شکست در خانه بحرین روی یک ضربه پنالتی شاید در قالب اتفاقات فوتبالی قابل توجیه بود اما دومین باخت پیاپی در این مرحله قابل پیشگیری بود.

تیم ملی در شرایطی برای مسابقه با عراق پا به اردن گذاشت که حریف جنگنده‌اش میزبانی خود را به دلیل ناآرامی‌های داخلی از دست داده بود اما به مراتب ضعیف‌تر از آنها ظاهر شد.

رئیس وعده‌ها
مهدی تاج از زمان کنار رفتن کی‌روش تا انتخاب ویلموتس و شایعه فسخ قرارداد وی فقط وعده داده. از وعده انتخاب زودتر سرمربی تا برگزاری بازی‌های تدارکاتی و پرداخت حقوق مربی تیم. اما هیچ کدام از این وعده‌ها پشتوانه‌ای نداشت تا اینکه در آستانه یکی از حساس‌ترین مسابقات مقدماتی ویلموتس تنها 5 روز پیش از بازی به ایران برگشت و بازیکنان به وضوح از آمادگی بدنی و ذهنی کافی در بازی برخوردار نبودند.

وزارت ورزش هم در این میان بی‌تقصیر نیست، جایی که مازیار ناظمی پیروزمندانه از دخالت مسئولان این وزارت برای حل مشکل پرداخت حقوق ویلموتس و بازگشت او به ایران سخن می‌گوید این سوال پیش می‌آید چرا وزارت زودتر وارد عمل نمی‌شود تا امید میلیون‌ها ایرانی این طور بازیچه قرار نگیرد. وزارتی که از تغییر روی نیمکت تیم ملی از همه بیشتر ذوق زده بود و برای کمک به انجام این تغییر قول‌های زیادی داده بود.

مارک ویلموتس
شاید مقصر اصلی در اتفاق رخ داده فدراسیون فوتبال باشد، فدراسیونی که یک‌شبه می‌تواند تمام مطالبات سرمربی و حتی حقوق چهار ماه آینده‌اش را پیش از موعد پرداخت کند اما بارها به بهانه تحریم‌ها چندین ماه پرداخت دستمزد سرمربی خود را به تعویق می‌اندازد. اما در کنار همه اینها ویلموتس که می‌داند دیر یا زود و حتی با شکایت بالاخره به پول خود می‌رسد می‌توانست در مقطعی که چشم میلیون‌ها نفر به بازی حساس تیم ملی است چنین برخوردی با تیم خودش نکند. تصمیمات تاکتیکی و نحوه انتخاب بازیکنان و ترکیب هم به قدر کافی جای بحث دارد.

کاپیتان عصبانی
یک سال است همه از اعتراض‌ها و کارت‌های بی‌مورد در فوتبال ایران به خصوص در تیم ملی انتقاد می‌کنند. بدترین نمونه آنها در جام ملت‌های آسیا مقابل ژاپن رخ داد و باعث حذف ایران شد اما گویا قرار نیست کسی درس عبرتی بگیرد، حتی اگر باتجربه ترین بازیکن تیم باشد. شجاعی که در یک صحنه در ابتدای نیمه دوم انتظار اعلام خطا از سوی داور روی خودش را داشت وقتی با دستور ادامه بازی مواجه شد خودش دست به کار شد و بازیکن حریف را با یک خطای بی‌مورد وسط زمین مجازات کرد و اخطار اول را گرفت. این پایان کار او نبود و کسی که سابقه 15 سال پوشیدن پیراهن تیم ملی را دارد باز هم با یک بی‌احتیاطی و خطای بی مورد کارت زرد دوم را گرفت و با 10 نفره کرده تیمش زمینه فشار بیشتر حریف و شکست تیم ملی را فراهم کرد. بی انصافی است اگر نگوییم روی صحنه دوم شجاعی برای توپ پایش را بالا آورد و بازیکن عراقی بزرگ‌نمایی کرد اما او هم مانند خطای 5 سال قبل پولادی مقابل عراق بهانه را به دست داور سریلانکایی داد تا زهرش را به تیم ایران بریزد.

255 41