شیردهی با ایمپلنت پستان

با زیاد شدن و بروز شدن تکنیک های بزرگ کردن پستان، هر ساله زنان بیشتری به دنبال کسب اطلاعات در مورد شیردهی با ایمپلنت پستان می گردند. جستجوهای اینترنتی می تواند گیج کننده باشد. در یک وب سایت، جراحان پلاستیک مختلف ادعا می کنند که در اکثر موارد شیردهی با ایمپلنت پستان هیچ مشکلی برای مادر به دنبال ندارد.

اما سایت های دیگر بسته به روش مورد استفاده به مشکلات بالقوه شیردهی اشاره می کنند. از سوی دیگر، متخصصان تغذیه با شیر مادر، وامبک و ریوردان به مطالعات متعددی اشاره می کنند که در آن ها ذکر شده است که تنها یک سوم از مادرانی که ایمپلنت داشتند موفق به شیردهی با ایمپلنت پستان شدند.

امکان شیردهی با ایمپلنت پستان وجود دارد؟

بله، شیردهی با ایمپلنت ممکن است، اما ایمپلنت های پستان می تواند توانایی مادر برای تولید شیر کامل را تحت تاثیر قرار دهد و این نکته که آیا فقط بخشی از تغدیه به وسیله شیر مادر می تواند تامین شود یا تمام آن بستگی به موارد زیر دارد:

• نوع عمل جراحی
• آیا در کانال های شیر، زخم وجود دارد یا خیر؟
• تا چه اندازه بافت غدد لنفاوی قبل و بعد از عمل وجود دارند؟

همانند تمام زنان، موفقیت شیردهی به وسیله پستان بستگی به داشتن اطلاعات صحیح در مورد مواد اولیه ایمپلنت کار شده، موقعیت قرار دادن آنها و مدیریت شیردهی دارد. دانستن اینکه چگونه می توان شیر مادر را افزایش داد، نیز مهم است.

آیا ایمپلنت های پستان بر تغذیه با شیر مادر تاثیر می گذارند؟

ایمپلنت های پستان می تواند تامین شیر مادر را کاهش دهد. میزان خسارت بستگی به عوامل زیر دارد:

۱٫ تاثیر محل برش بر شیردهی با ایمپلنت پستان

از آنجا که برشی برای قرار دادن ایمپلنت ایجاد می شود، میزان آسیب به غدد شیر، کانال ها، اعصاب و یا تامین خون تحت تاثیر قرار می گیرد. اگر برش بر روی لبه نوک پستان و آرئول انجام شود، می تواند اعصاب نوک پستان را تحت تاثیر قرار دهد و عصب را بریده و باعث ایجاد رفلکس عصبی هورمونیک مورد نیاز برای تولید و انتشار شیر مادر شود.

۲٫ موقعیت ایمپلنت

جایی که ایمپلنت قرار می گیرد و اندازه ایمپلنت باعث ایجاد فشار بر قسمت های داخلی پستان می شود. پستان از بافت غده ای (برای ساخت شیر) در بالای لایه ای از ماهیچه تشکیل شده است. اگر ایمپلنت بین بافت غدد لنفاوی و لایه عضلانی قرار گیرد، گفته می شود که احتمال بیشتری برای فشار وارد کردن به مجاری و غدد وجود دارد که ممکن است بر جریان شیر تاثیر بگذارد و تولید شیر را کاهش دهد. برعکس، هنگامی که ایمپلنت زیر لایه عضلانی قرار می گیرد، گفته می شود که تاثیر زیادی بر تولید شیر ندارد. البته هنوز مطالعات تحقیقاتی معتبری درباره این ادعاها پیدا نشده است.

۳٫ بافت زخمی

بافت زخمی ممکن است سبب سستی در پستان، تغییر شکل و درد شود و می تواند به مجاری شیر گسترش یابد و بر میزان شیردهی تاثیر بگذارد. اگر شیر نتواند آزادانه از پستان خارج شود، زنان دارای ایمپلنت ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به ورم پستان قرار گیرند.

۴٫ عملکرد بافت سینه

جراحی زیبایی یا جراحی بازسازی برای افزایش سایز سینه به علت رشد غیرطبیعی سینه، ممکن است زیربنای عملکرد بافت پستان را تحت تاثیر قرار دهد. در چنین شرایطی، مشکلات شیردهی به طور مستقیم به این قضیه بستگی دارد و به جراحی ایمپلنت پستان ربطی ندارد، اما احتمالا مشکلات توسط ایمپلنت ها بوجود می آید که این مسئله در یک مطالعه مشخص شده است.

۵٫ حساسیت وتاثیر آن بر شیردهی با ایمپلنت پستان

پس از عمل جراحی ایمپلنت پستان، برخی از مادران سینه های خود را حتی به لمس طبیعی توسط تغذیه با شیر مادر، بسیار دردناک و فوق العاده حساس می یابند. بعضی دیگر ممکن است بی حسی یا کرختی را در نوک پستان تجربه کنند، که این به علت رفلکس عصبی هورمون هایی که برای تولید شیر نیاز است، می باشد.

۶٫ تولید شیر تصادفی

گاهی اوقات مادرانی که دارای ایمپلنت های سینه هستند، ممکن است تولید شیری بی ربط با شیردهی (گالاکتورهیا) یا گالاکتوسل (کیست شیر پر شده) داشته باشند. این معمولا به تراکم پس از عمل در اطراف ایمپلنت مرتبط است که اغلب نیاز به حذف ایمپلنت دارد.

تکنیک های جراحی و تاثیر آن بر شیردهی با ایمپلنت پستان

علاوه بر موقعیت ایمپلنت، تکنیک های مختلف جراحی نیز وجود دارد. پنج تکنیک برش عبارتند از تکنیک های:

• inframammary
• Axillary
• Periareolar
• periumbilical
• transabdominal

تصور می شود که تکنیک های inframammary  و  axillaryزیان و تاثیرات کمتری بر تولید شیر دارد. هر یک از این تکنیک ها به صورت خلاصه در زیر توضیح داده شده است:

روش  Inframammary

در حال حاضر محبوب ترین تکنیک برای بزرگ کردن پستان است. برشی در زیر پستان ایجاد می شود و ایمپلنت زیر بافت پستان یا عضله قرار می گیرد. اگر برش در خط Inframammary (جایی که پستان و دیواره سینه تقاطع دارند) ایجاد شود، زخم ممکن است قابل مشاهده نباشد. این تکنیک بافت غدد لنفاوی و اعصاب را تحریک نمی کند، بنابراین تاثیرات منفی کمتری بر تولید شیر دارد.

روش بزرگ شدن سینه Axillary  یا transaxillary

این روش شامل قرار دادن ایمپلنت در زیر عضله از طریق برش زیر بازو در نزدیکی حفره بازو است. ایمپلنت های سالین تمایل دارند تا در زیر عضله جمع شوند . زخم عموما دیده نمی شود و همانطور که در بالا اشاره شد، این تکنیک بافت غده و اعصاب را تحریک نمی کند.

تکنیک برش Periareolar

این تکنیک شامل برش نیکول و آرئول عمیق برای قرار دادن ایمپلنت است. برش اطراف آن، به کاهش زخم کمک می کند اما این برش ها با کاهش تحریک نوک پستان و مشکلات شیردهی همراه است. یک مطالعه نشان داد که زنان جراحی شده با این روش تقریبا پنج برابر بیشتر با مشکلات شیردهی با ایمپلنت پستان همراه بودند و این به علت آسیب به مجاری، بافت غدد لنفاوی و اعصاب رخ می دهد.

رشد سینه  (Transumbilical (TUBA یا برش های پریمیبالی

 شامل قرار دادن ایمپلنت از طریق برش در ناف و حمل آن به پستان و در جایی بالای عضله است. این تکنیک به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد و فقط برای ایمپلنت های سالین استفاده می شود.  گرچه برشی در بافت پستان و اعصاب ایجاد نمی شود اما انتقال ایمپلنت ممکن است در مسیر سبب آسیب به بافت سینه شود. ممکن است برای کارگزاری ایمپلنت های کوچکتر (TABA) مورد استفاده قرار گیرد.

آیا ممکن است که آسیب وارده به غده ها، مجاری و اعصاب بهبود پیدا کند؟

بله، ممکن است بعضی از غدد و مجاری بعد از عمل مجددا وصل شوند و بعضی اعصاب آسیب دیده ممکن است در طول زمان خود را تعمیر کنند. بافت غدد لنفاوی نیز تحت تاثیر هورمون های بارداری و شیردهی قرار می گیرد و مناطقی از پستان که به طور معمول به کار برده می شود، ممکن است به بهبود هرگونه نقص کمک کند. در حالی که پس از عمل جراحی ایمپلنت، مادر ممکن است تنها برای اولین نوزاد متولد شده پس از جراحی اش، بخشی از شیر را تولید کند، اما بچه های پس از آن ممکن است از تامین شیر کافی برخوردار شوند.

به حداکثر رساندن تولید شیر

اگر شیردهی با ایمپلنت دارید، لازم است که در تماس نزدیک با یک مشاور تغذیه ای باشید تا میزان شیر خود را به حداکثر برسانید.

سوالات رایج در مورد شیردهی با ایمپلنت پستان

ایمپلنت از چه ساخته می شود؟

اکثر ایمپلنت های پستان حاوی پوسته سیلیکونی پر شده با سالین (آب نمک) یا ژل سیلیکونی (ساخته شده از سیلیکون) هستند. وامبچ و ریوردان تخمین زده اند که ۶۰٪ ایمپلنت های مورد استفاده، امروزه از ژل سیلیکون پر می شوند. سیلیکون یک ماده مصنوعی است، ترکیبی از ترکیبات ساخته شده از سیلیکون (یک عنصر طبیعی که در شن و ماسه یافت می شود).

در تولید سیلیکون به طور کلی از مواد سمی کمی استفاده می شود و در صنعت استفاده های مختلف دارد، در زمینه پزشکی (لوله)، و در خانه (وسایل آشپزخانه، قلاب بطری، اسباب بازی) از آن استفاده می شود. با این حال، در سینه انسان، سیلیکون با بسیاری از مسائل مربوط به سلامتی مرتبط است.

آیا شیردهی با ایمپلنت پستان ایمن است؟

سازمان های مختلف معتقدند که هیچ شواهدی وجود ندارد که حضور ایمپلنت پستان ممکن است به یک کودک شیرخواره آسیب برساند. برعکس، یک گروه حمایت کننده، مطالعاتی را که عمدتا در دهه ۱۹۹۰ انجام شده است، جمع آوری کرده اند که نشان دهنده آسیب احتمالی به برخی کودکان یا مادران دارای ایمپلنت بود.

توماس هیل، متخصص تغذیه با شیر مادر و دارو، می گوید سیلیکون بی اثر است (از لحاظ شیمیایی غیر فعال است) و بعید است که در دستگاه گوارش نوزاد شیرخوار جذب شود، گرچه او هشدار می دهد که مطالعات خوبی در این زمینه در دسترس نیست.

برخی از محققان دریافته اند که وقتی دستگاه های سیلیکون در داخل بدن هستند، توانایی ایجاد التهاب و مسائل مربوط به سلامت را دارند. اثرات این امر بر نوزادی که با شیر مادر تغذیه می کند مشخص نیست و نیاز به مطالعات زیادی دارد.

آیا ایمپلنت پستان می تواند به شیر مادر وارد شود؟

اداره غذا و داروی ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ گفت که هنوز مشخص نشده است که آیا مقدار کمی از سیلیکون ایمپلنت های پستان می تواند به شیر مادر وارد شود یا خیر.

مطالعه ای که اخیرا توسط سیمپل و همکارانش از نزدیک به ۲۰ سال پیش جمع آوری شده است و در یک مجله جراحی پلاستیک و بازسازی منتشر شده است نشان می دهد که مقداری سیلیکون در شیر مادر و خون مادران دارای ایمپلنت در مقایسه با مادران بدون ایمپلنت یافت شد. آنها همچنین سیلیکون را در شیر گاو و فرمولا نیز یافت کردند. با این حال، این سیلیکون همانند سیلیکون مصنوعی نیست.

جمع بندی

ایمپلنت های پستان توانایی فشرده سازی کانال های شیری را دارند و بر جریان شیر تاثیر می گذارند که این امر می تواند عرضه شیر را کاهش دهد. روش جراحی مورد استفاده برای این کار و اینکه تا چه اندازه بافت غدد لنفاوی قبل از جراحی وجود داشته است، چگونگی تأثیر این کار بر شیردهی را تعیین می کند.

با توجه به این مشکلات بالقوه ، مادر شیرده دارای ایمپلنت باید توجه بیشتری به شیر دادن به کودکش داشته باشد تا بتواند شیر خود را به حداکثر برساند. یک مشاور تغذیه IBCLC یک مشاور خوب است. به خصوص اگر هر گونه نشانه های اولیه ای وجود دارد که کودک به اندازه کافی شیر دریافت نمی کند و یا به طور معمول وزنش افزایش نمی یابد، گرفتن مشاوره بسیار مفید است.

مشخص نیست که آیا سیلیکون از بسته ایمپلنت پستان می تواند به شیر مادر وارد شود یا خیر و در حال حاضر شواهد روشنی وجود ندارد که تغذیه با شیر مادر دارای ایمپلنت به طور مستقیم به کودک آسیب رسانده باشد.