آنتونیا شرکا منتقد فیلم در توضیح کرونا و چالش‌ها و فرصت‌هایی که در یکسال گذشته برای سینمای ایران ایجاد کرده است گفت: چیزی که در وهله اول پس از داستان کرونا و اثرات آن در سینما اهمیت دارد این است که این داستان کرونا سبب شد شیوه ای جدید در اکران فیلم ها رخ دهد. یعنی این سبک پخش فیلم به جای این که در سالن ها باشد در یک نرم افزار اینترنتی به وقوع پیوست و این موضوعی بود که کرونا آن را شکل داد و تسریع کرد.
این منتقد سینمایی در توضیح مزیت‌های شیوه‌های اکران اینترنتی تصریح کرد: این که فیلمسازان می توانند به شکل مستقیم با مردم ارتباط بگیرند و بازخورد کارشان را مستقیم از مخاطب ببینند و بشنوند و بخوانند و مردم هم می توانند بی واسطه نظر خودشان را مطرح کنند، از مزیت‌های ایام کرونا شد.
او افزود: چه بخواهیم و چه نخواهیم امروز کرونا به مهمترین مسئله زندگی ما بدل شده و به نوعی مرزها را از بین برده است؛ اسمش روی آن است یک پاندمی است یعنی یک همه گیری جهانی و اگر قدیم مرزها بودند که ما را از هم جدا می کردند امروز یک درد مشترک است که مردم را به هم نزدیک کرده است؛ چه در ایران و چه خارج از ایران.
مطمئنا اثر کرونا بر سینمای ما هم مشهود خواهد بود و این موضوع دیر یا زود به سینمای ایران هم راه پیدا خواهد کرد. مثلا جشنواره سال آینده بسیار ویروسی تر و کرونایی تر از امسال است که هیچ ردی از کرونا در قصه فیلم ها نیست.
شرکا ادامه داد: به زودی شاید حتی فیلم های اجتماعی که در سینمای ما متداول هستند این بار از نورافکن کرونا دیده شوند؛ یعنی سینمای اجتماعی ما به زودی تحت الشعاع کرونا خواهد بود و این هم در نوع خود بی بدیل است چون در سینما چنین بیماری ای نداشته ایم که انقدر بتواند به همه جوانب زندگی ما اثر بگذارد.
این منتقد در ادامه با اشاره به شیوه و شکل برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر متذکر شد: در مورد سی و نهمین جشنواره فجر باید بگویم که اول از همه آرزوی سلامتی برای همه شرکت کنندگان و برگزارکنندگان در انتهای آن را دارم چون با تمام محدودیت ها همیشه یک ترس همراه ما در این حضور هست.
البته که در برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر پروتکل ها به دقت رعایت می شوند اما به هرحال یک سالن سینما است که جمعیت در آن حضور دارند ولو این که جدای از هم بنشینند، ماسک زده باشند و حواسشان باشد اما ته دلمان می لرزد.
۵۸۵۸
