باب کان، همسر خانم کامیل گفت ویراستار معروف بر اثر پیچیدگیهای ناشی از سرطان ریه از دنیا رفته است.
خانم کامیل روزها و هفتهها کار میکرد و خودکار قرمزش را بر روی نوشتهها میکشید تا نویسندههای مختلف را تربیت کند. جونی اویوانز، کارفرمای خانم کامیل در سیمون و شوستر دربارهاش گفت: «همه به صداقت او، چشمان تیزبینش، و حساسیت ویژهاش به زبان و داستان اطمینان داشتند. نویسندگان بخشی از خانوادهاش بودند و فقدان خانم کامیل برای همهشان دردناک خواهد بود.»
از آثاری که خانم کامیل ویراستاری کرد میتوان به «کیشوت»، آخرین اثر سلمان رشدی و نامزد جایزه بوکر، «رقص آب» نوشته تا نهیسی کوتز، «نام من لوسی بارتون است» نوشته الیزابت استرات که از پرفروشهای نیویورکتایمز شد، و «سقوط کاترسکیل» نوشته اَلگرا گادمن که فینالیست جایزه کتاب ملی در سال ۱۹۹۸ هم شد اشاره کرد.
اندی وارد، رئیس انتشارات رندوم هاوس درباره خانم کامیل گفت: «کامیل توانایی خاصی داشت و به نویسندگان این حس را میداد که کارشان اهمیت زیادی دارد و در نهایت موفق میشوند. درست مانند انتقال بینظیر عقاید فردی به فرد دیگر و به نظرم خانم کامیل این کار را بینقص انجام میداد.»
سوزان لاری کامیل در تاریخ شانزدهم سپتامبر سال ۱۹۴۹ در منهتن به دنیا آمد. کارشناسی ادبیات انگلیس و آمریکا را از دانشگاه جورج واشنگتن دریافت کرد. کارش را با انتشار آثار کودک در مکمیلان آغاز کرد.
سیمون و شوستر در سال ۱۹۷۹ کامیل را استخدام کرد و در سال ۱۹۸۷ مدیر اجرایی این انتشارات معروف شد.
در سال ۲۰۰۸ به انتشارات رندوم هاوس رفت و به عنوان رئیس بخش ویراستاری این مجموعه مشغول به کار شد. دو سال بعد مدیر نشر رندوم هاوس شد.
۲۵۸۲۵۸