سینماسینما، امیرعلی نصیری
فیلم لباس شخصی به تقابل اطلاعات سپاه و حزب توده در اوایل دهه شصت شمسی می‌پردازد. اواخر سال ۱۳۶۱ تا اوایل ۱۳۶۲ حزب توده به‌عنوان تنها حزب سیاسی باقی‌مانده در کشور از سوی مقامات وقت متهم به تلاش برای «کودتا» و سپس «جاسوسی به نفع شوروی» شد و طی دو یورش، اعضای رهبری و بسیاری از کادرهای حزب توده دستگیر شدند و به اتهام «کودتا» مورد بازجویی قرار گرفتند. بسیاری از رهبران این حزب و حدود ۲۰۰ تن از نظامیان (از افسران ارتش، شهربانی و ژاندارمری) به اتهام عضویت در شبکه مخفی افسران، وابسته به حزب توده، دستگیر و محاکمه شدند.
دریادار بهرام افضلی (زاده ۱۳۱۷ در قم ـ درگذشته ۶ اسفند ۱۳۶۲ در تهران) یکی از این افراد بود. ناخدایکم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرمانده آن نیرو طی سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ بود. وی یکی از عاملان پیروزی در نبردهای دریایی خلیج فارس در جنگ ایران و عراق بود و در ۶۷ روز از آغاز جنگ توانست نیروی دریایی عراق را عملاً تا پایان جنگ از صحنه خارج کند. او به اتهام عضویت در شبکه مخفی نظامیان حزب توده ایران دستگیر شد و به همراه ۹ نفر دیگر از افسران بلندپایه ارتش در سال ۱۳۶۲ تیرباران شد.
اما لباس شخصی با وجود همه هزینه‌های انجام شده برایش، جعلی است؛ منظورم صحت تاریخی روایات آن نیست، بلکه به‌لحاظ فرمی ارژینال نیست و وام‌دار کارهای محمدحسین مهدویان است. حتی بازیگر نقش اول آن (مهدی نصرتی که از تئاتر آمده) بسیار تلاش دارد تا شبیه نوید محمدزاده ایفای نقش کند؛ حتی با گریمی شبیه به فیلم لانتوری.
