سینماسینما: رسول صدرعاملی در واکنش به توقیف «خانه پدری»: ممیزی باید تکلیف خودش را با فیلمسازان ما روشن کند، همان‌طور که باید تکلیف نویسنده‌ها و سایر هنرمندان ما با ممیزی روشن شود.
ما باید بدانیم ممیزی کجا ایستاده است و از چه زاویه‌ای دارد به ما نگاه می‌کند. این صرفاً درباره ممیزی قانونی ارشاد نیست. ما در طول سال‌ها کارکردن توانسته‌ایم بفهمیم که ممیزی چه توقعاتی از فیلم‌های ما دارد. اگر قرار است ما سینماگر حرفه‌ای باشیم، طبیعی است که ممیزی‌های ارشاد را رعایت کنیم، اما آیا همه ما از توان شناسایی و انطباق با ممیزی و فشارهایی که خارج از سینما اتفاق می‌افتد، برخورداریم؟
تصور من این است که برای فیلم کیانوش عیاری عزیز، دوقطبی خیلی خوفناکی ایجاد شد که من واقعاً از آن سردرنیاوردم. یک عده بسیار شیفته‌وار فیلم را دوست داشتند و از آن حمایت می‌کردند که امیدوارم همه آنها فیلم را دیده باشند و این حمایت، تحلیل خودشان باشد و از روی دست همدیگر ننوشته باشند. عده‌ای دیگر هم به‌طور خیلی افراطی علیه فیلم حرف زدند و می‌زنند. آنها هم گویی با یک سرمشق وارد میدان شده بودند. الان هیچ چاره‌ای جز ابراز تأسف نداریم. درست است که مدیریت سینما برای بازگرداندن فیلم به چرخه اکران در تلاش است اما به‌نظر می‌رسد مرجع ممیزی ما، دیگر صرفاً سازمان سینمایی و ارشاد نباشد.
اگر قرار است دادسرای فرهنگ و رسانه بتواند بدون تشکیل دادگاه، بدون اینکه کیفرخواستی صادر شود و تهیه‌کننده و کارگردان فیلم را تفهیم اتهام کند تا او بیاید از خودش دفاع کند، حکم دهد، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. اگر آن روال قانونی وجود داشته باشد، ولو درباره شکایت دادسرای فرهنگ و رسانه، طبیعی است هر حکمی که قاضی داد، پذیرفته می‌شود اما اینکه بدون طی هیچ‌کدام از این مراحل، یک فیلم را شتابزده از چرخه اکران خارج کنند، خیلی ترسناک است…
گویی برای بخش قابل توجه و اثرگذاری از مسئولان که در قدرت هستند، هنوز بودن یا نبودن سینما مهم نیست و هنوز برایشان صنعت سینما شناخته شده نیست. شاید اگر به آنها بگوییم شما با رفتارتان، صنعت اتومبیل‌سازی را دچار مشکلات جدی می‌کنید، بفهمند درباره چه چیزی صحبت می‌کنیم اما هنوز کسانی که در کار فرهنگ، خودآگاه یا ناخودآگاه دخالت می‌کنند، متوجه پیامدهای تصمیمات‌شان نیستند.
سینما یک صنعت است و تداوم حیاتش نیاز به امنیت خاطری دارد که در تعامل با ممیزی ارشاد به وجود می‌آید. تعامل با جایی که وظیفه‌اش نظارت بر تولید و اکران فیلم است. اما تا از آن موانع عبور می‌کنی، باز هم به دیوار می‌خوری و یک مرتبه، سقفی روی سرت خراب می‌شود.
منبع: روزنامه ایران
