امیر دریادار حسین خانزداری، فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در پاسخ به این سوال که آیا نداجا توانمندی ساخت زیردریایی هسته‌ای را دارد، گفت: موضع جمهوری اسلامی ایران در بحث انرژی اتمی بسیار شفاف و مشخص است و بارها رهبر معظم انقلاب درباره آن تاکید داشتند.
فرمانده نیروی دریایی ارتش با بیان این که تمامی دستگاه‌های نظام و دولت در چارچوب مشخص شده برای برنامه هسته‌ای حرکت می‌کنند، ادامه داد: تمامی معاهدات بین‌المللی وجود دارد و هیچ کدام داشتن انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای را منع نمی‌کند، اما وقتی از صلح حرف می‌زنیم بدون آمادگی دفاعی این صلح معنا پیدا نمی‌کند. وقتی شما بازداندگی و آمادگی برای دفاع نداشته باشید، صلح تحیکم و تثبیت نمی‌شود و اصلا به وجود نمی‌آید به خاطر همین نیروهای مسلح کشورها حضور دارند تا این صلح پایدار بماند.
خانزداری با بیان این که اصلا نیروهای مسلح برای ایجاد امنیت و تحکیم صلح به وجود آمدند، افزود: موضوع دفاع و جنگ در مرحله بعد قرار می‌گیرد، بنابراین ما نیاز به تجهیزاتی داریم تا این صلح تثبیت شود و نیروی انسانی را می‌خواهیم که با استفاده از این تجهیزات امنیت را به نفع کشور خود و جامعه جهانی برقرار کند.
فرمانده نیروی دریایی ارتش گفت: اتفاقا جمهوری اسلامی ایران بسیار به موضوع انرژی صلح‌آمیز نیازمند است، چرا که تهدیدات بسیاری در پیرامون کشورمان وجود دارد، امروز اگر شاهد حضور ناو هواپیمابر آمریکایی در منطقه هستیم باید بدانیم که رانش آن هسته‌ای است و این موضوع باعث می‌شود تا ۶ ماه در دریا بماند که اگر غیر از این بود باید بعد مدت کوتاهی برای سوخت‌گیری به بندر مراجعه کند و سپس باز گردد.
او با اشاره به این که پیشران هسته‌ای باعث شده تا یک شناور سنگین با استعداد تجهیزاتی فراوان در دریا حضور طولانی داشته باشد، بیان کرد: چه کسی می‌تواند ما را منع کند تا از این توانمندی برخوردار نباشیم تا از امنیت خود دفاع کرده و صلح را برقرار کنیم.
خانزداری درباره دسته‌بندی زیردریایی‌ها گفت: براساس رانش زیردریایی‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند، دسته اول زیردریایی‌های دیزلی هستند که با رانش خود به صورت محدود زیر آب می‌مانند و پس از مدتی برای شارژ باتری و تنفس خدمه باید به سطح آب بیایند یا در عمقی قرار بگیرند تا دودکش موتور دیزل خود را از آب خارج کنند تا باتری شارژ شوند.
فرمانده نیروی دریایی ارتش ادامه داد: در این نقطه می‌توان زیردریایی را با دستگاه‌های مختلف شناسایی کرد و راه مقابله با آن این است که زیردریایی بتواند بیشتر در عمق بماند و مسافت طولانی‌تری را طی کند که برای این کار یک رانش دیگر به نام AIP سامانه رانش مستقل از هوا ساخته شد است.
او تصریح کرد: این رانش نوع خاصی از سوخت را حمل می‌کند که با ترکیب چند ماده شیمیایی انرژی تولید می‌کند و با استفاده از آن با تولید برق باتری زیردریایی را شارژ می‌کند یا به حرکت زیردریایی ادامه می‌دهد، اما آن هم فقط مدتی توان زیرآب ماندن را دارد و حدود ۲ تا ۳ برابر نمونه دیزلی که این هم محدود است.
خانزادی با بیان این که از زیردریایی به عنوان ضربه دوم یاد می‌شود، بیان کرد: اگر دشمن به پایگاهی حمله کند زیردریایی می‌تواند در مسافتی دورتر پنهان شود و در محلی که آن‌ها تصور ندارند به دشمن حمله کند، پس با این ویژگی زیردریایی نیاز به یک رانش ویژه دارد که اگر آن را رانش هسته‌ای بدانیم پس زیردریایی به آن احتیاج دارد.
27215
