بر اساس مقاله‌ای که در مجله Nature منتشر شده، پژوهشگران دانشگاه پوآتیه فرانسه به بررسی استخوان ران و دو استخوان دست زند زیرین «ساحل‌مردم چادی» با نام علمی Sahelanthropus tchadensis پرداختند که از جمله قدیمی‌ترین اجداد انسان‌ها به حساب می‌آیند. آن‌ها نشانه‌هایی را در این استخوان‌ها پیدا کردند که از حرکت این موجودات روی دو پا خبر می‌دهد.

«فرانک گای»‌، از محققان این مطالعه می‌گوید: «قدیمی‌ترین نماینده ما در حال تمرین حرکت با دو پا (روی زمین و درختان) بوده است.» باقی مانده‌های این موجودات باستانی نشان می‌دهد که دوپایی به فاصله کوتاهی پس از جدایی شامپانزه‌ها و اجداد انسان‌ها از یکدیگر در مسیر تکامل رخ داده است.

این پژوهش همچنین خصوصیت‌هایی را در ساحل‌مردم چادی نشان می‌دهد که حاکی از قابلیت‌های ماهرانه بالا رفتن از درخت در آن‌ها بوده است. این دسته از موجودات از گروه انسان‌تباران بودند که بیشتر از شامپانزه‌ها، به انسان‌ها نزدیک محسوب می‌شوند.

بخشی از جمجمه این ساحل‌مردم چادی هم به دانشمندان نشان داده که این گونه احتمالا از نظر اندازه و ساختار شباهت زیادی به شامپانزه‌ها داشته است. اگرچه مغز آن‌ها ظاهرا در اندازه‌ شامپانزه‌ها بوده، اما چهره و دندان‌هایش بیشتر شبیه انسان‌تباران است.

با توجه به پیشانی ضخیم و برجسته‌ای که در این جمجمه وجود دارد، محققان حدس می‌زنند که این موجود مذکر بوده و به او اسم مستعار «تومای» را داده‌اند. این نام در زبان محلی گورانی (یک زبان ایرانی باختری) به معنای «امید به زندگی» است.

حرکت روی دو پا اهمیت زیادی در تکامل ما داشته، اما انجام این کار برای این موجودات باستانی غیرمنطقی بوده چون آن‌ها را کُند، بی‌تعادل و در معرض کمردرد قرار می‌داده است. با این حال، ظاهرا شرایط اقلیمی آن‌ها را وادار به مهاجرت‌های طولانی کرده و حرکت روی دو پا اجازه داده تا انرژی بیشتری ذخیره کنند.

۵۸۲۲۶