چهارم فروردین ماه سال ۴۴ مطابق با بیست ذیقعده سال ۸۴ در نامه ای خطاب به بانو خدیجه ثقفی، همسر خود ضمن احوالپرسی از وی، خانواده را به صبر دعوت کردند.
متن نامه امام در ادامه آمده است:
۲۰ ذی‌القعده الحرام ۸۴
خدمت مخدرۀ محترمه والدۀ مصطفی[۱]ـ ابقاها اللّه و صبرها ـ سلام می رساند. ان شاء اللّه تعالی شماها به سلامت و سعادت به سر برید. اینجانب بحمداللّه تعالی سالم هستم. هیچ نگرانی نداشته باشید. خداوند تعالی آنچه مقدر فرموده است صلاح است و واقع خواهد شد: عَسی اَنْ تَکرَهوا شَیئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ.[۲] مصطفی هم بحمداللّه سلامت است، جای هیچ نگرانی نیست. فقط از اینکه از شماها بی اطلاعم قدری نگران هستم. همه را به خدای تبارک و تعالی می سپارم. تمام بچه ها و متعلقین آنها را سلام می رسانم. اگر این کاغذ رسید، جواب زودتر بنویسید و بفرستید خدمت حضرت حجت الاسلام آقای حاج آقا فضل اللّه خوانساری،[۳] شاید ایشان بتوانند به وسیله ای بفرستند. اگر جواب نوشتید تمام بچه ها به خط خودشان یکی ـ دو کلمه بنویسند. به متعلقۀ مصطفی[۴] سلام برسانید. ایشان هم دو کلمه بنویسند. به حضرتین آقایان اخوان[۵] سلام برسانید.
روح اللّه الموسوی الخمینی”
۱ ـ همسر امام خمینی.
۲ ـ سورۀ بقره، آیۀ ۲۱۶ «چه بسیار باشد که چیزی را ناگوار شمارید وحال آنکه به صلاح شما بوده است».
۳ ـ داماد آقای سید احمد خوانساری.
۴ ـ خانم معصومۀ حائری، همسر آقای سید مصطفی خمینی.
۵ ـ آقایان: سید مرتضی پسندیده و سید نورالدین هندی.
بیشتر بخوانید :
