هیچ چیز به اندازه ظلم و ستم و بی عدالتی و پایمال شدن حق ، برای فطرت بشر زجر آور و نفرت انگیزتر نیست، دلیل بسیاری از انقلاب‌ها ، فقدان ارزشهای انسانی و دینی و فقدان عدالت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی در جامعه بوده است و به همین دلیل، تمامی پیامبران و مصلحان بشری و انسان‌های آزاده تاریخ با اندیشه عدالت و امنیت در همه وجوه، حرکت‌های اصلاحی و انسانی خود را آغاز نموده اند.
عدالت از مفاهیمی می باشد که شرافت و بزرگی آن، همه افراد بشر را به تحسین واداشته است، انسان‌ها از وقتی که خود و جامعه را شناخته است به ضرورت و الزام عدالت در زندگی برای بقای خود و جامعه اش پی برده است، امام المتقین حضرت علی (ع) در دومین روز حکومت خود و در اولین سخنرانی بعد از بیعت مردم با ایشان از عدالت، تساوی و حقوق شهروندی سخن می‌گوید و مهاجرین و انصار را با مسلمانان متاخر و تازه مسلمانان در حقوق و حدود مساوی و برابر می داند و تاکید می‌کند، این تفکر و روش امام علی (ع) از همان روزهای ابتدایی حکومتش مقدمه ای برای دشمنی و ناسازگاری کسانی را فراهم می آورد که سودجو و منفعت طلب بودند و با جسارت به حضرتش می گفتند، که ما از متاخرین و بزرگان دین اسلام هستیم و حضرت با اقتدار پاسخ می دادند؛ ( ذلیل نزد من عزیز است تا حق او را از ظالم بگیرم و قوی نزد من ضعیف است تا حق مظلوم را از او بستانم )
این موضوع می‌تواند برای سیاستمداران و مدیران اجرایی کشورمان، تذکری مهم و سرلوحه خود قرار دهند، تا با اقتدا به امام علی (ع) دین و حکومتداری را بهتر بیاموزند و عمل نمایند، چون آن امام همام الگویی بی مانند برای همه حاکمان است.
روشن و واضح است که هر گناه و معصیت یک اثر وضعی دارد و یک اثر تکلیفی ، خیانت به مسلمین و غارت بیت المال نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد ( حتی اگه به آغوش اروپا و کانادا پناه ببرند ) افزون بر حرمت و عذاب قیامت ، آثار وضعی مخربی در همین دنیا برای خود و خانواده اش در پی خواهد داشت البته استرداد اموال مردم و بیت المال از وظایف مهم حاکمان می باشد و در سیره امام علی (ع) نسبت به بیت المال و برگرداندن اموال مردم این حساسیت را می بینیم که حضرت در خطبه پانزدهم نهج البلاغه در این مورد می فرماید؛ به خدا سوگند بیت المال تاراج شده را هرکجا پیدا کنم، به صاحبان آنها باز می گردانم، حتی چنانچه با آن اموال ازدواج کرده و یا کنیزانی خریده باشند، هنگامی که حضرت علی (ع) خلیفه و رهبر جامعه اسلامی بودند در همه امور عدالت و حق را سر لوحه حکومتداری خود قرار داده بود تا جایی که روزی برادرش ( جناب عقیل) آمد و گفت: مقروض هستم و از ادای آن عاجز می باشم، (تو خلیفه هستی و قرض مرا ادا کن) علی علیه السلام فرمود: قرض تو چه اندازه هست ؟ عقیل گفت صد هزار درهم، امام علی (ع) فرمود؛ سوگند به خدا آنقدر پول ندارم که بتوانم قرض تو را ادا کنم، صبر کن تا جیره و حقوق شخصی من برسد و تا آخرین حد توان ، به تو کمک میکنم ، عقیل گفت: بیت المال در اختیار توست ( تو رهبر مسلمین هستی ) آیا با این حال مرا به حقوق خود وعده می‌دهی ؟ مگر حقوق تو به چه اندازه است؟ خلاصه اینکه هر چه خلیفه مسلمین می فرمود ، عقیل قبول نمی کرد ، تا اینکه امام علی (ع) فرمود؛ عقیل شمشیرت را بردار و به شهر( حیره ) برو و یکی از ثروتمندان و بازرگانان یورش ببر و مالش را غارت و دزدی کن، عقیل گفت: آیا من دزدی کنم؟ علی علیه السلام فرمودند: اگر از مال یک نفر دزدی کنی، بهتر از آن است که از اموال همه مسلمانان دزدی کنی ، چرا که بیت المال مال همه مسلمین است و باید جوابگوی همه آنان باشی، یکی از صحابه امیرالمومنین علی (ع) به نام بکربن عیسی می‌گوید: امام علی (ع) در عصر خلافتش به مردم کوفه می فرمود: ای کوفیان: هرگاه از میان شما رفتم و به سوی آخرت کوچ کردم و جز خانه و مرکبم چیز دیگری گذاشتم من خائن هستم. امام علی (ع) هزینه ساده زندگی اش از غذا و لباس ،….. را از بیت المال تامین نمی کرد، بلکه از دسترنج و کشاورزی و محصول باغ خود که احداث کرده بود تامین می نمود، سوال این است آیا مردم و مخصوصا مسئولین حکومت اسلامی ایران این چنین عمل می نمایند؟
البته در حکومت اسلامی ما ، متاسفانه به ندرت بعضی از حاکمان اینگونه عمل میکنند، و رهروی واقعی معصومین میباشند
وزیر سابق وزارت ارشاد در زمان دولت اصلاحات ( جناب مهاجرانی) از لندن با خبرنگاران اینچنین می‌گوید : درباره وضعیت زندگی و فعالیت های اقتصادی رهبر معظم انقلاب اذعان کرد که من آیت الله خامنه ای را خوب میشناسم و چندین سال همسایه بودیم و می دانم که در تمام کارنامه اقتصادی خود و خانواده اش، نقطه سیاه که هیچ، حتی یک نقطه خاکستری هم نمی‌شود پیدا کرد. بنابراین وظیفه همه مردم و مخصوصا مدیران اجرایی و به ویژه قوه قضائیه این است تا در دوام این رسالت و ایده مقدس -یعنی اجرای عدالت و ساده زیستی – جدیت خاص به خرج داده و این فرایند اساسی دینی و انقلابی را شعار اصلی و در رأس برنامه های خود قرار دهند، ان‌شاءالله .
و در کلام آخر، نگاهی گذرا به زندگی فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی امام علی (ع) بیافکنیم و سخنان پر محتوای نهج البلاغه – که به حق آن کتاب عدالت و امنیت در همه زمینه هاست- را مطالعه کنیم و با تمام وجود فریاد برآوریم علی علیه السلام تنها مظهر عدالت در همه زمینه ها و نسخه منحصر به فرد روی زمین می باشد.
* تحلیلگر سیاسی
۲۷۲۱۵
