۷. ملخ کوه‌های راکی
چه شد؟ بیشتر تئوری‌ها به تغییرات آب‌وهوایی وسیع اشاره دارند. اما شواهد می‌گوید که تعداد بی‌شماری تخم‌های این ملخ طی شخم زدن و آب یاری زمین توسط کشاورزانی که ملخ‌ها آن‌ها را می‌ترساندند از بین رفته است. بعضی دانشمندان باور دارند که نبود تنوع ژنتیکی هم به مشکلات ملخ‌ها افزوده است.
۶. کوسه مگالودون
خب چه چیزی یک هیولا را در رأس زنجیره غذایی از زندگی ساقط می‌کند؟ نظریه‌ها فراوان است. یک نظریه ادعا می‌کند که مگالودون قادر به تحمل سرد شدن و پایین آمدن آب دریا در عصر یخی نبود، دوره‌ای در اواخر پیلوسن (Pliocene) و اوایل پلیستوسن (Pleistocene). نظریه‌ای دیگر مرگ کوسه را به نابودی وال‌های عظیمی که از آن‌ها تغذیه می‌کرد نسبت می‌دهد.
۵. ماموت پشمالو
یک نظریه قدیمی می‌گوید که انسان‌های اولیه این ماموت‌ها را تا زمانی که منقرض شوند شکار کردند. بعضی دانشمندان هم تصور می‌کنند که یک تغییر جهانی دمای هوا به سوی سرد شدن این غول‌ها را از پا در آورده است. اما احتمالاً هیچ متهم خاصی برای مواخذه وجود ندارد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ در نشریه ارتباطات طبیعی منتشر شد، ادعا کرد تلفیقی از عوامل مختلف به انقراض این ماموت‌ها منجر شده‌است.
۴. پوتوروی صورت پهن
محققان آخرین نمونه‌های پوتوروی صورت پهن را جمع‌آوری کردند، جانور کیسه‌داری که در حدود سال ۱۸۷۵ کمتر از ۲۵ سانتی‌متر طول داشته است. معلوم نیست این موجود چقدر بعد از این سال زنده بوده است. همچنین مشخص نیست چه چیزی در نهایت جانور را به لبه پرتگاه انقراض کشانده است، اما مطالعات شکار شدن توسط گربه‌های وحشی را محتمل می‌دانند، موجودی که از طریق کشتی‌های هلندی در قرن ۱۷ ام به استرالیا آمد.
۳. آتلوپوس لانگروستریس
آتلوپوس لانگروستریس (Atelopus longirostris) یک وزغ ساکن جنگل‌های مرطوب شمال اکوادور بود. وجود این جانور که نام خود را از پوزه درازش گرفته تا سال ۱۹۸۹ گزارش نشده بود. علت انقراض او هنوز مشخص نشده‌است، اما دانمشندان تصور می‌کنند بیماری قارچ دیگچه‌ای دوزیستان حتماً یکی از دلایل آن بوده است. در سال‌های اخیر این بیماری به عنوان قاتل قورباغه‌ها در جهان شناخته‌شده‌است، چیزی که نرخ مرگ بعضی گونه‌های دوزیستان را ۱۰۰ درصد افزایش داده است. محققان فکر می‌کنند باید در کنار این بیماری کشنده با تغییرات آب و هوایی و از دست دادن زیستگاه خود مبارزه می‌کرده است.
۲. پرنده فیلی
دو نظریه اصلی درباره مرگ پرنده‌های فیلی وجود دارد که انسان در هر دو دخیل است. بعضی محققان اعتقاد دارند که پرنده‌ها زیستگاه خود را از دست داده‌اند و انسان‌ها تخم‌های آن‌ها را دزدیده‌اند، تخم‌هایی که ۱۵۰ برابر تخم مرغ‌های امروزی بوده است. دیگران تصور می‌کنند بیماری‌هایی که از پرنده‌های مهاجران به پرنده‌های فیلی انتقال یافته، جمعیت آن‌ها را از بین برده است.
۱. انقراض نئاندرتال‌ها
قاتل اصلی نئاندرتال‌ها احتمالاً انسان‌هایی با آناتومی مدرن بوده‌اند. حتی هنوز هم یک توضیح یکتا وجود ندارد. آیا امکان دارد انسان‌های اولیه دست به کشتار دسته‌جمعی زده باشند؟ یا تنها در رقابتی برای زندگی، نئاندرتال‌ها را از صحنه محو کرده‌اند؟ یا شاید تماس با دیگر انسان‌نماها، عوامل بیماری‌زایی را به میان کار آورد که نئاندرتال‌ها توان مقابله با آن‌ها را نداشتند؟ رمانتیک‌ترین نظریه هم وجود دارد که در واقع چند شاهد ژنتیکی هم از آن پشتیبانی می‌کنند: نئاندرتال‌ها با انسان‌های اولیه زاد و ولد کردند و به گونه‌ای این کار باعث از بین رفتن آن‌ها شد.
