نانوایی
ونگ سیو-پینگ در دهه ۱۹۷۰ از شنزن به هنگ کنگ مهاجرت کرد و از آن زمان به کار نانوایی مشغول است. او میگوید هرگز قبل از ورود به هنگ کنگ نانوایی نکرده بود و حتی از نانوانی خوشش نمیآمد. اما با این حال توسط خویشاوندانش به کار نانوایی معرفی شد. ونگ خمیر را از نیمه شب آماده میکند تا بتواند تا ساعت ۶ صبح کار پخت نان را شروع کند.
برنج فروشی
ونگ تاک کم مغازه برنج فروشی دارد. این یک حرفه خانوادگی بوده و مغازه برنج فروشی شینگ هینگ تای به او به ارث رسیده است. او از ۱۶ سالگی کار در مغازه را آغاز کرده و اکنون ۷۳ ساله اش است و همچنان در همان مغازه با کمترین تغییرات در دکوراسیون کار میکند. ونگ همچنان ماشین برنج پاک کنی ۳۰ سال پیش را استفاده میکند و در هفته کار بسیاری از مشتریهای قدیمیاش را راه میاندازد. هیچکدام از بچههای او نمیخواهد پا جای پای او بگذارند بنابراین با بازنشست شدن او احتمالا مغازه نیز تعطیل میشود.
کف و چهره خوانی
ویلیام کم یک کف و چهره خان ۱۰۰ درصد تضمینی است. او باور دارد که فال گیری ۵۰ درصد استعداد میخواهد و ۵۰ درصد بقیه اش کار و مطالعه است. کم با غرور از ۲۵ سال سابقه در این کار صحبت میکند. سرزندگی و اخلاق خوباش باعث شده بسیاری از مشتریانش همه ساله برای کف خوانی به او مراجعه کنند.