طبق آماری که معاون کل وزارت بهداشت ارائه می‌دهد، پنجک پنجم (۲۰درصد برخوردار جامعه) با سرانه یک میلیون و ۹۶۶ هزار تومان، ۷/ ۱۶ برابر پنجک اول (۲۰درصد فقیر) با سرانه ۱۱۷ هزار تومان از جیب برای دریافت خدمات درمانی در سال ۹۷ پرداخت کرده‌اند. دلیل این اختلاف ۱۷ برابری از نگاه آقای معاون کل، استفاده اقشار برخوردار از خدمات بخش خصوصی با تعرفه بالاتر است. این در حالی است که حریرچی پیش از این درباره کاهش ۳۰ درصدی مراجعه مردم به مراکز بهداشتی درمانی کشور با گرانی‌ها خبر داده و تأکید کرده بود: «با توجه به محدودیت‌های موجود و تحمیل تحریم‌ها، تأکید می‌کنیم نه تنها اقشار فقیر و آسیب‌پذیر بلکه اقشار متوسط نیز در معرض کاهش استفاده از خدمات بهداشتی و درمانی و افزایش احتمالی هزینه‌های فقرزا و کمرشکن خواهند بود.»
سلامت رفته‌رفته از سبد اقشار کم‌درآمد جامعه حذف می‌شود.این موضوعی است که مدت‌ها قبل ازسوی برخی مدیران حوزه سلامت رسانه‌ای شده بود و حالاآمار و ارقام ارائه شده ازسوی معاون کل وزارت بهداشت یک‌بار دیگر بر آن صحه می‌گذارد. ایرج حریرچی در توصیف وضعیت پرداخت از جیب مردم به ازای دریافت خدمات درمانی می‌گوید: «در سال ۱۳۹۷ هر ایرانی برای دریافت خدمات درمانی ۶۷۴ هزار تومان از جیب پرداخت کرده است.»
وی پیش از این نیز گفته بود: «وقتی تورم بالا می‌رود، قدرت خرید مردم کاهش پیدا می‌کند و مردم مجبور می‌شوند عمده هزینه را به خوراک، مسکن، حمل‌ونقل سوق بدهند و میزان هزینه را در بهداشت و درمان و آموزش کاهش دهند.»
بنا به تأکید معاون کل وزارت بهداشت با توجه به محدودیت‌های موجود و تحمیل تحریم‌ها، نه تنها اقشار فقیر و آسیب‌پذیر بلکه اقشار متوسط نیز با توجه به تجربه جهانی در شرایط تورمی در معرض کاهش استفاده از خدمات بهداشتی و درمانی، عدم مراجعه به پزشک، افزایش احتمالی هزینه‌های فقرزا و کمرشکن خواهند بود.
۳۰ درصدی که برای ویزیت ندادن به داروخانه می‌روند
آمار اخیر آقای معاون هم از دورشدن بیشتر عدالت در سلامت در ساختار بهداشت و درمان کشوری خبر می‌دهد. آماری که مطابق با آن اقشار فقیر جامعه ۱۷ برابر کمتر از اقشار مرفه جامعه برای سلامتشان خرج می‌کنند؛ همان اقشاری که پیش از این هم حریرچی درباره آن‌ها گفته بود: «حدود ۳۰ درصد بار مراجعات به داروخانه‌ها بدون داشتن نسخه و بدون مراجعه مجدد به پزشک است تا از این طریق بتوانند هزینه‌های خود را کاهش داده و پول ویزیت را پرداخت نکنند. حریرچی این رفتار مردم را «نشانه‌های نگران‌کننده» دانسته بود.» بنا به تأکید وی بیش از ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از جمعیت کشور هستند که با یک ریال پرداخت در حوزه سلامت فقیر می‌شوند. آقای معاون به شکست وزارت بهداشت در زمینه کاهش هزینه‌های کمرشکن اذعان کرده و آن را ناشی از دو فاکتور اتفاقات داخل حوزه سلامت و وضعیت عمومی اقتصاد کشور دانسته بود.
کوروش فرزین، معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت از کاهش ۳۰ درصدی مراجعه مردم به پزشک خبر داده بود.به گفته وی نرخ خدمات به گونه‌ای شده که هزینه درمان نسبت به درآمد خانوارها چشمگیر است. مردم برای مشکلات عادی به پزشک مراجعه نمی‌کنند نه به این خاطر که پوشش بیمه‌ای وجود ندارد، زیرا همه چیز گران‌تر شده است. اگر کسی با ۷۰۰ هزار تومان امورات خود را می‌گذراند، امروز باید آن را صرف خورد و خوراک خود کند، حتی برخی پوشاک خود را نمی‌توانند تأمین کنند.
هر چند این خبر از سوی روابط عمومی سازمان بیمه سلامت به شکلی تکذیب یا به عبارت بهتر رفع و رجوع شد، اما وقتی این صحبت‌ها را در کنار اظهارات قبلی معاون کل وزارت بهداشت بگذاریم بهتر متوجه می‌شویم که کاهش ۳۰ درصدی مراجعه مردم به پزشک بر اثر گرانی‌ها واقعیتی غیرقابل انکار است.
۱۱۷ هزار تومان سهم فقرا و ۲ میلیون تومان سهم پولدارها از سلامت!
حالا معاون کل وزارت بهداشت با بیان اینکه براساس بررسی‌های انجام شده ۴۵/ ۵ درصد از هزینه‌های مصرفی هر خانوار ایرانی مربوط به هزینه‌های بهداشتی درمانی در سال ۱۳۹۷ بوده است، می‌افزاید: «هزینه‌های دارویی با ۵/ ۲۸ درصد و هزینه‌های دندانپزشکی با ۷/ ۲۲ درصد رتبه اول و دوم را در هزینه‌های درمانی خانوار به خود اختصاص داده‌اند. همچنین هزینه‌های بستری و تشخیصی شامل آزمایشگاه و رادیولوژی در رتبه‌های بعدی هزینه‌های درمانی خانوارهای ایرانی در سال گذشته قرار دارند.»
بنا به تأکید معاون کل وزارت بهداشت پنجک پنجم (۲۰ درصد برخوردار جامعه) با سرانه یک میلیون و ۹۶۶هزار تومان، ۷/ ۱۶ برابر پنجک اول (۲۰ درصد فقیر) با سرانه ۱۱۷ هزار تومان، از جیب برای دریافت خدمات درمانی در سال ۹۷ پرداخت کرده‌اند.
حریرچی که پیش از این به شکست وزارت بهداشت در کاهش هزینه‌های کمر شکن و عدالت در سلامت اعتراف کرده بود، این بار در واکنش به چرایی اختلاف زیاد پرداختی از جیب در اقشار با درآمد بالا به نسبت اقشار فقیر و کم درآمد می‌گوید: «با توجه به بهره‌مندی تقریباً یکسان افراد جامعه از اکثر خدمات درمانی، علت این اختلاف زیاد در پرداختی از جیب، استفاده اقشار برخوردار از خدمات بخش خصوصی با تعرفه بالاتر است.»
2323
