شاید این سوال به ذهنتان خطور کند که چرا به این کشور ایسلند می‌گویند؟ در حقیقت بر اساس افسانه‌ی مهاجران وایکینگ ایسلند، چنین نام غلط اندازی را برای این سرزمین انتخاب کرده­‌اند تا مهاجران را از سفر به این منطقه منصرف کنند. آنها امیدوار بودند که کلمه‌ی یخ مانع از ورود مردم به این کشور شده و سرزمین سرسبز آنها هیچ‌گاه کشف نشود، امادر نظر داشته باشید که این فقط یک افسانه است و حقیقت ماجرا چیز دیگری است.

در گذشته، ایسلند نام‌­های زیادی داشته ولی علت اصلی نام فعلی‌اش این است که وقتی نادادور (Naddador)، مهاجر نژاد نورس، ابتدا در ایسلند لنگر گرفت، برف می­‌بارید و به همین علت او این کشور را اسنالند (Snæland) گذشت. بعدها، زمانی که وایکینگ سوئدی گاردار سواواروسون (Garðar Svavarosson) به ایسلند آمد، او جزیره را گارارسولمور (Garðarshólmur) به معنی جزیره گاردار نامگذاری کرد. در قرن نهم، یک وایکینگ به نام فلوکی ویلگردرسون (Flóki Vilgerðarson) در جستجوی گارارسولمور بود. هنگامی که او به آنجا رسید برای زمستان و سرما آمادگی نداشت و تصور میکرد با آب‌وهوایی بهاری روبه‌رو خواهد شد اما وقتی برف‌ها را روی کوه‌ها دید مضطرب شد و اسم این سرزمین را ایسلند گذاشت.

بی‌تردید یخچال­ها و کوه­های یخی شناور در ایسلند وجود دارند اما همه‌ی این کشور برف و یخ نیست. گفته می‌شود که یخ یخچال‌های طبیعی ایسلند به قدری پاکیزه است که می‌توانید قطعه‌ای از آن‌ها را برداشته و در نوشیدنی خود بیندازید اما پیشنهاد می‌کنیم که این کار را انجام ندهید چون باعث عصبانیت طرفداران محیط زیست خواهید شد. همین موضوع باعث شده تا ساکنان ایسلند هم خودشان یخ تولید کنند.

بد نیست بدانید که به علت موقعیت جغرافیایی ایسلند و آب و هوای نامطلوبش (مانند بسیاری از جزایر شمالی)، مردم ایسلند به شدت به واردات بسیاری از محصولات از جمله نفت، گندم، سبزی و سایر مواد غذایی وابسته هستند. همین واردات باعث شده تا همه‌چیز در ایسلند گران باشد و مردم ایسلند از بالاترین حقوق ماهیانه در جهان برخوردار شوند. این موضوع به هزینه‌ی بالای کسب و کار منجر شده و هر چیزی که در ایسلند تولید می‌­شود، در نهایت بسیار گران تمام می­‌شود.

یخ وارداتی از کشورهای دیگر به ایسلند، حدود چهل درصد ارزان­تر از یخ تولید شده در ایسلند است و برق در ایسلند (به علت منابع فراوان آبزیان و گرمایش زمین) بسیار ارزان تمام می‌شود. با این تفاسیر، ایسلندی‌ها ده‌­ها تن یخ را از نروژ، بریتانیا و حتی ایالات متحده آمریکا وارد می­‌کنند. این یخ به فروشگاه­های مواد غذایی فروخته می‌­شود تا تولیدات و محصولاتی همچون گوشت و ماهی تازه نگه داشته شود.

برخی عقیده دارند که حمل یخ بین کشورها به علت استفاده و انتشار گازهای گلخانه‌ای کشتی­‌ها تأثیر مخربی بر محیط زیست می­‌گذارد، این موضوع حقیقت دارد اما ایسلندی‌ها بسیاری از مایحتاج خود را وارد می‌کنند که یخ فقط بخش کوچکی از آن‌ها را تشکیل می‌دهد.

ایسلند از سال ۱۹۷۰ که عضو اتحادیه‌ی تجارت آزاد اروپا شد، از تجارت آزاد و بدون گمرک میان کشورهای اروپایی بهرمند شده است. بسیاری از سرمایه‌­ها، نیروی کار انسانی، کالاها و خدمات بین ایسلند، نروژ و کشورهای عضو اتحادیه اروپا قابل انجام است. این موضوع شامل واردات یخ از ایسلند بدون پرداخت مالیات نیز می­‌شود که می­‌تواند به پایین نگه داشتن قیمت آن کمک به‌سزایی کند. پس اگر ایسلندی‌ها یخ را از خارج از کشورشان وارد کنند برایشان بسیار مقرون به‌صرفه‌تر خواهد بود و به همین دلیل دست به چنین کاری زده‌اند.

منبع: لست سکند

۲۱۲۱