حجت‌الاسلام فاضل میبدی ، در خصوص شخصیت حجت‌الاسلام سید محمود دعایی گفت: جناب آقای دعایی سوابق درخشانی داشت. سال‌ها در نجف و ایران در کنار مرحوم امام بودند و ویژگی اخلاقی و ذاتی خودشان را داشتند ایشان دارای حسن اخلاق، فروتنی، مدارا، خوش‌رویی و چهره‌گشایی بودند و واقعا یک شخصیت کم نظیر بودند.

این عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: چندبار به این مسئله اشاره کردم که ای‌کاش منش و روش آقای دعایی برای همه مدیران مطبوعات و روحانیون فراگیر می‌شد و همه دارای این اخلاق می‌شدند. مرحوم دعایی همه افراد را صاحب کرامت می‌دانست و سعی می‌کرد عزت همه را حفظ کند. بسیاری از اشخاصی که صاحب فضل و هنر بودند و ترد شده بودند آقای دعایی به آن‌ها تعظیم، اکرام و اعزاز می‌کرد. در صفحه ۳ روزنامه اطلاعات کسانی که نام‌شان پوشیده بود کسی آنها را نمی‌شناخت برجسته می‌کرد. عکسی از آنها به چاپ می‌رساند و چند سطری درباره‌شان می‌نوشت که آینه تمام قد ارباب فضل و هنر و ادب بود. مرحوم دعایی انصافا در روزنامه اطلاعات اعتدال خودش را حفظ کرد و از هرگونه افراط و تفریط پرهیز کرد و تمام اهل هنر و قلم ایشان را دوست داشتند. آقای دعایی شخصیت بسیار کم نظیری بود که همه را از خودش می‌دانست.

بیشتر بخوانید:

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که فقدان چنین افرادی در فضای سیاسی کشور چه میزان به چشم می‌آید، بیان کرد: حضور آقای دعایی در عرصه مطبوعات قوی‌تر از سایر عرصه‌ها بود اگر کسی از دنیا می‌رفت و شخصی حاضر نمی‌شد برایش نماز بخواند آقای دعایی برای او نماز می‌خواند.

میبدی افرود: مرحوم دعایی تواضع بسیار کم‌نظیری داشتند رفتار و منشی که آقای دعایی داشت جزو ذات‌شان بود و نمی‌شود گفت آن را به دیگری انتقال داد شاید بتوان پاره‌ای از ویژگی ایشان را فراگرفت و در عرصه مطبوعات ترویج کرد، این‌که انسان تحمل داشته باشد، جزم اندیش نباشد، نگاهش به دور باشد و افق را بسیار باز ببیند. بله این‌ ویژگی‌ها را می‌شود به خصوص در برخی رسانه‌ها که بسیار تندروی دارند و افراد را ترد می‌کنند، استفاده کرد، باید گفت آقای دعایی درست عکس این رفتار را انجام می‌داد و به دنبال جذب افراد بود تا مخالف خودش را به موافق تبدیل کند.

وی تاکید کرد: اگر اخلاق ایشان در جامعه ما حاکم می‌شد، من فکر می‌کنم این کشور از جهت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هیچ مشکلی نداشت اما متاسفانه این آدم‌ها مانند دُر نادر هستند و کمتر به آنها توجه می‌شود. ایشان ناگهان و زود از میان ما رفت؛ به قول سعدی صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید.

21217