مطابق این تصاویر، هرمزگان میزبان محموله‌های هندوانه و صیفی‌جات برای صادرات از طریق بندر شهید باهنر به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس است. این محصولات در شهرهای حاجی‌آباد، میناب و جاسک تولید و صادر می‌شود.
چندین سال است که شهرهای کویری و خشک ایران با کاشت هندوانه و خربزه و صادرات این محصولات به سایر کشورها، عملاً آب مورد نیاز ایران را، آن هم در این شرایط بحرانی، به طور رسمی سرقت می‌کنند.
بر اساس گزارش‌ها، برای تولید هر کیلو هندوانه و خربزه بیش از ۲۵۰ لیتر آب مصرف می‌شود. این یعنی برای تولید یک هندوانه معمولی به وزن ۴ کیلوگرم، هزار لیتر آب صرف شده است. مدت‌هاست که کارشناسان هشدار کم‌آبی می‌دهند. از یک طرف کشورهای ترکیه و افغانستان با سدسازی مانع ورود آب به ایران شده و ریزگرد و گردوغبار را روانه کشورمان کرده‌اند، از طرف دیگر کم‌آبی و کم‌بارشی در داخل کشور هم باعث شده زاینده‌رود و بسیاری دیگر از رودها و تالاب‌های مهم خشک شوند. پدیده فرونشست هم به‌صورت وحشتناکی در حال گسترش است.
در چنین شرایطی واقعاً چه اصراری به ادامه کشت هندوانه و خربزه وجود دارد؟! از این وضعیت حتی کشاورزان هم سود نمی‌برند، چون در نهایت با قحطی آب، آن‌ها هم نخواهند توانست دیگر کشاورزی کنند و محصولات عادی و کم‌آب‌بر را هم کشت کنند.
بحران‌های متعدد اجتماعی در اثر این سرقت رسمی آب با کشت هندوانه و خربزه و صادرات آن به سایر کشورها هم که قصه پرغصه دیگری است. واقعاً هیچ نهاد ناظری نیست که جلوی این صادرات رسمی، اما غیرقابل توجیه و کُشنده را بگیرد و کشورمان را بیش از این درگیر جنگ آب نکند؟!
23302
