کانون فیلم خانه سینما با نمایش فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری دوره جدید خود را آغاز کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خانه سینما، کانون فیلم خانه سینما با نمایش فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری سه شنبه ۲۲ آبان در تالار سیف الله داد خانه سینما دوره جدید خود را آغاز کرد.
در این نشست ناصر صفاریان دبیر کانون فیلم و کیانوش عیاری کارگردان فیلم «خانه پدری» و مهرزاد دانش منتقد و نویسنده حضور داشتند.
ناصر صفاریان دبیر این کانون ضمن خوشامدگویی به اهالی سینما در این نشست عنوان کرد:
در این سلسه نمایش فیلمها که قرار است هر سه شنبه برگزار شود، بنا برایستادگی بر موضوع سینما است و از ورود به حاشیهها جلوگیری میکنیم اما در مورد برخی از فیلمها این حاشیهها هستند که متاسفانه به نمایش نیافتن فیلمها کمک کردند.
کیانوش عیاری کارگردان فیلم «خانه پدری» در این نشست اظهار کرد:
چیزی که در مورد فیلم گفته شده یک سوءتفاهم محض و بیهوده است و فقط از تنگ نظری میتواند سرچشمه گرفته باشد. من معتقدم که آن ۲ الی ۳ دقیقه اولیه فیلم اگر هم حذف شود فیلم کماکان از نظر کسانی که همیشه دلواپس هستند غیرقابل نمایش است و آن صحنه بهانهای برای اعتراضاتی است که میخواهد شکل بگیرد. اگر من آن صحنه را در میآوردم اینها باز میگفتند خوب دیگر فیلم قابل نمایش نیست.
وی افزود:
فیلمهای دیگری وجود دارند که به مراتب از این صحنه سهمگینتری دارند اما فقط یک صدایی است که این اوضاع را خراب کرده است برای مثال برخورد دسته سنگ با جمجمه آن دختر در این فیلم را بد میدانند و من این را شوخی میگیرم که فیلم به دلیل این صحنه توقیف شده است و نمیفهمم که چرا این فیلم هشت سال در محاق توقیف قرار گرفته است.
عیاری عنوان کرد:
در سال ۹۲ این فیلم در بخش خارج از مسابقه جشنواره فیلم فجر به نمایش گذاشته شد. در برنامه نشست این فیلم سؤالی از من پرسیده شد که آیا واقعا اینجا ایران است که درونش چنین اتفاقی میافتد؟ درست سه سال پیش چنین اتفاقی در شهرک غرب رخ داد و من این موضوع را مورد تحقیقی قرار دادم و متوجه شدم این خانواده اصالتاً تهرانی هستند اگر این اتفاق در آن زمان افتاده بود می توانستم جواب آن سوال را بدهم.
این کارگردان اظهار کرد:
ایده فیلم برگرفته از یک داستان واقعی در اهواز سال ۱۳۵۴ است که من در مجله اطلاعات جوانان خواندم که دختری توسط پدر و عمویش به قتل رسیده است.
عیاری توضیح داد:
در تمام فصول این فیلم هیچ چیزی وجود ندارد نه گره ای ایجاد میشود که حل شود نه هیچی چیز دیگری؛ لاجرم تماشاگر با فیلم برخورد میکند، وجود صحنه قتل یک مساله فنی است. ما در فیلمسازی مجبور هستیم گاهی اوقات صحنههایی را بگیریم که بتواند بخشی از معایب و یا کاستیهای دیگر را پوشش دهد مثل همین صحنه آغازین که تا پایان فیلم همراه شما است. نمایش عریان صحنه قتل به من کمک میکرد که بتوانم فیلمی را که داستان آنچنانی ندارد و گرهای افکنده نمیشود و قرار نیست گرهای هم در پایان باز شود، سرپا نگه دارد در حالیکه میخواستند این را به آسانی از فیلم حذف کنند و من مقاومت کردم به این دلیل که چیزی از فیلم باقی نخواهد ماند.
در پایان مهرزاد دانش منتقد و نویسنده فیلم درمورد تعمیم پذیری فیلم «خانه پدری» چنین گفت:
به نظر من بحث «خانه پدری» تن به تعمیم نمیدهد، داستان ساده خانوادهای است که از حدود ۷۰ سال پیش با حکایت قتل دختر خانواده شروع می شود و این در بستر زمان تکرار و تکثیر میشود تا مقطع زمانی ۱۳۷۸ و مشخصا بحث نمادگرایی هم به همین صورت است که عدهای عنوان کردهاند که خانه نماد ایران است و پدر نماد مردان ایرانی است و از این نوع قبیل و به نظرم اشتباه است. فیلم بحث نمادگرایی را دنبال نمیکند، فیلم خارجی وجود دارد که حتی نامش عنوان «خانه آمریکایی است» که در درون این فیلم با صحنهای دلخراش رو به رو میشویم ولی حتی یک نفر هم این را به عنوان نماد آمریکا عنوان نمیکند و بگوید تو علیه آمریکا فیلم ساختهای.
در ادامه این نشست تماشاگران و مخاطبان سوالات خود را از کیانوش عیاری کارگردان فیلم پرسیدند.
خسرو معصومی، مجید مظفری، روانبخش صادقی، عزیزالله حاجی مشهدی، طهماسب صلح جو، محمد موفق، کاوه ایمانی و داوود امیری از حاضران در این نمایش فیلم بودند.
برنامه آینده کانون به زودی اعلام میشود.
مهر