سرمربی پرسپولیسی‌ها با حرف‌هایی که علیه استقلال زده، حاشیه های زیادی درست کرده، هم برای خودش، هم برای باشگاه. او که چند ماه بیشتر نیست به ایران آمده، احتمالا تمام حاشیه‌های فوتبال ایران را نمی‌داند و خبر ندارد که در چنین مواقعی چه عواقبی در انتظارش است.

صد البته که کری خواندن، برای مربی هر تیمی جایز است و شاید اصلا راهی باشد برای موفقیت آن تیم. اما کالدرون قدم به محوطه‌ای از کری‌خوانی گذاشته که خیلی هم برای تیمش مفید نیست.

در بهترین حالت می‌توان این طور تصور کرد که او قصد و منظورش از بیان آن جملات، دقیقا همان چیزهایی بوده که به زبان آورده، یعنی با گفتن آن جملات، هدف دیگری را دنبال نکرده است. اما حتی در آن صورت هم ممکن است به تیمش لطمه‌ای وارد کند که بعدها اثرات آن مشخص شود.

یکی از اتفاقاتی که می‌توان برای این ماجرا پیش بینی کرد، واکنش کمیته انضباطی و محرومیت احتمالی کالدرون از نشستن روی نیمکت پرسپولیس باشد. اگر جریمه کمیته انضباطی مالی باشد که اتفاق خاصی رخ نمی دهد، اما در صورتی که محرومیت از نشستن روی نیمکت تیم در نظر گرفته شود، قطعا دود آن به چشم پرسپولیس می‌رود.

در چنین شرایطی که پرسپولیسی ها نتایج چندان درخشانی نگرفته اند، نبودن کالدرون روی نیمکت تیم حتی برای یک جلسه، می‌تواند به زیان سرخپوشان تهرانی تمام شود.

اما این همه ماجرا نیست. می‌توان در صحبت‌های کالدرون، به دنبال نشانه‌هایی دیگر گشت؛ نشانه هایی از جنگ روانی برای به حاشیه کشاندن حریف بزرگی چون استقلال. اگر این طور باشد که چه بدتر! اگر کالدرون یا حتی مجموعه باشگاه پرسپولیس به دنبال ایجاد حواشی برای استقلالی‌ها هستند و یا حتی اگر به دنبال تلنگر زدن به داوران لیگ هستند تا حواسشان را در مسابقات استقلال بیشتر جمع کنند، آن وقت باید گفت که بدترین گزینه برای مطرح کردن این سخنان، کالدرون بوده است.

این نکته‌ها را هر کسی در باشگاه پرسپولیس می‌توانست مطرح کند، و چه بهتر بود اگر توسط فردی مطرح می‌شد که بود و نبودش روی نیمکت تیم،‌در نتایج پرسپولیس تاثیر نداشت. هر یک از مسئولان باشگاه که روی نیمکت تیم نمی نشینند، می‌توانستند همین حرف ها را بزنند و شاهد همین واکنش‌ها از جانب باشگاه استقلال باشند. آن وقت اگر آن مقام مسئول، جریمه یا محروم هم می شد، اتفاقی برای تیم رخ نمی داد و از نظر فنی لطمه ای به تیم وارد نمی شد.

کالدرون در نشست خبری پیش از بازی با ماشین سازی یک بار دیگر روی حرف‌هایش تاکید ویژه داشت و این نشان می دهد اصلا بعید نیست او بعدا دوباره چنین جملاتی را به زبان بیاورد.

بهتر است مدیران باشگاه، ‌سرمربی خود را توجیه کنند که پافشاری روی چنین نظراتی، بیشتر از آنکه به نفع تیمش باشد به ضرر آن است. اگر هم سیاست باشگاه این است که با راه انداختن چنین جوی، تلنگری به فدراسیون فوتبال و داورانش بزند، بهتر است این سردمدار آن کالدرون نباشد.

43 43