ترجمه اختصاصی نوریاتو: اریک کیم در یک مجموعه مقاله درس‌هایی که از عکاس‌های مختلف آموخته است را شرح داده که شما می‌توانید ترجمه آن‌ها را در مسترکلاس‌های نوریاتو مشاهده فرمائید. در آخرین مقاله‌ای که تیم تحریریه نوریاتو ترجمه کرده است، درس‌هایی که اریک کیم از مارک کوهن آموخته است را برای شما آماده کرده‌ایم.
به نظر من مارک کوهن یکی از بزرگترین عکاس‌های خیابانی دنیا است که به اندازه عکاس‌های هم عصر خودش مشهور نشده است. احتمالا ویدئوهای او را در یوتیوب دیده‌اید که با کمک یک فلش و بدون استفاده از منظره‌یاب در حال عکاسی است. باید اقرار کنم که حتی برای من نیز این روش عکاسی کمی عجیب است ولی او به این دلیل این کار را می‌کند که هنر خلق کند. به نظر او هدف وسیله را توجیه می‌کند.
تصاویر او نحوه عکاسی من هم تاثیر گذاشته‌اند و اینکه او برای ۳۰ سال متوالی فقط در یک شهر کوچک عکاسی کرده است خیلی الهام بخش است. در این مجموعه مقالات قصد دارم چند درسی که به شخصه از او گرفته‌ام را برای شما هم بیان کنم.
۳٫ عکاسی با فلاش
یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که مارک کوهن از آن استفاده می‌کند، فلش کوچکش است. او از فلش برای عصبانی کردن مردم استفاده نمی‌کند بلکه برای روشن کردن سوژه‌هایش و ساخت یک افکت سورئالیستی از این فلش استفاده می‌کند. او تلاش می‌کند تا با استفاده از عکاسی با فلاش ظاهر خاصی در عکاسی و هنر خودش پیدا کند.
مارک کوهن با جزئیات توضیح می‌دهد که چرا عکاسی با فلاش را دوست دارد و چطور تصمیم گرفت این کار را انجام دهد.
“من از یک فلش کوچک استفاده می‌کنم چون واقعا افکت پدیده‌شناختی که هنگام عکاسی از گرگ و میش میگیرم را دوست دارم. علاوه بر این، من برخی از عکس‌های فلاش‌دار آربوس را در نمایشگاه موزه هنرهای مدرن در سال ۱۹۷۲ را دیده‌ام و عاشق تصاویر فلاش‌دار فردلاندر هستم. به همین خاطر هنگامی که در حال چرخیدن در اطراف شهر بودم، تصمیم گرفتم این فلاش کوچک را روی دوربین خودم نصب کنم. پس از مدتی من به طرز شدیدی راجع به استفاده از آن کنجکاو شده بودم. وقتی که با استفاده از فلاش در شب از یک نفر عکاسی می‌کنید، شما قادر خواهید بود داستان مشخص‌تر و جمع و جورتری را بازگو کنید.”
مارک کوهن در مورد اینکه عکاسی با فلاش تا چه اندازه می‌تواند کنجکاوانه باشد و چقدر توجه‌ها را به شما جلب می‌کند هم توضیح می‌دهد:
“هنگامی که از فلاش استفاده می‌کنید، توجه زیادی را به داستان جلب می‌کنید. این اتفاق بیشتر در گرگ و میش رخ می‌دهد اما می‌توانید آن را زیر نور آفتاب نیز مشاهده کنید. فلاش در واقع یک وسیله تهاجمی است.”
مارک کوهن زمان زیادی درگیر عکاسی به فلاش بوده است:
” با وجود اینکه هنری کارتیه برسون تاثیر زیادی روی من گذاشته است، هیچکدام از عکس‌های من مثل عکس‌های او نیستند. برای من مدتی طول کشید تا این موضوع را متوجه شوم که عکاسی با فلاش اشکالی ندارد. پس از آن من یک تکنیک پیدا کردم که با استفاده از آن در این محدوده کوچک، با استفاده از فلش عکاسی کنم.
به جز این، کوهن دو مورد اینکه چرا با استفاده از این تکنیک عکاسی می‌کند (با فلش، در فاصله نزدیک با لنز واید) هم توضیح می‌دهد:
“خب من در حال خلق آثار هنری هستم و باید یک امضا داشته باشم. این چیزی بود که من در آن زمان فکر می‌کردم. واقعا به کسی حمله نمی‌کردم؛ هیچکس آسیب نمی‌دید. سبک عکاسی سرزده برای این بود که عکس‌های هیجان‌انگیز و جدیدتری نسبت به عکس‌هایی که یواشکی از داخل مترو گرفته می‌شدند خلق کنم. عکس‌های منی سطح جدیدی از مشاهدات بصری هستند.
کوهن سخنان خودش را با شرح نوع انرژی که فلاش به تصاویرش اضافه می‌کند ادامه می‌دهد و در مورد دلایل فنی که باعث شده‌اند او استفاده از فلاش را دوست داشته باشد سخن می‌گوید:
“فلاش باعث ثبت یک ظاهر رسمی می‌شود و یا چیزی که من به عنوان ارزش رسمی عکس که سوژه روشن شده است و پس زمینه آن تیره می‌باشد. ولی دلیل اصلی من برای استفاده از فلاش این است که محدوده‌ای بین ۰٫۵ متر تا ۲٫۵ متر را در اختیار شما می‌گذارد و دیگر نیازی به فوکوس نیست و لزومی ندارد راجع به تار بودن تصویر نگران باشید، به خاطر اینکه فلش سرعتی معادل یک هزارم ثانیه دارد. به همین دلیل می‌توانید از سوژه‌های خودتان تصاویر واضحی بگیرید.
نکته کلیدی: هنگامی که با استفاده از یک تکنیک خاص در حال عکاسی خیابانی هستید (با فلش، بی فلش، از فاصله دور با تله‌فوتو، از فاصله نزدیک با لنز واید) فقط به خاطر عکس عکاسی نکنید. به این فکر کنید که در این عکس‌ها به دنبال چه چیزی هستید.فقط به خاطر تکنیک عکاسی نکنید و به این فکر کنید که از طریق عکاسی با این تکنیک می‌خواهید چه پیامی را منتقل کنید.
برای مثال وقتی من شروع به عکاسی با فلاش کردم، فقط به خاطر تازگی که داشت این کار را انجام می‌دادم. علاوه بر این، به این خاطر که برای عکاسی با فلاش خیلی معروف شده بودم، احساس می‌کردم باید به عکاسی با فلاش ادامه می‌دادم تا به مردم می‌فهماندم که جرات این کار را دارم و شخصیت یک عکاس خیابانی که با فلاش عکاسی می‌کند را حفظ کنم.
ولی با گذشت زمان متوجه شدم که این هدف به خودی خود هدف پوچی است. پس از این اتفاق از خودم پرسیدم “واقعا چرا عکاسی با فلاش را انتخاب کردم؟” آیا هدفم فقط جلب توجه بود یا هدف عمیق‌تر و معنادارتری را دنبال می‌کردم؟
من عمیق‌تر به این موضوع فکر کردم و من دلیل اصلی که من عکاسی با فلاش را انتخاب کرده بودم را کشف کردم: این روش سورئالیست را به عکس‌های من می‌آورد. من خیلی دوست دارم تصاویری خلق کنم که به نظر برسد از دنیای دیگر آمده‌اند. علاوه بر آن استفاده از نور هنگامی که نور موجود کاملا فلت است باعث می‌شود سوژه از پس زمینه متمایز شود و توجه بیشتری را به خودش جلب کند. حتی الان هم که از فیلم رنگی استفاده می‌کنم، استفاده از فلاش باعث اشباع رنگ‌ها و دوست داشتنی شدن آن‌ها می‌شود.
من می‌گویم اگر تابحال از فلاش استفاده نکرده‌اید احساس نکنید که باید به دیگران ثابت کنید که جرات استفاده از آن را دارید. این تکنیک، تکنیک خوبی برای مواقعی است که در سایه و یا میانه‌های روز عکاسی می‌کنید و می‌توانید نوردهی مناسبی روی سوژه داشته باشید و ظاهر عکس را سورئالیستی‌تر کنید. علاوه بر این، در صورتی که با استفاده از فیلم عکاسی می‌کنید، عکاسی در شب بدون فلاش کار خیلی سختی است.
در صورتی که با یک دوربین دیجیتال عکاسی می‌کنید، من به شما توصیه می‌کنم فقط از حالت P و فلاش داخلی دوربین استفاده کنید. در غیر این صورت می‌توانید از یک فلاش ساده به همراه تنظیمات TTL یا دیگر تنظیمات خودکار استفاده کنید.
نوشته استفاده از فلاش در عکاسی خیابانی اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.
