عارف غلامی، مدافع تیم فوتبال استقلال پس از برتری یک بر صفر این تیم برابر آلومینیوم اراک، در جمع خبرنگاران اظهار کرد: خدا را شکر می‌کنم هر چقدر که به جلو می‌رویم، شرایط جدولی ما بهتر می‌شود اما مشکلات ما بیشتر می‌شود. ما ۸ امتیاز از صدر جدول فاصله داشتیم اما با تلاش بازیکنان و کادرفنی، این اختلاف را جبران کردیم. یک سری از مدیران و مسئولان نه تنها در این مسیر کمکی به ما نکردند، به دنبال فاصله انداختن بین بازیکنان تیم و دوستانی هستند که به تیم کمک می‌کنند.
او ادامه داد: هیچ تلاش و اراده‌ای برای کمک به تیم ندیدیم. هیچ اتفاق مثبتی برای ما رخ نداد و اتفاقات منفی در امکانات تیم افتاد. در برنامه‌ای آقای قربان‌زاده با مدیرعامل ما شرکت کردند و هیچ اتفاق مثبتی که به نفع تیم باشد، رخ نداد و یا حداقل این که بدانیم که گروهی به دنبال حل مشکلات تیم هستند، عزمی صورت نگرفته است. در اراک مردم با شور و شوق به استادیوم آمده‌اند. اما می‌گویم ما فقط خودمان هستیم و با وجود صحبت با بالاترین مسئولان کشور، اتفاقی رخ نداده است. باید مساله “ملی بودن” را برای ما توضیح دهند. برای تیم‌های دیگر هم چنین اتفاقاتی افتاده بود و ما هم خوشحال بودیم که به تیم‌های دولتی کمک می‌شد. شاید بخشی از این کمک‌ها به بازیکنان باشد اما بیشتر آن به همین مردمی است که استقلال برایشان مانده است.
غلامی اضافه کرد: ما تجربه سال‌های قبل را داشتیم و هیچ اتفاقاتی برای ما رخ نداده بود اما دست به دست هم دادیم و تلاش کردیم. سلسله مراتب در تیم ما معنی ندارد و ما به هر کسی که می‌گوییم این مسئله را به مدیران یا مسئولین دولتی انتقال دهید، هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. با سرمربی، سرپرست و مدیراجرایی صحبت کردیم یا مصاحبه کردیم و از آقای مخبر یا آقای وزیر درخواست کردیم که مشکلات ما را حل کنند اما تیم را رها کردند. انگار نه انگار که استقلال مدعی دو جام است. تا چه زمانی باید ضربه مدیران یا مسئولینی را بخوریم که هیچ تخصصی ندارند. در آن برنامه ۲ ساعته بسیاری از مشکلات تیم برای مردم شفاف شد، حالا ما را ببینید که شب و روز با این مسئله‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم.
مدافع استقلال درباره مشکلات قراردادی سرمربی این تیم توضیح داد: کادر فنی و بازیکنان این تیم حس و حالی دارند که نخواهند به دلیل مشکلات تمرین نکنند. ما تا روز آخر می‌جنگیم اما حقمان را هم می‌خواهیم. چه کسی مسئول است؟ مسئول مشکلات تیم چه کسی است و باید با چه کسی حرف بزنیم؟ کسی که خودش را به خواب زده است و نمی‌شود بیدار کرد. کلمه «امید» برای حل مشکلات برای ما از بین رفته است و تنها امیدمان به خودمان است که تا لحظه آخر برای دلخوشی مردم به تلاشمان ادامه دهیم.
بیشتر بخوانید:
۲۵۱۲۵۴
