در واقع هنگامی که فرد ژل تزریق میکند صورتش چین و چروک و گودی دارد و تزریق برای رفع همین مشکلات بوده است. اما تزریق ژلهای نامرغوب و بیکیفیت به از بین رفتن بافتهای اطراف ژل هم منجر میشود بنابراین تخلیه ژل میتواند ظاهری به مراتب ناخوشایندتر از روز نخست به همراه داشته باشد.
عفونت ژل در صورت را چنین توضیح میدهد: تورم و تغییر رنگ پوست بهصورت قرمزی یا رنگدانههای سفید نخستین نشانههای عفونت ژل محسوب میشود. ایجاد آبسه در صورت، گاهی با برخی تحریکات ناخواسته صورت میگیرد. برای مثال تزریق آمپول بیحسی در دندانپزشکی هم میتواند به عفونت و آبسه منجر شود. در برخی مواقع هم دستکاری ژلی که در محل خط خنده تزریق شده باعث پخش شدن آن و آسیب به عصب بینایی میشود. در چنین مواقعی فرد با تاری دید مواجه خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه ژلهای آسیب رسان به دو شیوه تخلیه میشود، میگوید: در اولین روش این ژلها بهصورت غیرجراحی تخلیه میشود. به این شکل که برشهایی کوچک در سطح صورت ایجاد میشود تا ژل خارج شود اما این برشها باید به گونهای باشد که به اعصاب صورت آسیب نرسد. در واقع پزشکی که از این شیوه استفاده میکند باید با محل اعصاب صورت کاملاً آشنا باشد. مزیت این شیوه به روش دوم این است که بیهوشی ندارد. اما بیمار باید بداند که پس از تخلیه ژل، صورتش یکدست نیست و با ناهمواریهایی در صورت مواجه خواهد شد که نیازمند درمانهای مکمل است. اما روش دیگر، تخلیه ژل همراه با جراحی لیفت است. مزیت این روش این است که فرورفتگی و ناهمواریهای ایجاد شده هنگام تخلیه ژل تا حدود زیادی از بین میرود. اما این شیوه باید همراه با بیهوشی انجام شود.