خانه ملت: جواد کریمی قدوسی سه دوره متوالی است که نمایندگی مردم مشهد در مجلس را برعهده دارد. نماینده‌ای منتقد روحانی و عملکرد دولتش به ویژه در عرصه سیاست خارجی.
سخنان و اظهارات کریمی قدوسی در خصوص برخی موضوعات همچون جلسه ظریف با رهبری پس از توافق لوزان، ارتباط برخی افراد در بدنه دولت با MI ۶ انگلستان و حتی آغاز مذاکرات موشکی ایران با فرانسه کم‌حاشیه نبوده است.
او اطلاعات ویژه فراوانی دارد؛ هر چند که معتقد است “هر خبری را نمی‌توان گفت” با این حال آنچه را که تشخیص می‌دهد مردم باید بدانند، رسانه‌ای می‌کند.
وی که تأکید می‌کند کانال ویژه‌ای برای کسب خبر ندارد، توضیح می‌دهد این قبیل اطلاعات به نمایندگان دیگر هم می‌رسد.
برخی رسانه‌ها از کریمی قدوسی به عنوان عضوی از جبهه پایداری یاد می‌کنند، ولی او می‌گوید که عضو هیچ جبهه و جناح و گروهی نیست.
حاشیه‌های مصاحبه با این نماینده که قبل از ورود به مجلس از فرماندهان سپاه بوده و شنیدن و خواندن صحبت‌های وی -حتی اگر بخشی از آن نیز قابل انتشار نباشد- خالی از لطف نیست.
صلاحیت روحانی به دلیل کم نشدن مشارکت مردم در انتخابات تأیید شد
نقد‌های شما صرفا به کم و کیف عملکرد دولت است یا جنبه‌های سیاسی هم پیدا می‌کند؟
بیشتر عملکردی است.
ولی شما قبل از اینکه روحانی برای انتخابات ۹۲ بیاید می‌گفتید باید رد صلاحیت شود.
سال ۹۲ آقای روحانی یک هندوانه‌ی سربسته بود و هیچ‌کس او را نمی‌شناخت.
شما همان هندوانه‌ی سربسته را می‌گفتید باید رد صلاحیت شود.
سال ۶۴ من فرمانده‌ی سپاه استان سمنان بودم که با آقای روحانی آشنا شدم. او با آقای هاشمی در شورای عالی امنیت ملی بود. همان زمان هم همین‌گونه بود؛ دیپلمات‌مآب. سال ۹۲ آقای هاشمی و مشایی رد صلاحیت شدند. همه پرسیدند چرا آقای روحانی توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شد. من گفتم شورای نگهبانی که با شجاعت آقای هاشمی را رد صلاحیت کرد، فکر نکنید نتوانست آقای روحانی را رد صلاحیت کند. به دلایلی که بیشتر برای کاهش نیافتن مشارکت مردم در انتخابات بود، او تأیید شد. در حالی که آقای روحانی تفکری بر مبنای نگاه به غرب دارد. بنده به صراحت می‌گویم که راهبرد سیاست خارجی او عادی‌سازی رابطه با امریکا بوده است. هرکاری هم که توانسته در این خصوص انجام داده است.
سال ۹۸ سال بسیار خوبی برای کشور خواهد بود
شرایط امروز مملکت از نظر اقتصادی و اوضاع معیشت مردم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تمام این اتفاقاتی که در حوزه مذاکرات و برجام روی داد اگر باعث عبرت شود، سال آینده سال بسیار خوبی خواهیم داشت. حتی با بازگشت تحریم‌ها به سادگی می‌توانیم آن را دور بزنیم. بسیار راحت می‌توانیم با شرکای سنتی راهبردی خود مانند چین، عراق، پاکستان، ترکیه، روسیه، کره، هند و چند کشور دیگر در فروش یک میلیون و پانصدهزار بشکه نفت موفق باشیم و هیچ مشکلی در تنظیم و پیاده کردن بودجه‌ی ۹۸ نداشته باشیم. اساس کار هم همین است که بودجه جواب دهد و کشور اداره شود.
دولت و مردم بند ناف برجام و صنعت و اقتصاد را قیچی کنند
دولت وملت باید بند ناف برجام را از صنعت و اقتصاد و بازار و۰۰۰ قیچی کنند آنگاه همه چیز درست میشود از اول کار هم بایستی با این استراتژی حرکت می‌کردند می‌گذاشتند کشور مسیر طبیعی وآ رام خود را طی می‌کرد و مذاکره هم براساس اصول، راه خود را. اگر اروپایی‌ها زیاده‌خواهی کردند و بحث حقوق بشر را پیش کشیدند و چالشی‌تر برخورد کردند، تو دهنی بخورند. دولت هم دیگر به آن‌ها بها ندهد. خود کشور راه می‌افتد. اگر دولت چند کار مهم از جمله مدیریت واردات و اصلاح نظام بانکی را انجام دهد، اقتصاد رونق می‌گیرد.
به تغییرات کابینه خوشبین هستم
اگر تیم دولت جوان‌تر باشد بهتر خواهد بود. به تغییرات کنونی و چند وزیری که جابه‌جا شد خوشبین هستم. بانک مرکزی هم که بسیار خوب بازار ارز و درآمد‌ها و مسائل بانکی را مدیریت می‌کند. پروژه‌ی بزرگ دولت باید هدایت نقدینگی باشد. در حال حاضر یک تریلیون و ۷۵۰ میلیون تومان نقدینگی وجود دارد که حتی اگر ۲۰ درصد آن به تولید و پروژه‌های نفتی، گازی و پتروشیمی برود، خواهید دید چه اتفاقی روی می‌دهد. فقط کافیست دست خود را در دست‌های یکدیگر بگذاریم.
خدا را گواه می‌گیرم که من ذره‌ای بغض به کسی ندارم. جناحی و عضو حزب و گروه و جبهه‌ای هم نیستم. خیر همه را می‌خواهم، ولی خط قرمز‌ها باید رعایت شود.
وضعیت کشور را خوب ارزیابی می‌کنید، ولی صف گوشتی را که ۲۰۰، ۳۰۰ نفر از مردم هر روز ساعت‌ها در آن می‌ایستند، دیده‌اید؟ در جریان حقوق بی‌ارزش شده‌ای که کفاف سفره‌ی معمولی زندگی مردم را نمی‌دهد، هستید؟
این بسیار غصه‌دار است. تمام حرف ما این است که گوشت و شکر نباید این‌گونه می‌شد. ابتدای سال ۹۷ وزیر کشاورزی می‌گوید ذخایر استراتژیک ما کاملا تأمین شده، ولی وسط سال شاهد کمبود در بازار هستیم. من خبر دارم که وزارت جهاد شش ماه اجازه نداده شکر خام برای تصفیه وارد شود. بخش خصوصی اصرار می‌کند با پول و ارز خود واردات انجام می‌دهم، ولی دولت مجوز نمی‌دهد.
سال ۹۷-۹۶ تولید شکر کاهش پیدا کرد و همزمان واردات هم کم شد؛ در حالی که دولت از تهدیدات دشمن در حوزه تأمین مسائل معیشتی مردم آگاه بوده، ولی این نحوه مدیریت میشود کمبود شکر در بازار و افزایش قیمت آن.
نقشه‌ای برای امنیتی کردن گوشت داشتند
در مورد گوشت تقصیر را به گردن قاچاق دام انداختند. در حالی که قاچاق دام را بزرگ کرده‌اند که از اصل موضوع فرار کنند. کارشناسان حوزه‌ی امنیتی اعلام کردند که برخی نقشه دارند گوشت را امنیتی کنند. در هرات کشتارگاه مدرن تأسیس کرده‌اند. زمانی که من از مافیای گوشت حرف زدم، همان‌ها بودند که با برزیل و نیوزیلند برای واردات گوشت تبانی داشتند؛ ولی چرا گوشت از ازبکستان، تاجیکستان و حتی مغولستان با قیمتی کمتر از کیلویی ۵۰ هزار تومان نیاید؟
این تلاطمات بازار را در ارتباط با خروج آمریکا از برجام نمی‌دانید؟
ابداً. حتی یک ذره. اگر هم ارتباطی می‌داشت، از نظر روانی بود که آن را نیز دولت می‌توانست خنثی کند.
با تمام این شرایط چگونه می‌گویید سال ۹۸ سخت نیست؟
اگر مسئولین درست عمل کنند بسیار راحت است.
اتفاقا همان مسئولین از رییس و معاون و وزیر و وکیل می‌گویند سال سختی خواهد بود.
خیر. من این‌ها را قبول ندارم. اگر هم بشود، در راستای رسالت عادی‌سازی رابطه با آمریکا است.
روحانی برای فرار رو به جلو اعتراضات ۹۶ را به مشهد ربط می‌دهد
شما می‌گویید دولت به ترامپ علامت داد، ولی آقای روحانی می‌گوید مشهد به ترامپ علامت داد.
این هم از آن حرف‌های عتیقه‌ی ایشان است.
به نظر شما چرا اعتراضات از مشهد آغاز شد؟
از مشهد شروع نشد. همه شهر‌ها هماهنگ بودند.
آقای روحانی نقش مشهد را پررنگ می‌بیند.
ایشان برای فرار رو به جلو این صحبت را می‌کند. عامل اصلی این مساله اقتصادی کشور آقای روحانی است و فرافکنی می‌کند.
مشهد در تضعیف دولت هیچ نقشی نداشت؟
تضعیف یعنی چه؟ یعنی مشهدی‌ها اهل نقد هستند و تهرانی‌ها و شیرازی‌ها نیستند؟ یعنی همه جا خوش و خرم بود و فقط مشهدی‌ها اعتراض کردند؟
ظریف استعفا داد، زیرا با خود می‌گوید من که دیگر کاری از پیش نمی‌برم
صحبت از سوریه شد؛ به نظر شما پیام استعفای آقای ظریف همزمان با ورود بشار اسد چه بود؟
در اطلاعیه‌ی اتحادیه اروپا در مورد اینستکس سه شرط آمده؛ موشک، منطقه و تصویب قانونی لوایح CFT و پالرمو. آقای ظریف استعفا داد، زیرا با خود می‌گوید من که دیگر کاری از پیش نمی‌برم، پس یک راه بیشتر وجود ندارد و آن این است که از حوزه‌ی منطقه یک امتیاز برای غرب بگیرم. یک روز پس از استعفای آقای ظریف، آقای روحانی در بانک مرکزی ضمن تشکر از زحمات وی گفت ما یک سیاست خارجی و یک وزیر خارجه داریم. معنا و مفهوم آن چه بود؟ یعنی اکنون دو وزیر خارجه داریم. یکی سردار سلیمانی و دیگری آقای ظریف. دو سیاست خارجی داریم؛ یکی مقاومت و دیگری آن سیاست خارجی دولت من. موضوع استعفا در رسانه‌های سعودی وابسته به صهیونیست تیتر شد و بر طبل اختلاف در حکومت اسلامی بر سر بشار اسد کوبیدند. بلافاصله سردار سلیمانی برای خواباندن فتنه، واکنش موثری نشان داد.
از سوی دیگر آقا تغییر در کابینه را در شرایط فعلی به مصلحت نمی‌دانند و تاکید بر ثبات در دولت دارند.
دولت پنهان و در سایه نداریم
البته انتقاد به دو تصمیم‌گیرنده در کشور نه فقط در بحث سیاست خارجی بلکه در حوزه‌های دیگر همچون اقتصادی هم مطرح است. کما اینکه روحانی هم تلویحاً به دولت پنهان اشاره داشته است.
هرگز چنین نیست. ما یک قانون اساسی داریم و یک دولت. صحبت آقای روحانی به این دلیل است که جوابی برای به سرانجام نرسیدن تلاش همه جانبه‌ی خود ندارد؛ در حالی که من از نزدیک شاهد بودم فرضاً اگر کاری بناست انجام شود که در حوزه‌ی دولت قرار می‌گیرد، آقا می‌فرمایند این وظیفه‌ی دولت است.
پس دولت پنهان و در سایه‌ای را که می‌گوید قبول ندارید؟
بگوید منظورش چیست و کیست. اگر منظور او سپاه است -که بیشتر هم همین است- خودش می‌داند بیش از ۸۰ درصد پروژه‌هایی که او برای افتتاح رفته و پول آن را نیز بدهکار است، متعلق به قرارگاه خاتم‌الانبیاست. جنگ که تمام شد، آن‌ها می‌توانستند تجهیزات خود را در پادگان‌ها پارک کنند و هر روز بروند و واکس بزنند و رژه بروند، ولی راه دیگر این بود که در خدمت مردم قرار گیرد. قرارگاه خاتم هزار تا دوهزار کادر سپاه بیشتر ندارد، ولی قریب به صدهزار کارشناس بخش خصوصی و پیمانکار به آن وصل است. اگر این‌ها نبودند که هر پروژه را باید به خارجی‌ها با پنج برابر قیمت می‌دادند.
همین گستردگی کار‌های عمرانی، برنامه‌های اقتصادی و گردش مالی که دولت هم در آن نقشی ندارد، قدرت دولت را تضعیف نمی‌کند؟
اگر دولتی قدر بداند باید دست و بازوی این‌ها را ببوسد؛ نه اینکه “علی برکت‌الله” را بگوید، ستاره‌ی خلیج فارس و آب‌رسانی خرمشهر را افتتاح کند، ولی حتی به فرمانده‌ی قرارگاه خاتم اجازه ندهد پشت تریبون برود و گزارش کار دهد.
