جزئیات آرای راهی‌دهندگان چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما منتشر شد.
به گزارش سینماسینما، امسال در دومین سال گزینش چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما ۲۰۷ منتقد، روزنامه‌نگار سینمایی و فعالان رسانه‌های سینمایی آرای‌شان را به سه برگزیده برتر خود اختصاص دادند. این جایزه در دومین دوره جشن در دستان نرگس آبیار جای گرفت.
در ادامه براساس اعلام قبلی جزئیات آرای تمامی افرادی که در این رای‌گیری شرکت و سه انتخاب برتر خود را معرفی کردند، به ترتیب حروف الفبا می‌آید.
برای مطالعه جزئیات آرای ۱۰ چهره برتر نیز می‌تواند اینجا کلیک کنید.
۱۸۱ عطیه مؤذن
یک. نرگس آبیار؛ سال گذشته فیلم «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار در جشنواره فیلم فجر اکران شد این فیلم اگرچه سوژه‌ای ملتهب و حساس داشت اما نکته ویژه آن این است که کارگردان به خوبی توانست خود را از ریسک ایدئولوژیک شدن این فیلم برهاند و روایتی تحویل مخاطب دهد که نه تنها به سوژه‌ای حکومتی و سفارشی متهم نشود بلکه مخاطب را با خود همراه کند، قطعاً تولید چنین فیلمهایی می‌تواند از ترس کارگردانان برای ساخت آثار مشابه بکاهد.
دو. جواد عزتی؛ جواد عزتی بازیگر سینمای ایران است که اگرچه بیشتر در فیلم‌های کمدی حضور داشته است اما دست کم چند فیلم اخیر وی همچون «لاتاری» که سال پیش اکران شد و «جاندار» و «ماجرای نیمروز؛ رد خون» که سال گذشته در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمدند شمایلی دیگر از وی در نقش‌های جدی به جا گذاشت و توانمندی‌های دیگری را نشان داد. وی ثابت کرد که در نقش‌هایش چه در سینمای جدی و چه کمدی کم فروشی نمی‌کند و فروش بالایی را هم در آثار خود برای سینمای ایران به ارمغان آورده است.
سه. سعید روستایی؛ «متری شیش و نیم» را می‌توان ادامه «ابد و یک روز» دانست از این حیث که کارگردان جوان این بار سوژه مورد نظرش را بیشتر بسط داده است و حتی غیر از پرداخت اجتماعی وارد ژانر پلیسی هم شد که فقدانش در سینمای ما بسیار محسوس است. این فیلم با همه نقاط قوت و ضعفی که در فیلمنامه داشت اثر پرکششی بود و پرداختن با این سبک و سیاق و با این دغدغه مندی نسبت به سینمای اجتماعی در حالی که بیشتر فیلم‌ها به سمت کمدی یا طبقه مرفه می‌رود نکته قابل ستایشی است.
۱۸۲ بیتا موسوی
یک. سعید ملکان؛ ساخت فیلم تختی با وجود شکست در اکران، برای بار چندم‌به ما ثابت کرد که این تهیه کننده دغدغه‌ای فراتر از این روزهای سینمای ایران دارد و بسیار باهوش و جلوتر از زمان خود در مجموعه نهنگ ابی قدم برداشت.
دو. عادل فردوسی پور؛
۱۸۳ نگین موسوی
یک. اصغر فرهادی؛ به خاطر موفقیت در کن هفتاد و یک.
دو. نوید محمدزاده؛ بازیگری که تونست جایگاه خودش و بیشتز و بیشتر بین مردم با نقش افرینی های خوبش باز کنه و فیلم هاش فروش خوبی داشتن.
سه. علی سرتیپی؛ به عنوان یک پخش کننده‌ای که تأثیر فراوانی در اکران فیلم‌ها و تجهیز سینماها داشته است.
۱۸۴ سیدعبدالجواد موسوی
یک. بهرام توکلی؛ به دلیل ساختن فیلمی متفاوت در حوزه جنگ.
دو. سهیل بیرقی؛ به دلیل ساختن فیلمی کم ادعا و خوش ساخت.
سه. ابراهیم حاتمی کیا؛ به دلیل کارگردانی به وقت شام.
۱۸۵ رضا میرمحرابی
یک. نوید محمدزاده؛ بخاطر بازی درخشان او در دو فیلم متری شش و نیم و سرخپوست که بوی تکرار نمی‌دهد و نشان از تلاش و همت یک بازیگر برای ماندگاری دارد. البته اگر دچار غرور نشود.
دو. حسین انتظامی؛ به نظر می‌رسد آمدن او به سازمان سینمایی نوید بخش روزهای خوب باشد. مدیری که اگر حمایت اهالی سینما را داشته باشد می‌تواند اثرات درخشانی را در سینمای ایران برجای گذارد. فعلاً قدم‌های هر چند کوتاه اما خوبی برداشته است. اکران فیلم وحدت آفرین “آشغال‌های دوست داشتنی” اتفاق خوبی در کارنامه مدیریتی او بود. امید است مسیر شفافیت و عدالت را ادامه دهد.
سه. سعید ملکان؛ عزم او برای تولید آثار متفاوت و قابل اعتنا در سینمای ایران ستودنی ست. “تختی” شاید نتیجه ایده آلی برای او یا طرفدارانش به همراه نداشت اما قدم مهمی برای ورود به دوران ساخت آثار متفاوت و پر زحمت و استمرار آن.
۱۸۶ مسعود میر
یک. محمد تهامی نژاد؛ برای ترجمه کتاب تاریخ و سینما.
۱۸۷ تینا میرکریمی
یک. نرگس آبیار؛ برای کارگردانی فیلم شبی که ماه کامل شد که به جهت نوع روایت، قصه و بازیگری اثری متفاوت به شمار می‌رود بخصوص در میان آثار کارگردان‌های زن. شجاعت ایشان در انتخاب چنین سوژه‌ای و البته اجرای صحنه‌های اکشن در این فیلم فراوان قابل ستایش است.
دو. رضا میرکریمی؛ به جهت برگزاری جشنواره‌ای با معیارهای جهانی که علارغم تمامی کمبودها و تحریم‌ها موفق شد تا سال به سال کیفیت برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر را ارتقا بخشد و جشنواره جهانی را به خوبی معرفی کند. حضور مهمانانی شناخته شده و نمایش آثاری با کیفیت از نشانه‌های این رشد است.
سه. دکتر محمدرضا شجاعی؛ طراح صحنه و لباس که طراحی صحنه و لباس درخشانی در مجموعه آثار سینمایی نمایش یافته در سال ۹۷ داشتند.
۱۸۸ گلاویژ نادری
راستش هرچقدر فکر کردم به چهره موثری در سینمای ایران که بر نگاه و زاویه دید اهالی سینما تأثیر بگذارد، آنها را در مسیر تازه‌ای قرار دهد و باعث تحولی هرچند کوچک و محدود در سینمای ایران شود، برنخوردم. در سه، چهار سال اخیر فیلم خوب در سینمای ما کم ساخته نشده، به لحاظ اجرا و مراحل فنی پشت دوربین و یا پس از تولید هم خوشبختانه فیلم‌های ما دچار تغییرات شگفتی شده که می‌توان به خوبی در قیاس با نمونه‌های خارجی و حتی سینمای هالیوود قرار گیرد اما چه کنیم که همه اینها در حد جرقه‌هایی است که می‌درخشند اما ادامه‌دار نیستند. فیلمهایی به دست جوانان تازه‌وارد به ساخته شده که با همه نقدهایی که به آنها وارد است در خاطر همه ما ماندگارند و هریک از ما به اندازه ذوق، سلیقه و البته سواد و دانش‌مان با تماشای‌شان ذوق کردیم و لذت بردیم اما همه اینها در حد و اندازه خود قابل ستایش و تقدیرند و هیچیک تبدیل به جریان تاثیرگذاری در سینمای ایران نشدند. البته جای تعجب و حیرت هم ندارد. تبدیل به چهره مؤثر و تاثیرگذار شدن کار هر کسی نیست و از همه نمی‌توان توقع اثرگذاری بر بقیه داشت.
در این چند ساله اخیر با وجود سریال‌های جهانی موفق و فیلم‌های با کیفیت و فوق‌العاده خارجی، همین که فیلمهایی در سینمای ایران ساخته شد که بحث و جدل زیادی را در داخل و خارج سینما برانگیخت، رکوردهای فروش را جابه‌جا کرد، بازیگرانش و سازندگانش جوایز داخلی و خارجی مهمی گرفتند جای شکر و خوشحالی دارد و نشان می‌دهد، سینمای ایران با همه مشکلات و مصائبش زنده است و تماشاگران پیگیری دارد که با وجود مشکلات اقتصادی و تنگدستی‌های ناشی از شدیدترین تحریم‌ها در چهل سال گذشته، حاضرند پولشان را برای همین سینما خرج کنند و به تماشای فیلمهایش بنشینند.
۱۸۹ احسان ناظم بکایی
یک. هومن سیدی؛ رشد کارگردانی که در فیلم مغزهای کوچک زنگ زده نمود پیدا کرد.
دو. بهرام توکلی؛ از فضای ساخت فیلم‌های روشنفکری به ساخت فیلم جنگی تنگه ابوقریب و تاریخی تختی رسید.
سه. نوید محمدزاده؛ تداوم بازی‌های تأثیر گذار.
۱۹۰ زهرا نجفی
یک. موثرترین چهره سال سینمای ایران در سال ۹۷ به نظرم رضا میرکریمی بود که با تلاشش برای جشنواره جهانی فیلم فجر و دعوت از چهره‌های سینمایی مطرح جهان مانند الیور استون باعث شد تا جایگاه جشنواره جهانی فیلم فجر تغییر اساسی پیدا کند و گام‌های بهتری در راستای شناساندن سینمای ایران برداشته بشه.
دو. نرگس آبیار؛ به دلیل کارگردانی متفاوت فیلم بیگ پروداکشن «شبی که ماه کامل شد.» که تاکنون در سینمای ایران هیچ کارگردان زنی به سمت ساخت آن نرفته بود.
سه. محسن امیریوسفی؛ به دلیل پایداری برای اکران فیلمش «آشغال‌های دوستداشتنی» و مبارزه با سانسور
۱۹۱ انیسه نجفی نشلی
یک. رضا میرکریمی؛ بدلیل برگزاری جشنواره جهانی فیام فجر بطور منظم واستاندارد وانعکاس بهترین‌های سینمای روز جهان
دو. جوادعزتی؛ بازیگر پولساز وبی حاشیه سینما که به دور از بازی‌های سیاسی و رفتارهای غیر متعارف از سینما وتلویزیون، به چهره محبوب سینما تبدیل شد.
سه. حمید شاه آبادی؛ رشد وارتقای تخصصی رادیو بدور از اسپانسر سازی وحاشیه.
۱۹۲ امید نجوان
یک. رضا میرکریمی؛ به‌خاطر خوش‌فکری و پشتکار در برگزاری دقیق، مبتکرانه و جریان‌ساز جشنواره جهانی فیلم فجر.
دو. کیانوش عیاری و محسن امیریوسفی؛ به‌خاطر استقامت در برابر موانع، ایمان به اثر خود و امیدواری برای نمایش فیلم‌هایشان در هنگام رفع سوءبرداشت‌ها.
۱۹۳ الهام نداف
یک. پیمان معادی؛ برای بازی در «متری شیش و نیم»: به خاطر به تصویر کشیدن چهره متفاوت، مقتدر و شجاع از پلیس و به هم زدن کلیشه‌های مرسوم نیروی انتظامی.
۱۹۴ مریم نراقی
کسی را شایسته معرفی نمی‌داند.
۱۹۵ صوفیا نصراللهی
یک. محسن امیریوسفی؛ فارغ از اینکه آشغال‌های دوستداشتنی از آن فیلمهایی است که به درد این روز و روزگار می‌خورد و پیام مهمی دارد که علیرغم نقاط ضعف فیلم باید دیده و دریافت شود، این همه. سال پایمردی محسن امیریوسفی برای اکران فیلمش قابل تحسین است. او جزو معدود کارگردانهایی است که واقعن فیلم‌های مستقل و شخصی خودش را می‌سازد و پای فیلمهایش می‌ایستد. در سالی که. اوضاع سینمای ایران از هیچ لحاظی خوب نبود امیریوسفی می‌تواند چهره موثری باشد که از او درس مستقل بودن و ایستادن پای فیلمهایش را گرفت. فیلمسازی که بالاخره فیلمش را اکران کرد.
دو. رضا عطاران؛ این چندمین سال پیاپی است که رضا عطاران با حضور در کمدی‌های سینمای ایران منجی گیشه سینماها می‌شود. مردم برای دیدن به سینما می‌روند و چه فیلمهایش را دوست داشته باشید و چه نه، نمی‌توانید تأثیر او را در فیلمهایی که بازی می‌کند، هوش اش را در کمدی و اهمیتش را برای گیشه نادیده بگیرید.
سه. واقعاً آنقدر سال خنثایی بود که حتی سه آدم تاثیرگذار مثبت هم به سختی می‌شود پیدا کرد. در میان مدیران که هیچ تصمیم گیری خرد و کلان حیرت انگیزی درکار نبود و در میان خود سینماگران هم اتفاق شگفت انگیزی نداشتیم.
۱۹۶ یحیی نطنزی
یک. نوید محمدزاده؛ به دلیل حفظ کیفیت در کارنامه بازیگری‌اش و حضور قابل اعتنا در فیلم مغزهای کوچک زنگ‌زده.
۱۹۷ علی نعیمی
یک. سعید ملکان؛ به جهت تهیه‌کنندگی آثار سینمایی و تلاش برای حفظ هویت فرهنگی و خاطره جمعی مردم ایران و حفظ جایگاه سینمای فرهنگی در شلوغی بازار مکاره سینمای تجاری.
دو. حسین انتظامی؛ به جهت حضور در رأس سازمان سینمایی و احیای فرهنگ شفافیت و ضرورت خلق فضایی در جهت سالم سازی فضای اقتصاد سینما.
سه. اصغر فرهادی؛ با آخرین ساخته خود یعنی «همه می‌دانند» بار دیگر ثابت کرد قصه خوب را در هر فضا و اتمسفر و فرهنگ و ذائقه‌ای می‌توان ساخت و درخشید.
۱۹۸ غزل نهانی
از لحاظ دوران مدیریت حضور ابراهیم داروغه زاده و انتظامی که باعث اکران فیلم‌های توقیفی شدند.
چهره تأثیر گذار از نظر من محسن امیر یوسفی به دلیل صبوری و تلاش چند ساله برای اکران فیلم آشغال‌های دوست داشتنی.
یک. امیریوسفی
دو. انتظامی و داروغه زاده
۱۹۹ محمود نورایی
یک. اصغر فرهادی؛ برای کارگردانی فیلم “همه می‌دانند” که در افتتاحییه جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد.
دو. هومن سیدی؛ برای کارگردانی فیلم “مغزهای کوچک زنگ زده”.
سه. محمد صادق رنجکشان؛ برای سرمایه گذاری در سینمای ایران به ویژه کارگردانان جوانی همچون، رضا گوران، حسین مهکام، نیما جاویدی و… .
۲۰۰ نیلوفر نیاورانی
به درخواست رای دهنده رای منتشر نمی شود.
۲۰۱ حامد نیکومرام
یک. نوید محمدزاده؛ به دلیل حضور مؤثر در فیلم‌های مهم سال ۹۷ از جمله «متری شیش و نیم» و «سرخپوست» … همچنین (با علم به اینکه جشنواره جهانی فجر در سال ۹۸ برگزار شد) حضور در هیات داوری سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر.
۲۰۲ کریم نیکونظر
یک. رضا عطاران؛ عامل اصلی موفقیت چند فیلم کمدی بود و پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای ایران با بازی او ساخته و اکران شد.
دو. محسن امیریوسفی؛ با اصرار و مقاومت‌اش سد سانسور را شکست.
سه. علیرضا داونژاد، بابت ساخت فیلم «فراری»؛ که یک درام اجتماعی و به‌روز و مؤثر بود.
۲۰۳ مهسا همتی
یک. محسن امیریوسفی؛ به خاطر سال‌ها صبر و تلاش بی مثالش و در نهایت موفقیتی که حاصل کرد.
دو. نوید محمدزاده؛ به خاطر بازی و انتخاب‌های درست.
سه. بهرام توکلی؛ چون یکی از فیلمسازهای محبوبم است و همچنین پرونده خاک خورده و فراموش شده پهلوان معاصر ایرانی را تکاند و نگاه‌ها را پس از سال‌ها به او جلب کرد.
۲۰۴ احسان هوشیارگر
یک. نوید محمدزاده؛ برای “مغزهای کوچک زنگ زده” و استمرار در بازی استاندارد.
دو. ابوالحسن داوودی؛ برای ساخت “هزارپا” و تغییر رکورد فروش سینمای ایران.
سه. آزاده موسوی و کورش عطایی؛ برای ساخت مستند “درجستجوی فریده”.
۲۰۵ مصطفی وثوق کیا
یک. نرگس آبیار؛ ساخت فیلم در مورد جریان تکفیری.
دو. مهدویان به دلیل استمرار فضای فیلمسازی سیاسی و به تصویر کشیدن یکی از بزنگاه‌های حساس انقلاب.
۲۰۶ بهزاد وفاخواه
یک. محسن امیریوسفی؛ به خاطر اینکه آنقدر بر سر موضع اصولی و زحمتش ایستاد که دستگاه سانسور از رو رفت و توانست فیلمش را اکران کند و مورد استقبال نسبی تماشاگران هم قرار گرفت. نمونه موفق پشتکار و پایداری و نرمش به خرج ندادن سر اصول.
دو. سهیل بیرقی؛ تنها فیلم معترض سال را ساخت و اکران کرد.
سه. نوید محمدزاده؛ چون هنوز (و در حضور کمرنگ ستاره‌هایی مثل شهاب حسینی و ترانه علیدوستی) بهترین بازیگر کشور است. با «مغزهای کوچک زنگ‌زده» در اکران و «متری شش و نیم» و «سرخپوست» در جشنواره درخشش زیادی داشت.
۲۰۷ مهدی یاورمنش
کسی را شایسته معرفی ندانست.
