نوریاتو: یکی از هنرمندان افغانستانی به اقدام همایون غنی زاده در مراسم اختتامیه جشنواره فجر واکنش نشان داد و مطلبی را منتشر کرد.
به گزارش نوریاتو به نقل از سینماپرس، عالیه عطایی نویسنده و یکی از فعالان عرصه تئاتر افغانستان است که در واکنش به اقدام همایون غنی زاده کارگردان فیلم مسخره‌باز مبنی بر فرستادن یک کارگر افغان برای خواندن یک نامه روی سن، مطلبی را منتشر کرده است. متن نامه بدین شرح است:
از دیشب منتظرم ببینم خشمم تمام می شود یا نه که نمی شود. جناب کارگردان شما مارلون براندو نیستی که به جای گرفتن اسکار یک زن سرخپوست روی صحنه بفرستی چون آنقدر خودشیفته ای که جایزه اولی را نمی خواهی و باقی را می خواهی و اصلاً ژست اپوزیسیون و معترض ات بی معنی و نمایشی است.
فرستادن یک افغانی که نتواند از روی متن بخواند (آن هم متن به آن شاهکاری و لابد تیز و برنده و معترض) جز توهین و تحقیر هیچ نداشت. از همان تئاترهای اولی که از شما دیدم (احتمالاً اسم اول شما را ناراحت کند ولی دوبار آمدم تئاتر شما و دیگر این خطا را نکردم) متوجه شدم من مخاطب کارهای فرمال و توخالی شما نیستم، به من هم ربطی ندارد چه کسانی هستند اما متاسفم که شما کارگردان تئاتر هستید که عمر من هم پای خواندن تئاتر گذشته و می فهمم تئاتر هیچ نکند از آدم آدم می سازد، نمونه استاد نصیریان که حتماً شما بیشتر از من می شناسیدشان و نمیفهمم تئاتر چطور از شما همچین دلقک منوری ساخته.
در این سالها زیاد دیده ام که سینماچی ها چطور هر مفهومی را به سطحی ترین وجه تنزل می دهند اما عمیقاً متاسفم که شما نتوانستید اندیشه و فکر تئاتر را به خودِ خودشیفته تان تلقین کنید.
جناب اپوزسیون، مهاجرت با پناهندگی فرق دارد، که هر دو ناشی از رنج است و با نمایش شما جور در نمی آید، همانطور که اعتراض با حقیر شمردن فرق دارد. تحقیر یک ملت با ادای دلسوزی شما را در چشم آنها بزرگ نمی کند که اگر اینطور دلسوز بودید نگاهی می انداختید به کسانی که سالها برای حقوق پناهندگان افغان تلاش کرده اند. کاش قبل شو تان پرسیده بودید چه تعداد کارگردان و نویسنده و بازیگر اصالتاً افغانی در آن سالن هستند؟ در واقع شما و امثال شما هنوز نفهمیدید که جامعه افغانستانی در ایران صرفاً کارگران بیسواد نیستند و نسلی در ایران متولد شده و زندگی میکنند هم سن و سالهای خودشما و کمتر که چه در سینما و چه در دیگر شاخه های هنری و علم و صنعت کار می کنند و توهین شما را فراموش نخواهند کرد حتی اگر جواهر از انگشتان هنرمندتان ببارد، شما حمایت تعداد کثیری از هم زبانهای خود را نخواهید داشت (البته قطعاً کارگر شما از شما حمایت می کند) و در نهایت امیدوارم آنقدر موفق باشید (موفق واقعی، نه اینطور تو خالی) که برای نمایش دادن خودتان از رنج های دیگران مایه نگذارید. عکس پر افتخارتان را اینجا نمی گذارم که به نظرم عنوان فیلمتان از هر چی به خود شما برازنده تر است.
نوشته تو مارلون براندو نیستی! اولین بار در مجله نوریاتو | رسانه جامع هنرهای تجسمی پدیدار شد.
