این کارگردان تئاتر تاکید کرد: تئاتر یعنی اجرای زنده و اگر زنده نباشد، بی‌معناست و به هیچ وجه هم دلچسب نیست حتی اگر به حرفه‌ای‌ترین شکل ممکن ضبط شده باشد.
او که سال ۹۶ نمایش«کلنل» را در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برده بود، ادامه داد: بعد از اجرای صحنه‌ای نمایش بسیاری از دوستان پیشنهاد تهیه فیلم آن را مطرح کردند ولی تدوین فیلم خیلی زمان برد و خودم هم چندان رغبتی برای این کار نداشتم. هنوز هم ارایه فیلم این تئاتر برایم چندان خوشایند نیست ولی در این شرایط نمی‌توان کار دیگری هم از پیش برد.
تقیانی‌پور خاطرنشان کرد: تئاتر دیدن یعنی خرید بلیت، رفتن به سالن و نشستن بر صندلی سالن و تماشای یک اثر نمایشی به همراه گروهی دیگر از تماشاگران. اینهاست که تماشای تئاتر را لذتبخش می‌کند.
کارگردان نمایش «بوقلمون» در ادامه از یک دلمشغولی بزرگ خود سخن گفت و افزود: عمده نگرانی من این است که امیدوارم تئاتر آنلاین یا پخش اینترنتی به بدعتی تازه در تئاتر ما تبدیل نشود تا تماشاگری که عادت کرده برای تئاتر هزینه کند به این باور برسد که با هزینه‌ای بسیار پایین‌تر می‌تواند همراه با جمعی بزرگ در خانه‌اش بنشیند و نمایش ببیند.
تقیانی‌پور ادامه داد: امیدوارم با رفتن این ویروس، این آفت هم از تئاتر ما برود و اگر قرار باشد فیلمی از تئاتری منتشر شود، از تئاترهای قدیمی و گذشته باشد که اتفاقا تماشا کردن‌شان می‌تواند هیجان‌انگیز هم باشد.
او در عین حال متذکر شد: این روزها تئاتر آنلاین باب شده چون به هر حال هنرمندان تئاتر چاره‌ای ندارند و باید به نوعی امرار معاش کنند.
این کارگردان با تاکید بر اینکه قطعا هرگز یک نمایش جدید را در فضای آنلاین کار نمی‌کنم، اضافه کرد: این اتفاق در سینما طیبعی است بخصوص که این روزها همه در خانه‌هایشان صفحه تلویزیونی دارند که کم از پرده سینما نیست ولی تئاتر، اتفاق دیگری است و پخش آن در فضای مجازی از سر ناچاری است.
۲۴۱۲۴۱
