لاکپشت نرم کاسه چینی
لاکپشت نرم کاسه چینی بدون هیچ خجالتی از دهانش ادرار می‌کند! این لاکپشت‌ها در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند و اوره را زیر آب از دهانشان خارج می‌کنند؛ اما اگر روی خشکی باشند، یک گودال آب پیدا می‌کنند تا دهانشان را در آن فرو کرده و ادرار کنند. با این حال این عملکرد عجیب بدن، مانع محبوبیت این لاکپشت‌ها نشده و در غذا‌ها و دارو‌های سنتی آسیا تقاضای زیادی دارند و یک گونه آسیب پذیر به شمار می‌روند.
عنکبوت دریایی
بخش عمده بدن این حیوان را «پا» تشکیل می‌دهد. به نظر می‌رسد که پا‌های بلند عنکبوت با چسب به یک خلال دندان کوچک چسبانده شده اند. با توجه به ترکیب بندی منحصر به فرد بدن این عنکبوت، طبیعت خلاقیت زیادی به کار برده تا این موجود کوچک را زنده نگه دارد. مثلا، خون عنکبوت دریایی از روده‌اش پمپاژ می‌شود نه از قلبش و برخلاف انسان، روده در سراسر بدنش پخش شده است.
علاوه بر این، این موجودات سیستم تنفسی ندارند و اکسیژن از طریق پاها جذب و آزاد می‌شود. همچنین این عنکبوت از پاهایش برای تولیدمثل استفاده می‌کند. عنکبوت ماده تخم‌ها را در ران هایش بزرگ می‌کند و از منافذ خاصی آن‌ها را رها می‌کند. سپس عنکبوت نر آن‌ها را برمی‌دارد و از طریق منافذ مشابه در پاهایش آن‌ها را حمل و بارور می‌کند.
قورباغه گاردینر
این قورباغه که حدود یک سوم ناخن انسان است، ویژگی منحصر به فردی دارد: از طریق دهانش می‌شنود.این قورباغه امواج صدا را از طریق حفره‌ای در دهانش شناسایی می‌کند و آن‌ها را به مغز می‌فرستد. قبلا تصور می‌شد این قورباغه‌ها ناشنوا باشند، چون گوش میانی و پرده گوش ندارند.
یک تیم محقق این فرضیه را با ضبط صدای گروهی از قورباغه‌ها و پخش کردن آن برای یک گروه دیگر آزمایش کردند و وقتی متوجه واکنش قورباغه‌ها به صدا شدند، سعی کردند بفهمند که قورباغه‌ها چطور می‌توانند بشنوند. آن‌ها سر قورباغه را شبیه سازی کرده و دریافتند که حفره دهان مثل پرده گوش با همان فرکانس صدای قورباغه می‌لرزد.
قورباغه گاردینر تنها در جزیره کوچک سیشل یافت می‌شود. این حیوان به دلیل آتش سوزی، گونه‌های مهاجم و فعالیت‌های انسانی در معرض انقراض قرار دارد.
گیرنده الکتریکی کوسه
حیوانات توانایی‌های زیادی دارند که ما انسان‌ها فقط می‌توانیم آرزویش را داشته باشیم. تشخیص میدان الکتریکی یکی از این توانایی هاست. از آنجا که همه موجودات زنده میدان الکتریکی خودشان را دارند، این ویژگی در پیدا کردن طعمه یا فرار از شکارچی به آن‌ها کمک می‌کند.
بیشتر ماهی‌ها و دوزیستان این ویژگی را دارند، چون در آب بهتر عمل می‌کند. کوسه‌ها زیر آب به یک میلیونیوم ولت الکتریسیته واکنش نشان می‌دهند. گیرنده‌های الکتریکی کوسه شبکه‌ای از حفره‌های پر از ژله روی پوست کوسه است. هر حفره ساختار حبابی شکلی دارند که آمپولا نامیده می‌شود. جریان الکتریکی از طریق ژله‌ها و سطح آمپولا جریان یافته و سپس به مغز کوسه سیگنال می‌فرستد.
«مگس میوه» با کل بدنش مزه می‌کند
مگس‌های میوه مثل انسان قدرت تشخیص دقیق طعم‌ها را ندارد و گیرنده‌های چشایی مثل انسان ندارند، اما گیرنده‌های چشایی آن‌ها تفاوت تلخ و شیرین را متوجه می‌شود. این گیرنده‌ها روی موهای زبری قرار دارند که روی پاها، بال‌ها و پوزه بلند این حیوان وجود دارد که از آن برای خوردن غذا و حتی تخمگذاری استفاده می‌کنند.
محققان دریافته اند که مغز مگس میوه می‌تواند محل مزه و نوع مزه و اینکه آیا غذا قابل خوردن را شناسایی کند. در دنیای حشرات، داشتن گیرنده‌های چشایی روی بخش‌های مختلف بدن چیز رایجی است. پروانه‌ها و مگس‌های خانگی با پاهایشان مزه می‌کنند، در حالی که زنبورعسل و زنبور‌های دیگر با شاخک هایشان مزه می‌کنند.
ماهی با خون شفاف
در آب‌های سرد و عمیق اقیانوس جنوبی، موجودی به نام ماهی یخی خال خالی با ویژگی‌های جالب برای سازگاری با دمای انجماد زندگی می‌کند. قلب آن‌ها که پنج برابر بزرگتر از قلب یک ماهی معمولی است، فشار خون را در سطح خوبی نگه می‌دارد.
اما این ماهی‌ها هموگلوبین ندارند؛ پروتئینی که عامل قرمز خون است و اکسیژن را در جریان خون حمل می‌کند؛ بنابراین خون آن‌ها اصلا رنگ ندارد. از آنجا که آب این مناطق بسیار سرد است، پلاسمای ماهی می‌تواند اکسیژن را مستقیما جذب کند. زندگی همیشه راهی برای ادامه دادن پیدا می‌کند حتی در اعماق یخ زده جنوبی‌ترین اقیانوس.
پایکوبی فیل‌ها
فیل‌ها راه‌های مختلفی برای برقراری ارتباط دارند. همه شما با صدای ترومپتی فیل‌ها آشنا هستید. همچنین آن‌ها گوش‌های بادبزنی خود را به هم می‌زنند تا ارتباط برقرار کنند و صدای غرشی بین ۱۰ تا ۴۰ هرتز تولید می‌کنند که انسان قادر به شنیدن آن نیست. (ما نمی‌توانیم صدا‌های زیر ۲۰ هرتز را بشنویم.)
آن‌ها این صدا را با کمک هدایت استخوان، گوش‌های میانی تخصص یافته و انگشتان و خرطوم فوق حساسشان حس می‌کنند. محققان این شاهکار را ارتباط لرزه‌ای می‌نامند. آن‌ها نه تنها از این صدا برای آگاه کردن یکدیگر از خطر و منابع غذا استفاده می‌کنند بلکه تفاوت‌های ریز و جزئی در صدا به آن‌ها می‌گوید صدا از کجا می‌آید و چطور جواب دهند.
نور ترسناک چشم‌های ماهی
زندگی در اعماق دریا و در غیاب نور آفتاب بسیار عجیب و ترسناک است. ماهی‌های اعماق دریا چشم‌هایی دارند که نه تنها برای پیدا کردن نور آفتاب بلکه برای پیدا کردن نوری که توسط حیوانات دیگر تولید می‌شود سازگار شده‌اند. به طور خاص، اژدهاماهی آب‌های عمیق، نور قرمزی زیر چشم‌هایش دارد.
این چشم‌های قرمز نورانی در کنار دندان‌های سوزنی شکل، ظاهر ترسناکی به این موجود می‌دهد. همچنین چشم‌های اژدهاماهی به طول موج قرمز-نارنجی نور حساس هستند. این نور قرمز چشم مزیت منحصر به فردی به این ماهی می‌دهد، چون نور آبی تنها طول موج مرئی است که از اقیانوس عبور می‌کند (به همین دلیل اقیانوس آبی به نظر می‌رسد.) و بسیاری از موجودات عمق دریا تنها توانایی دیدن نور آبی را دارند. از آنجا که این ماهی‌ها تنها موجوداتی هستند که می‌توانند نور قرمز را ببینند و ساطع کنند، می‌توانند به یکدیگر علامت دهند و همچنین طعمه را با نور قرمز خود روشن کنند که در غیر این صورت غیرقابل مشاهده می‌بود.
چشم‌های قابل تنظیم گیتارماهی
این هم نمونه دیگری از ماهی‌ها با توانایی‌های عجیب چشمی است. این ماهی به جای پلک می‌تواند چشم هایش را تا ۳.۸ سانتیمتر داخل سرش بکشد. از آنجا که این ماهی کف ماسه‌ای اقیانوس به دنبال طعمه اش می‌گردد، این توانایی برایش بسیار کارآمد است. جالب است بدانید که حیوانات زیادی توانایی‌های چشمی خاص دارند. مثلا قورباغه‌ها می‌توانند چشمشان را عقب بکشند.
مار شاخک دار
خوشبختانه مار‌های بالدار وجود ندارند، اما گونه‌ای از مار‌ها هستند که شاخک دارند! مار‌های شاخک‌دار در تایلند و ویتنام یافت می‌شوند و در آب‌های راکد یا ملایم زندگی می‌کنند. آن‌ها در فصول خشک خودشان را در گل و لای دفن می‌کنند تا وقتی دوباره باران ببارد. اما مار‌ها با این شاخک‌ها دقیقا چه کار می‌کنند؟ محققان دریافته اند که این شاخک‌ها گیرنده‌های بسیار حساسی هستند که حتی جزئی‌ترین حرکات را زیر آب حس می‌کنند و به آن‌ها در شکار ماهی کمک می‌کند.
