سینماسینما، کیوان کثیریان
اخبار متناقضی که هر روز و هر ساعت از اکران سینماها بیرون میآید اصلا نشانه خوبی برای سینما نیست.
در سال سخت ۹۹، که وضعیتِ هیچ چیز مثل گذشته نیست و احتمالا دیگر نخواهد بود، حوزه فرهنگ و هنر هم شرایط تازهای را تجربه میکند. این وضعیتِ تازه، قطعا نیازمند مدیریت تازه است.
تصورِ اینکه دیگر نشود در سالنهای پر از تماشاگر به تماشای تئاتر یا کنسرت نشست دشوار است ولی خب، متاسفانه واقعی است. اینکه دیگر اکران فیلمها در سینماها به سیاق سابق موفق نخواهد بود، واقعیتی است که نادیده گرفتن آن سادهانگاری است.
کرونا همه چیز را تحتالشعاع قرار داده و باید پذیرفت که دوران پیش از شیوع کرونا، دیگر برنخواهد گشت. دیگر تولید فیلم همانند سابق نخواهد بود، اکران فیلم به شکل سابق جواب نخواهد داد و جشنوارهها هم نمیتوانند با مدل قبل برگزار شوند. حداقل تا مدتها اینچنین است. پس لاجرم مدیریت سینما نیز با شکل و شمایل پیشین دیگر کار نخواهد کرد.
بیتردید سینما باید زنده بماند ولی پافشاری بر مدل همیشگی اکران، ضد خود عمل خواهد کرد و سالنهای خالی ثمری جز نابودی فیلمهای روی اکران نخواهد داشت. ترس و احتیاط مردم برای رفتن به سالنهای سینما به همراه ترس و احتیاط صاحبان فیلم برای اکران در سالنها واقعیتی است انکار ناشدنی. مقاومت صاحبان سالنها برای ماندن بر روال پیشین قابل درک هست ولی این تغییر، اجتناب ناپذیر است.
اینکه فیلمهای روی اکران هر روز ساز تازهای میزنند و خوشان تصمیم میگیرند اکران شوند و دو روز دیگر خودشان تصمیم میگیرند اکرانشان را متوقف کنند، علاوه بر اینکه نشانه بیثباتی قوانین اکران و نبود ضمانت اجرایی برای تصمیمات شورای صنفی اکران است، نشانه آن است که مدیریت سینما هنوز نتوانسته شرایط جدید را درک کند و از شوک این تغییرات رها شود.
به هرحال هنوز هم مشخص نیست فیلمهای فعلی با چه ساز و کاری و با چه کمکها و ضمانتها و تسهیلات و احتمالا توافقات مالی با دولت حاضر به اکران در این شرایط شدهاند. این از آن دست مسایلیاست که کاملا نیاز به شفاف سازی دارد.
مدیریت سینما به جای رها کردن اوضاع، سپردن آن به اختیار سرمایهسالاری سنتی و نظاره وضع موجود، باید خودش را هرچه زودتر جمع و جور کند. باید با بررسی واقعگرایانه اوضاع، به راهکارهای تازه، مفید و عملیاتی فکر کند و در میانه این بحرانِ ناگزیر، تصمیمات استراتژیک بگیرد. خوشبختانه مدیر سینما، دکترای مدیریت استراتژیک دارد و باید دید در این مقطع حساس و مهم، این عنوان چقدر به داد سینمای ایران خواهد رسید.
منبع: روزنامه اعتماد