دیدن یک سالن زیبا و مجهز در آن ناحیه از شهر تهران، مایه امیدواری بود و امیدوارم در ترغیب مردم آن منطقه و سایر مناطق شهری، جهت مراجعه به مراکز فرهنگی و نمایشی، مشوق خوبی باشد و تجربه فرهنگسرای بهمن تکرار شود و البته ادامه یابد.
کلیه حاضرین در سالن، اعم از مقامات مسئول و سینماگران و علاقمندان به سینما دیدند که آن قطعه آواز انتهایی در نمایش آقای رحمانیان را تعدادی از خانم ها همخوانی می کردند، حالا اگر سیستم صوتی یا قدرت صدای یکی از خوانندگان، باعث شد که یک صدا واضح تر شنیده شود، نباید به یک جنجال تبدیل شود و وزیر را هم به واکنش وادارد. البته شاید خیر ماجرا در این باشد که وزیر جدید و معاون سینمایی اش با وضعیت نه چندان سفید سینما بیشتر آشنا شوند.
وقتی سازمان صداوسیما طی یکسال اخیر گام های شاخصی در زمینه عبور از خط قرمزهایی که خودش در زمینه ساز و آواز و حرکات موزون ترسیم کرده بود برداشته و عموم مردم شاهد روزآمدی تدریجی این رسانه در برخی از برنامه ها و سریال ها هستند، منصفانه نیست که همچنان ذره بین سختگیری روی تک تک مراسم ها و تولیدات و چهره های سینمایی ثابت مانده باشد.
