به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، عنوان بحث و گفت و گوی امشب کلاب هاوس خبرگزاری خبرآنلاین «از واکسن تا برجام؛ روحانی چه کرد؟ رییسی چه کرد؟»است که چهره های مختلف سیاسی،صاحب نظران اقتصادی و بین المللی و تحلیلگران رسانه ای نظراتشان را ارائه کردند.
آیا تولید داخلی واکسن می تواند دردی را از ما تسکین دهد؟
علی نظری سردبیر روزنامه مستقل
ما اگر دولت رییسی را بشکافیم به احمدی نژاد می رسیم. باید نقد عریان و شفاف کرد. بزرگترین کاری که به بازگشت اعتماد عمومی کمک می کند شفاف و صریح بودن با مردم است. همه ما وظیفه روشنگری در رسانه داریم و باید همه فعالان سیاسی گفتگو کنند. امروز در دانشکده مطالعات جهان بودم. با آقای دکتر ظریف یک ساعت و 20 دقیقه گفتگو کردیم. بحث واکسیناسیون هم مطرح شد. آقای ظریف با صراحت گفت زمانی که در زمستان سال قبل مقام معظم رهبری فرمودند ورود واکسنهای انگلیسی و آمریکایی ممنوع است، ما از طریق چین 20 میلیون دوزی که تا پایان شهریور آمد را خریداری کردیم. ایشان سربسته گفت در قضیه واکسن بخشهایی از دولت هماهنگ نبودند. من متوجه شدم این حرف مربوط به آقای نمکی و تیمش است که دنباله روی آقای مخبر بودند و تعلل می کردند در واردات واکسن تا واکسن برکت برسد.
آقای ظریف گفتند 30 میلیون دوز واکسن سینوفارم در آبان ماه وارد می شود که تمام کارهایش را آنها انجام دادند واکسن کالایی نیست که دو هفته ای بشود وارد کرد. منهای 4 میلیون دوزی که بیان شد، 20 میلیونی دوزی که در پایان شهریور آمده و 30 میلیون دوزی که در آبان می آید به گفته وزیر خارجه دولت روحانی، توسط دولت سابق خریداری شد. دولت آقای رییسی قول تولید واکسن را داده است. آیا این تولید داخلی می تواند دردی را از ما تسکین دهد؟
واقعیت را باید مردم و رسانه ها بدانند درست است واکسن توسط دولت فعلی تزریق می شود ولی تمام مراحل خرید واکسنها در دولت قبل انجام شده است. ما برای نان و جان مردم دعا می کنیم. ما قائل به خط و جناح و باند در این فقره نیستیم. ما به آقای رییسی رای ندادیم و قبولش نداریم ولی اگر بتواند مشکل فقر را حل کند، ما از او حمایت می کنیم.
آقای باقری کنی و سعید جلیلی از دوستان ما بودند و سابقه حضور در جبهه هم داشتیم. ولی عملکرد این دو نفر در ماجرای برجام قابل انتقاد است.
تحولات 2 ماه اخیر نشان می دهد برجام به سرانجام و سیاست خارجی به سامان نمی رسد
دکتر مهرداد پشنگ پور تحلیلگر امور بین الملل
واقعیت این است که وقتی منافع ملی باشد فرقی نمی کند چه کسی واکسن را آورده باشد. این موضوع ساده انگاری است و اتفاقی که در دو ماه قبل افتاد، دیدنی است. ضرب المثلی داریم که گفتند برو کلاه بیار، سر آورد. اگر قائل به این باشیم که سیاستهای کلی در جای دیگر در بالادست نظام تعیین می شود، باید در اجرای این سیاستها هم دقت کنیم. بزرگترین نگرانی این است که گروهی که عهده دار اجرا شود، این کار را بلد نباشند.
در دو ماه اخیر آنقدر ساده انگاری در سیاست خارجی شده که آدم خنده اش می گیرد. یک نفر از دوستان روزنامه نگار قرار دادن پای وزیر خارجه روی پای دیگر را رمزگشایی کرده است. کیهان ضد آمریکایی ترین سخنرانی را مربوط به آقای رییسی می داند.دو غایتی را درست کرده اند که دو روی یک سکه هستند.این تیم نمی داند سیاستهای بالادستی را چطور اجرا کند.خود این موضوع باعث مشکل درمذاکرات می شود. آقای ظریف به بار فرهنگی واژه ها آشنا بود. واقعیت قضیه این است که خرید واکسن با تلفن حل نمی شود یا عضویت در شانگهای با یک سفر انجام نمی شود. این ساده انگاری در روابط بین المللی مصداق این است که تیم آقای رییسی نمی داند چه باید کند. نشانه هایی در این 2 ماه دیدیم که نشان می دهد نباید توقع داشته باشیم برجام به سرانجام و سیاست خارجی به سامان برسد.
دولت آقای رییسی به خوبی می داند در سیاستهای هسته ای چه می خواهد کند
احسان ارحمند حقیقی عضو حزب ندای ایرانیان و اصلاحطلب
من منتقد دولت رییسی هستم ولی تصور می کنم بر خلاف دوستان، دولت آقای رییسی به خوبی می داند در سیاستهای هسته ای چه می خواهد کند. دولت یک سیاست اتلاف وقت را در پیش گرفته تا ایران به شرایط و دستاوردهای ویژه ای برسد تا از کارتهای خود برای تداوم توافق آینده استفاده کند.
در زمان وزارت آقای ظریف،بحث مطرح بود تنها تضمین برجام تنیده شدن اقتصاد کشور درامور بین الملل و غرب است.دولت رییسی می گوید باید با شرق پیوند ایجاد کند.به همین جهت نیازمند کارتهایی است که توافق آینده متکی به این کارتهای برنده باشد. این کارتها در حوزه پیشبرد چرخه غنی سازی است.
نباید عجله برای گشایش مدارس و دانشگاه ها داشته باشیم
دکتر آرش علایی درمانگر و پزشک
خیلی وقتها به خاطر ایرانی بودن نمی توانیم مسایل ایران را به درستی تحلیل کنیم. این که بتوان سیستم سلامت را در دو دولت مقایسه کنیم، چند روش داریم. یک سری شاخص ها فرآیندها را بررسی می کند و برخی شاخصها نتیجه ها را بررسی می کند. هر وقت رییس دولت عوض می شود نگاه به گذشته نمی کنیم. بلکه نگاه به نتایج می کنیم.
در بحث واکسن در دولت گذشته کارهایش انجام شد، آن دولت یک اعتبار می گیرد ولی نتوانست نتیجه بگیرد. دولت جدید اجازه نهایی را گرفت. پس هر دو دولت اعتبار می گیرند. در برخی کشورها نگاه به واکسن، علمی و سیاسی بود. کرونا نشان داد سیاست و علم به هم وابسته است. آن کشورها نگاه کردند دیدند جواب واکسن علمی است ولی به خاطر سیاست، اشتراک کردند یا واکسن را وارد کردند.
کشور ترکیه دارای شعبه تولید فایزر است ولی ترکیه در واکسن چینی هم سرمایه گذاری کرد.با فایزر هم مراوده داشت.نگاه علمی و سیاسی داشت. کشور دیگر اندونزی است. این کشور ساختار بسیار قوی برای تولید واکسن دارد و بسیاری واکسنهای غیرکرونا در اندونزی تولید می شود ولی اندونزی نگاه سیاسی اش این بود که خودش تولید نکند و بهتر دید برود بخرد.ما در ایران نگاه علمی اولیه نداشتیم. آیا ما سابقه تولید واکسن داشتیم؟ بله. انستیتو پاستور و رازی را داشتیم. تصمیم گیری هم مرکز مدیریت بیماریها بود. در تصمیم گیریهای کلان نه به انستیتو پاستور و رازی نگاه شد و نه به مرکز مدیریت بیماری با ریاست محمد مهدی گویا بها داده شد. دکتر گویا یکی از کارکشته ترین متخصصان در زمینه کنترل بیماریهاست. نگاه ایران به بدنه داخلی علمی کشور نبود. باید انستیتو پاستور و رازی نظر می دادند. بهتر نبود با کشورهای دیگر مانند چین واردات را از ابتدا پایه گذاری می کردیم؟
هر چه سرمایه گذاری شد روی واکسن برکت به نتیجه نرسید و ما به جای اول که خرید و واردات واکسن بود بازگشتیم. باید تابستان سال گذشته خرید را در دستور قرار می دادیم ولی الان دسترسی پیدا کردیم. وزارت بهداشت دولت آقای رییسی را نمی توان با وزارت بهداشت دولت آقای روحانی مقایسه کرد چون خیلی زود است. مسئله نگران کننده این است که آقای وزیر بهداشت جایی عجله می کند. اگر واکسن باید نتیجه نهایی داشته باشد باید 85 درصد جمعیت واکسینه شوند. اولویت با بزرگسالان است ولی کودکان هم باید زده شوند. باید دو دوز واکسن زده شود و 3 هفته از دوز دوم گذشته باشد. پس چه عجله ای برای بازگشایی دانشگاهها و مدارس است؟ بهتر نیست 3 ماه سال تحصیلی به تاخیر بیفتد تا 85 درصد بزرگسالان واکسینه شده باشند؟ نگرانی داریم که مردم در کنار همدیگر قرار می گیرند و بیمار می شوند. نباید عجله برای گشایش مدارس و دانشگاه ها داشته باشیم.
نکته دوم سازمان طب اسلامی و ایرانی است که به افراد سطح 2 حوزه مجوز ارائه خدمات بهداشتی و درمانی و آموزش پزشکی می دهند که باید تکلیف این طرح در مجلس مشخص شود. فکر نمی کنم معممین وارد کار طبابت یا نظارت بر طبابت شوند.
تجربه ای داریم که اگر تیم جدید در نظام سلامت مستقر می شود، نیروهای جدید با نیروهای قدیم صحبت کنند ببینند چه کرده اند. نه این که نیروی جدید در به در دنبال تاریخچه خرید واکسن باشد. وزیر گذشته با وزیر حاضر در 3-4 ماه دوره انتقالی را طی کنند. اینها که دشمن همدیگر نیستند. هدف هم که یکی است. در این صورت عزل و نصب های یک شبه را دیگر نخواهیم داشت.
در بدنه سپاه دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان بقیه الله را داریم و استادان علمی بسیار خوبی داریم.پس چرا مساله ویروس یاب مستعان به بدنه علمی آن سازمان هماهنگ و معرفی نشد؟ وقتی جامعه به بدنه علمی بهداشتی خود اطمینان داشته باشیم، هرگز برنامه واکسیناسیون دغدغه نداشته است، وقتی نگاه غیرعلمی باشد، باور مردم به نظام بهداشت کم می شود. مردم می پرسند واکسنها تقلبی است؟ آب نبود؟ این نگاه عدم اطمینان به نظام بهداشتی سالها باقی می ماند و برای سلامت عمومی مشکل ایجاد می کند.
پشنگ پور فعال سیاسی
این که سیاست آقای رییسی در تاخیر در برجام و اتلاف وقت دو پیامد دارد. یکی ضرر روزانه اقتصادی است که بسیار هنگفت است و خلاف منافع ملی است. اتلاف وقت باعث منتفی شدن کارکرد برجام می شود. این که بگوییم اختلاط ما با شرق تضمین کننده منافع ما است، اشتباه بزرگ است. نماینده روسیه در آژانس بین المللی توییت زده طرف ایرانی هر چه بخواهد می تواند زمان بگیرد ولی باعث غیرسازنده شدن فضای مذاکرات وین می شود.
نگاه شرق معلوم است که کسی وقت تلف نمی کند و شکار لحظه می کنند. وزیر خارجه روسیه امروز گفته ایرانی ها تضمین می خواهند آمریکا خارج از برجام نشود. هیچ تضمینی نمی شود داد مگر بالا بردن منفعت حضور طرفین در قرارداد و بالا بردن هزینه خروج از توافق را داریم. هر قراردادی نیاز به ضمانت اجرا دارد ولی مانع از نقض قرارداد نمی شود. بنابراین تنها تضمینی که می شود برای توافق ایجاد کرد بالا بردن حضور اطراف در معاهده و مضرات خروج از توافق است.
این دولت تن به برجام نمی دهد اگر هم بدهد کابوس قطعنامه 598 می شود
علی نظری سردبیر روزنامه مستقل
تحلیل ما در جلسه آقای ظریف امروز این بود که ما مدتها در دولت آقای رییسی مذاکره ای نخواهیم داشت. ایشان تایید کرد و گفت وقتی باقری کنی عضو ارشد تیم مذاکره کننده باشد از او و امثال ایشان مذاکره در نمی آید.
رهبری دستور دادند سیاست ما نه جنگ است و نه مذاکره. تا مرز جنگ رفتیم ولی سیاست پخته نظام موجب احتراز از جنگ شد. اما چون رهبری فرمودند نه جنگ و نه مذاکره مطمئن هستم مذاکره ای در بین نخواهد بود. در ملاقات با آقای عبدالهیان هم او پاسخ داد ما مذاکره مشروط با آمریکا داریم اولا باید تمام تحریمها را تعلیق کنند. ما 3 ماه راستی آزمایی کنیم ببینیم تحریمها برداشته شده است یا نه. که در واقع این وعده سرخرمن است و بهانه ای برای مذاکره نکردن است.
درباره برجام هم معتقدم این دولت تن به برجام نمی دهد اگر هم بدهد کابوس قطعنامه 598 می شود که مرداد 67 را خواهیم داشت. ما زیر بار مذاکره قطع جنگ در سال 60 نرفتیم و در سال 67 به جام زهر اکتفا کردیم. نرمش قهرمانانه در برجام می بینم ولی در روزی که خیلی دیر شده است. ما روزی 120 میلیون دلار در شرایط کنونی داریم ضرر هسته ای و عدم توافق در برجام را می دهیم. امیدوارم پیش بینی ام درست نباشد و دولت آقای رییسی برجام را احیا کند.
2323
