مکان‌های شگفت انگیزی در رم وجود دارند که عقل و منطق را به چالش می‌کشند. در کنار همه آن مکان‌ها، کلیسای Santa Maria della Concezione dei Cappuccini (که در این مطلب از نام کاپوچین، برای آن استفاده می‌کنیم) حتما ارزش بازدید کردن را دارد. اما چرا این کلیسا و سردابه‌اش تا این حد جذاب و عجیب هستند و بر سر زبان‌ها افتاده‌اند؟ شاید با دیدن تصاویرش چیزهایی دستگیرتان شده باشد، پس برای اینکه بیشتر در موردش بدانید، خواندن ادامه‌ی مطلب را از دست ندهید!
زیر این کلیسای قرن هفدهمی، یک دخمه‌ی عجیب وجود دارد که از اسکلت بیش از ۴۰۰۰ راهب پر شده است. استخوان‌های آنها، به شکل لامپ، مجسمه، گل، اشکال هندسی، ساعت شنی و نمادهای مختلف مذهبی، در سرتاسر ۶ سرداب این کلیسا منظم و مرتب شده‌اند: دخمه جمجمه، دخمه استخوان‌های پا، دخمه استخوان لگن و… اسکلت بعضی از راهبان به طور کامل و البته به طرز عجیبی، حفظ شده است، طوری که انگار هنوز زنده هستند! تاثیر گذارترین مورد، یک پلاک است که روی آن نوشته شده: «چیزی که الان شما هستید، ما هم بودیم؛ و چیزی که ما الان هستیم، شما بعدا خواهید شد.» این مکان، علی رغم اینکه در ابتدا، برای همه جذاب به نظر می‌رسد، اما به نوعی، ذهن را مشوش و آشفته می‌کند.
بعضی از افراد مشهور در تاریخ، صرفا برای اینکه به این نقطه‌ی مخوف نگاهی انداخته‌اند، دچار نوعی پریشانی شده‌اند. بعضی‌ها هم در این باره اظهار نظرهایی کرده‌اند. مثلا بازدید کنندگانی مثل مارک تواین و مارکی دو ساد، از جمله کسانی هستند که بعدا تجربه‌ی خود را از بازدید این مکان در آثار معروفشان چه به صورت حقیقی و چه به شکل خیالی، بازتاب داده‌اند. دو ساد، تا آنجا پیش رفت که می‌گفت: «تا به حال چیزی تکان دهنده‌تر از این ندیده بودم.»
راهبان کلیسای کاپوچین، تحت تعالیم فرقه‌ی فرانسیسکن بودند و این نام، به خاطر برخی عاداتی که داشتند، روی آنها گذاشته شده بود؛ اینکه همه‌ی آنها کلاه‌های مخصوص و نوک تیز قهوه‌ای رنگ به نام کاپا به سر می‌گذاشتند. واژه‌ی کاپوچینو، در حقیقت از همینجا آمده است و ظاهرا به رنگ قهوه‌ای و شکل تزئین نهایی روی آن (اشکال نوک تیز) اشاره دارد. در سال ۱۶۳۱، راهبان کاپوچین به کلیسای فعلی در ویا ونتو، نقل مکان کردند و واتیکان به آنها دستور داد که بقایای تمام برادرانشان را نیز با خود ببرند. در ادامه‌ی این جابه جایی، راهبان این سرداب عجیب و غریب را ساختند، که به عنوان مکانی برای تامل و اندیشه و دعا طراحی شده بود.
در ژوئن سال ۲۰۱۲، در مکان این کلیسا موزه‌ای جدید و چند منظوره افتتاح شد. این موزه شاهکاری از آثار کاراواجیو را نیز در خود دارد؛ نقاشی خیره کننده‌ای به نام “سنت فرانسیس، در حال مراقبه” که بسیار خاص و زیبا است.
آیا جراتش را دارید که قدم به چنین دخمه‌ای بگذارید؟
منبع: romeing.it
