اگر چه استفاده از افراد «شایسته» سمتهای مدیریتی هم در ادبیات سیاسی و هم در رویههای مدیریتی معمول و مصطلح بوده است. با این حال این کلید واژه دریکی دو ماه اخیر و همزمان با آغاز فعالیتهای یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بار دیگر از سوی محمد تقی مصباح یزدی مطرح و زمینه ساز گفت و گویی میان جریانات اصولگرا شده است.
وی ۳۱ خردادماه در دیدار اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری گفت که بسیاری از مشکلاتی که انقلاب در طول این سالها داشته، ناشی از عدم انتخاب اصلح بوده است؛ اسلام میگوید به دنبال اصلح برای مدیریت، سیاست و حکومت باشید.وی با بیان اینکه انقلاب اسلامی محصول انتخاب اصلح توسط مردم بوده و استمرار آن نیز محصول انتخاب مجدد اصلح در مدیریت کلان کشور است، تاکید کرد: باید بنایمان این باشد که افراد اصلح را بشناسیم.
سخنان ماه گذشته پدر معنوی جبهه پایداری با واکنشهایی همراه شد اما اظهارات مصباح مبنی بر انتخاب اصلح در مناسبتهای مختلف در سالهای گذشته بارها تکرار شده است. وی اردیبهشت ماه ۹۶ در همایش معیارهای گزینش دولتمردان اسلامی از نگاه اهل بیت (ع) در خصوص معیارهای فرد اصلح میگوید: «در آموزههای دینی ما اصلح کسی است که تقوای بیشتری دارد و در عین حال در امر مدیریت دارای حسن تدبیر و عاقبت اندیشی است. اگر کسی این شرایط را به طور کامل داشت باید او را انتخاب کنیم اما اگر وجود نداشت باید به فرد اقرب و نزدیک تر به او روی بیاوریم و او را معرفی کنیم.»
شخصیت اصولگرای دیگری که به اظهارات مصباح یزدی واکنش نشان داد، محمدرضا باهنر بود که در نشست خبری روز یکشنبه (۱۶ تیرماه) با اعلام مخالفت با طرح ایده نامزد اصلح گفت: باید از کسی حمایت کنیم که صلاحیت لازم و امکان رأی آوری هم داشته باشد چون فعالیت سیاسی منوط به کسب نتیجه است. ما صرفاً در انتخابات «صالح مقبول را به اصلح غیر مقبول» ترجیح میدهیم. حمایت از کسی که رأی ندارد کار بیهودهای است.
در واکنش به سخنان دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین، جبهه پایداری انقلاب اسلامی صبح امروز در حساب توییتری خود نوشت: «جناب آقای محمدرضا باهنر درحالی [این سخنان را] بیان کرده که آیت الله مصباح معتقد است باید از اصلح حمایت شود حتی اگر رأی نیاورد، که اساساً این ادعا برخلاف دیدگاه علامه مصباح یزدی است که به دفعات فرمودند: «معرفی اصلحی که امکان رأیآوری آن فراهم نیست، کار لغوی است.»