رمان جدید الیزابت استرات که در فهرست کوتاه بوکر قرار دارد، در پس زمینه همه‌گیری کووید – ۱۹، ظریف‌ترین و به شدت تکان‌دهنده‌ترین رمان او تا به امروز است.

استرات که مجموعه کوتاه آلیو کیتریج – Olive Kitteridge او شامل ۱۳ داستان درباره زندگی در شهر کوچک مین در آمریکا در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه ادبی پولیتزر شد در رمان جدید خود داستان‌هایی را بازگو می‌کند که بر خصلت‌های جزئی زندگی روزمره تمرکز دارند و به طور متناقضی به ما کمک کنند تا دردهای اجتماعی را واضح‌تر ببینیم.

به نوشته روزنامه آمریکایی بوستون گلوب، هیچ رمان‌نویس معاصری ظرفیت فوق‌العاده استرات برای همدلی ریشه دار را ندارد. ممکن است انبوهی از خوانندگان با داستان لوسی، احساس بزرگی، آرامش و نشاط واقعی کنند.

در لوسی کنار دریا، در حالی که دنیایی وحشت‌زده به قرنطینه می‌رود، لوسی بارتون شخصیت اصلی داستان از زندگی خود در منهتن جدا و توسط ویلیام شوهر سابقش که هم اینک دوست اوست به شهر کوچ در مین می‌رود. این دو با هم در خانه‌ای کوچک کنار دریایی پر جزر و مد ساکن می‌شوند.
آغاز همه‌گیری در شهر نیویورک است، جایی که لوسی تمام دوران بزرگسالی خود را در آن زندگی کرده است. او شهر نیویورک را دوست دارد، اما امن نیست. وقتی ویلیام اصرار می‌کند که شهر را ترک کند، او با اکراه موافقت می‌کند. ویلیام خانه‌ای در شهر کوچکی در ساحل مین اجاره کرده است.
این کتاب سرشار از همدلی و احساسات، ترس و مبارزات ناشی از قرنطینه و در عین حال‌امید و آرامشی که در آن روزهای طولانی می‌تواند الهام بخش باشد است که به وضوح با قلم استرات به تصویر کشیده می‌شود.
در قلب این داستان، پیوندهای عمیق انسانی به تصویر کشیده می‌شود که حتی در زمانی که دور از هم هستیم ما را متحد می‌کند؛ دردهای ناشی از رنج یک دختر دوست داشتنی، پوچی ناشی از مرگ یک عزیز، وعده یک دوستی جدید و آرامش یک عشق قدیمی و پایدار.
لوسی در کنار دریا، رمانی تکان‌دهنده و بی‌نقص درباره یک زوج مطلقه است که در طول قرنطینه به هم پیوند خورده‌اند که در پی آن به دنبال مرگ عزیزی از بین دوستان، عشق، فقدان، ناامیدی و در عین حال امیدی که به ما روحیه می‌دهد، جاری می‌شود؛ حتی در حالی که به نظر می‌رسد جهان در حال فروپاشی است.

استرات همچنین برنده اورنج پرایز در سال ۲۰۰۰ برای‌امی و ایزابل – Amy and Isabelle و نامزد جایزه ادبی انجمن قلم/فاکنر شده است.