جواد زمان‌آبادی همراهی همراه با این ویدئو نوشت:

اول: سه سال پیش توی همین روز و همین ساعت بود که گوشی رو برداشت و با گریه گفت: جواد، من زنده‌ام، منِ بی عرضه زنده‌ام اما رفیقام رفتن. حسین، حاج‌علی، امیرحسین، ای وای از حامد…
.
دوم: الان، توی همون ساعت، بچه‌های کُنارَکی رو بغل کرده و کولی می‌ده. بچه‌هایی که سیل سیستان و بلوچستان، خونه‌شونو تَلّی از خاک کرده. ما که می‌ریم استراحت، کوچه به کوچه می‌ره دنبال رفیق، رفیقاش…
.
سوم: جلال، رفیق سالهای دور من، رفیق خوش‌معرفتیه. براتون از خدا می‌خوام تجربه‌ی همچین رفاقتی رو.
.
پی‌نوشت: این دو تا فیلم رو ببینید. توی یک روز و یک ساعت گرفته شده. با سه سال فاصله از هم

۶۱۲۶۶