من یک مقدمه ای دوسطری بگویم درباره زیدان که چه شخصیتی دارد تا وقت می خواهیم به آن صحنه بپردازیم خواننده بیشتر درباره اش بداند.

زمانی که ژاک شیراک می خواست رییس جمهور فرانسه شود او رقیبی جدی به نام ژان ماری لوپن.انتخابات فرانسه فرآیندی دو مرحله ای دارد و نحوه انتخابات به این صورت است که دو نفر که بیشتر رای آورده اند راهی مرحله نهایی می شوند ول اینکه بیشترین آرا را داشته باشند.

در آن زمان ژان ماری لوپن نژاد پرست به همراه شیراک به دور دوم رسیده بود.جامعه فرانسه در بهت و نگرانی فرو رفت.آن هم به دلیل عقاید او و اینکه سایر کاندیدای شکست خورده هم پشت او درآمده بودند.

گروه مخالف باید کاری می کردند.آنها اقدامات مختلفی را در فرانسه ساماندهی کردند.مثل اینکه زیدان را به یک برنامه تلویزیونی بردند.در آن برنامه زیدان سخرانی خوب و مفصلی کرد.تاریخ فرانسه را ورق زد و از انقلاب های این کشور،کشت و کشتارها و …گفت.در نهایت هم از این حرف زد که با انتخاب لوپن به این دوران برخواهیم گشت.مردم ما را به آنجا نرسانید.

پس از این سخنرانی 9 درصد از آرا لوپن کم شد و در نهایت ژاک شیراک رییس جمهور فرانسه شد.

می خواهم از  تاثیر حرف بزنم.وقتی آن اتفاق در زمین فوتبال برای زیدان و ماتراتزی رخ داد من زیاد تعجب نکردم.فقط می  خواستم بدانم که ماتراتزی چه چیزی گفت که زیدان را برآشفت؟چون زیدان چند قدمی دور شد و بعد برگشت و آن ضربه سر را زد.

حتی در کاخ الیزه هم ژاک شیراک از زیدان سوال کرد که چرا این کار را کردی که زیدان گفت:«اگر این کار را نمی کردم فوتبال من نا تمام می ماند.»او آنجا هم اصل ماجرا را نگفت.

ممکن است نگاه ها به این قضیه متفاوت باشد و شاید هم نادرست؛اینکه اگر زیدان در زمین بود فرانسه قهرمان دنیا می شد یا هر چیز دیگری اما با آن پیش زمینه ای که گفتم(دیدگاه ها و عقاید)برای زیدان مسئله چیز دیگری بود.او به آن افتخارها نگاه نکرد و کاری را کرد که باید می کرد آن هم مقابل چشمان میلیاردها بیننده تلویزیونی.او پاسخ بی ادبی بازیکن ایتالیا را به این شکل داد و خیلی هم خرسند بود.می خواهم بگویم که من هم از این اتفاق و به عنوان یک فرد عادی خرسند شدم.

ایتالیا در دنیای فوتبال بازیکنان زیادی داشته که نمونه هایی از این مسائل در حوزه اخلاق را داشته اند؛مثل همین بالوتلی.در واقع فکر می کنم زیدان با آن روشن بینی و شرایطی که داشت کار درستی کرد.این اتفاق بالاتر از قهرمانی فرانسه بود به نظر من.

به نظرم زیدان در آن گام هایی که برداشت و از ماتراتزی دور شد تصمیم خودش را گرفت،برگشت و تصمیم اش را اجرایی کرد.به شما بگویم که این طور تصمیم گیری ها کار آدم های بزرگ است.آدم های خاص.ممکنبود اگر هر آدم دیگری بود برگردد و به سبک خود ماتراتزی پاسخش را بدهد اما زیدان زیدان همه را غافلگیر کرد و در حضور تاریخ این کار را انجام داد.این موضوعی بود که ماندگار شد.اگر بر می گشت و مثل خود ماتراتزی رفتار می کرد نه در شان و شخصیت خودش بود و نه ماندگار می شد.دیدگاه ها مختلف است اما من کاری که زیدان کرد را دوست داشتم.

شما مثلا در کشور خودمان،کدام بازیکنی را پیدا می کنید که چنین تاثیری داشته باشد؟مثلا بیاید یک حرفی بزند و یک اتفاقی را تغییر بدهد؟به سختی می شود پیدا کرد اما یک نفر مثل زیدان قطعا مطالعه کرده بود و طرفدار کسی هم نبوده ولی به عنوان یک آدم می آید درباره پیشینه کشورش حرف می زند و آن تغییر بزرگ را شکل می دهد.آدم لذت می برد از این انسان های بزرگ.آنها یک سپاس و یک بزرگی خاص دارند که یا ذاتی است و یا آن را کسب کرده اند.همیشه این آدم ها را دوست داشته ام و همیشه برایم محترم بوده اند.

251 251