، موسسه فرهنگی شهر کتاب، یادداشتی را از سیدحسین طباطبایی منتشر کرده که موضوع آن، آشنایی مردم روسیه با اشعار حکیم عمر خیام است.
این پژوهشگر در بخشی از یادداشت خود آورده است: «خیام بی‌گمان جهانی‌ترین شاعر ایرانی است. از روزی که ادوارد فیتز جرالد انگلیسی در میانه‌های قرن نوزدهم میلادی رباعیات خیام را برای اولین بار به یکی از زبان‌های اروپائی (انگلیسی) ترجمه کرد بیش از ۱۶۰ سال می‌گذرد و در این مدت این رباعیات تقریبا به تمام زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده است… شاید روس‌ها اولین ملتی بودند که اندک مدتی پس از معرفی آراء و اندیشه‌های بلند حکیم نیشابوری توسط فیتزجرالد انگلیسی، به ترجمه روسی رباعیات خیام از روی ترجمه انگلیسی آن دست یازیدند. واسیلی لِووویچ ولیچکو (۱۸۶۰-۱۹۰۴)، شاعر روس در سال ۱۸۹۱ یعنی ۳۲ سال پس از انتشار ترجمه فیتزجرالد ترجمه منظومی از ۱۶ رباعی خیام را در مجله «پیک اروپا» منتشر کرد و این رویداد، سرآغازی شد برای دلدادگی و شیفتگی تا امروزِ روس‌ها به شاعر بزرگ ایرانی، به نحوی که بی‌اغراق در روسیه امروز کمتر کسی را می‌توان یافت که از خیام نخوانده و حتی قطعاتی از اشعار او را از حفظ نباشد.»
طباطبایی ادامه داده است: «نزدیک به ۱۳۰ سال است که روس‌ها با رباعیات خیام نیشابوری، این شاعر، حکیم، ریاضیدان و فیلسوف بزرگ ایرانی با ترجمه‌های مختلف محشورند و در این مدت بیش از چهل شاعر و مترجم بزرگ که در بین آن‌ها چهره‌های نامداری از مفاخر فرهنگ و ادب روسیه به چشم می‌خورند، هریک به نحوی و با سبک و سیاق خاص خود به ترجمه این رباعیات، که بازتاب عمیق ترین و ماندگارترین پرسش‌های آدمی است، همت گمارده‌اند و حاصل تلاش و کوشش آنان رسوخ ابیات جاودانه خیام در اقصی نقاط سرزمین پهناور روسیه با آن غنای فرهنگی و ادبی خاص خود است.»
او در پایان یادداشت خود، نوشته است: «خیلی‌ها این سخن ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مصاحبه‌ای اختصاصی که در سال ۲۰۰۷ انجام شد را به یاد دارند که در پاسخ به این سوال که در شرایطی که از روحیه خوب و مساعدی برخوردار نیست، چه می‌کند گفت: همسرم کتاب خوبی به من هدیه داده است: اشعار عمر خیام. در این کتاب چیزهای جالب بسیاری وجود دارد که می‌تواند در این شرایط به آدمی کمک کند.»
۵۷۵۷
