مهندس جهانگیری دستور دادند که ۵ میلیارد تومان برای جبران بدهی های روزنامه ایران پرداخت شود. چه خبر فوق العاده ای !

در خبر دیگری آمد که  موسسه همشهری ۳۰ میلیارد تومان ضرر بالا آورده است و در خبر دیگر داشتیم که تلویزیون به شکل ماهانه حداقل ۶۰۰ میلیون تومان به روزنامه جام جم کمک می کند. یعنی سالی  حدود هشت میلیارد تومان و بازهم این روزنامه در معرض ورشکستگی مالی قرار دارد. اما  همانطور که ایران مورد لطف ۵ میلیارد تومانی دولت قرار گرفت تا بدهی هایش از بودجه عمومی کشور پرداخت شود،  همشهری و جام جم هم با تکیه بر ذخایر بودجه های حاکمیتی هر طور که هست روی پای خود می ایستند. به هرحال همشهری و ایران مثل پرسپولیس و استقلال می مانند. حمایت مالی و لوس کردن مدیرانشان تا آخرین نفس باید ادامه پیدا کند.

بیایید داستان را این گونه ببینیم. از این طرف:  روزنامه های بخش خصوصی که باید با بضاعت خود با این امکانات شگفت انگیز بخش دولتی دربیفتند. در حوزه دستمزد  ،‌حق التحریر، قیمت روزنامه ،‌‌خرید کاغذ، چاپخانه اختصاصی، جذب آگهی و..

 بخش خصوصی باید در این مهلکه اوضاع اقتصادی با رقبایی چنین قدرتمند رقابت کند.باید منابع مالی خودرا مدیریت کند وبرای بقای خود به شیوه های مختلف فروش بیشتر و جذب درآمد بیشتر فکر کند و عمل کند و در عین حال هزینه های خودرا کاهش دهد بدون آنکه به کیفیت روزنامه لطمه بخورد. پس نویسنده های باکیفیت و گران قیمت ، طراحان گرافیک ممتاز و عکاسان اختصاصی را کنار می گذارد تا بتواند هزینه های خودرا با کار دوبرابر در تحریریه و تلاش طاقت فرسای بخش آگهی پوشش دهد و خواننده های خودرا نیز راضی نگه دارد و چه بسا بتواند به سود هم برسد. 

بعد از ۵ سال ، ۷ سال ،‌ده سال رقابت با چنین غول های مغرور و بی شاخ و دم  در عرصه مطبوعات دولتی و حاکمیتی ،  ناگهان اعلام می شود که شما ،‌شما بنگاه مطبوعاتی کوچک بخش خصوصی ، برخلاف انتظار بازی را نباخته اید. در عوض آن بنگاه های غول پیکر تقریبا ورشکست شده اند. 

آیا وقت لبخند شما از راه رسیده است ؟‌نه ! دولت ،‌شهرداری و صدا و سیما از راه می رسند و از بودجه های عمومی و ردیف های گیج و نامعلوم ،‌چک های سهمگین می کشند تابنگاه های مطبوعاتی خودرا هرطور که هست زنده نگه دارند. از پول شما . از پول شهروندان. با همان توجیهات همیشگی.

 آنها در واقعیت ورشکست شده اند اما همیشه با تزریق پول های میلیاردی به پا می خیزند و ساکنان بنگاه های کوچک مطبوعاتی باید دوباره خودرا برای رقابت با این تراست های سنگین و مغرور و طرح های ژورنالیستی گران قیمتشان آماده کنند و بدتر از آن  به تئوری های پر آب و تاب مدیران و نویسندگان این تراست ها ی دولتی و حاکمیتی  درباره مزایای اقتصاد آزاد و رقابتی و از این جور لاطائلات جواب بدهند.

راستی در خبری خواندم که دولت در سال گذشته ۱۵۰۰ میلیارد تومان به ۱۵۳ شرکت ورشکسته اش کمک مالی کرده است.

منبع: باشگاه روزنامه‌نگاران ایران

نیمافرهنگ و هنر6 سال پیش • dahio.com • 185



دیدگاهتان را بنویسید



مطالب پیشنهادی

۱۰ حقیقت جالب که احتمالا نمی‌دانستید! – بخش سوم

در دنیای اطراف ما بی‌شمار حقیقت جالب در حال رخ دادن وجود دارد که از آن‌ها خبر نداریم. این حقایق در زمینه‌های حیات‌وحش، انسان، معماری، غذا و … هستند که [...]

۱۰ حقیقت جالب که احتمالا نمی‌دانستید! – بخش دوم

در دنیای اطراف ما بی‌شمار حقیقت جالب در حال رخ دادن وجود دارد که از آن‌ها خبر نداریم. این حقایق در زمینه‌های حیات‌وحش، انسان، معماری، غذا و … هستند که [...]

۸ راهکار برای بیشتر مثبت فکر کردن

مثبت اندیشی از رویکردهای سالم در زندگی است و توسط بسیاری از روانشناسان توصیه می‌شود. در این مطلب از لیست‌میکس ۸ راه مثبت اندیشی را با هم مرور می‌کنیم. با [...]

با این ده کتاب، خواندن رمان تاریخی را شروع کنید!

تاریخ شاید برای خیلی از ماها موضوع موردعلاقه نباشد و میل زیادی به خواندن رمان تاریخی نشان ندهیم؛ اما کتاب‌هایی در این حوزه وجود دارند که به‌قدری هیجان‌انگیزند که ممکن [...]

واقعیت های نگران‌کننده‌ای که از آن بی‌خبرید

می‌دانستید کبد با یک ضربه ممکن است از کار بیفتد؟ یا مغز بدون جمجمه آن‌قدر نرم است که از هم می‌پاشد؟ در این لیست ده واقعیت را که هر کدام [...]




ترندها