سعید توجهی: هر چقدر تلاش کنیم فیلم اول پولاد کیمیایی را مستقل از تاثیر سینمای مسعود کیمیایی نگاه کنیم، حضور نشانههای آشنا و تکرار شونده سینمای پدر در این اولین فیلم پسر، مانع میشوند؛ رفاقتهای مردانه، آدمهای حاشیهای و به ته خط رسیده، دیالوگهایی که بدون توجه به جایگاه و موقعیت شخصیتها نوشته میشوند تا در یاد بمانند، میزانسن و قابها ( یا به تعبیر کیمیایی پدر عکسها)، نقش حاشیهای و ابتر زنها در پیشبرد ماجرا و …
نقطه قوت فیلم در بخش دوم و برگزاری مسابقات اتومبیل‌رانی است که کارگردانی قابل قبولی دارد و ضرباهنگ فیلم در این نیمه میتواند در اکران عمومی تماشاگر جذب کند.
علیرغم تمام شباهت‌های فیلم «معکوس» به سینمای کیمیایی، یک نکته ما را امیدوار میکند که پولاد کیمیایی قصد دارد با وام گرفتن نشانههای آشنای سینمای پدر راه متفاوتی را در سینما طی کند و آن اینکه قهرمان «معکوس» علیرغم به آخر خط رسیدگی نمیخواهد کلکش درست و حسابی کنده شود، جایی شکست را قبول میکند و میل به ادامه زندگی دارد.
در رانندگی، دنده معکوس برای افزایش قدرت موتور به قصد سبقت استفاده می‌شود؛ اگر آنچه درباره سرنوشت شخصیت اصلی فیلم «معکوس» اشاره شد اتفاقی نباشد، انتظار می‌رود در آینده شاهد روایتی متفاوتتر از قهرمانهای خسته و زخمی کیمیایی پدر در فیلمهای کیمیایی پسر باشیم.
۵۷۵۷
