اگر به گذشته تلویزیون نگاه کنیم خواهیم دید که صداوسیما در سال‌های نخست تلاش می‌کرد با تولید مجموعه‌های خوب و فاخر و درتراز با ایام معنوی ماه رمضان، حال و هوای این ایام پرفیض را در بین مردم جلا دهد. چه بسا دیدیم که در دهه‌های هفتاد، هشتاد و اوایل دهه نود هم شاهد پخش سریال‌هایی با مضامین دینی و آموزنده رمضانی در شبکه‌های تلویزیونی بودیم. مثل «او یک فرشته بود»، «صاحبدلان»، «میوه ممنوعه»، «روزحسرت»، «اغما» و… که توانستند به عنوان سریال‌های ماندگار رمضانی در خاطر مردم باقی بمانند. الان هم مردم ما با یاد آن‌ها خاطره بازی می‌کنند. اما به نظر می‌رسد که امسال مجموعه‌هایی برای پخش در شبکه‌های یک ، دو و سه سیما درنظر گرفته شده‌اند که همتراز با این ماه عزیز نیستند و درحقیقت باید اذعان کرد که با فضای معنوی این ماه فاصله داشته و به نوعی با رمضان غریبه‌اند.

 شبکه سه سیما با مجموعه «برادر جان» به استقبال ماه رمضان آمده که داستان آن حول محور خانواده‌هایی است که به نوعی درگیر مسایل مالی خود هستند و به هیچ وجه حال و هوای رمضانی را دراذهان زنده نمی‌کند. «دل دار» عنوان سریال عاشقانه‌ای است که از شبکه دو سیما برای مخاطبان این شبکه پخش می‌شود. این سریال نه تنها حس معنوی ایام رمضان را به مخاطب منتقل نمی‌کند بلکه درحقیقت هیچ سنخیتی با ایام ماه مبارک رمضان نداشته و به قدری داستانش بی‌محتوا و دم دستی است که درحد و اندازه یک شبکه سراسری نیست! البته شبکه یک که شبکه ملی فراگیر هست هم این شب‌ها با مجموعه‌ای کاملا متفاوت با عنوان «ازیادها رفته» که با فضای معنوی این ایام فاصله دارد و از هر نظر بیگانه با فضای این ایام است. این سریال نیز داستانی از تاریخ معاصر و دوره پهلوی اول را روایت می‌کند که جای پخش آن در این ایام نیست. مشخص نیست که مدیران رسانه ملی با چه هدفی پخش این سریال را درکنداکتورشبکه یک قرار داده‌اند؟