حال سوال این است که از 2011 تاکنون که منطقه دستخوش بحران امنیتی خطرناکی بوده است،نیروهای ایرانی و متحدان آن که به محور مقاومت شهرت یافته اند، کدام منافع آمریکا و متحدانش را هدف گرفته اند؟

سوریه
از 2011 که بحران امنیتی منطقه درسوریه کلید خورد، نیروهای ایرانی به دعوت دولت قانونی سوریه وارد این کشور شده و در جنگ علیه ده ها گروه تروریستی و در نهایت داعش مشارکت فعال کردند.

نتایج این حرکت ضد تروریستی جمهوری اسلامی ایران، جلوگیری ازتشکیل یک دولت تروریستی تندرو و خشن دراین منطقه از جهان بود که پیامدهای اولیه و اصلی آن دامن اروپایی ها و در مرحله بعد سایر دولت های منطقه را می گرفت.
حال سوال این است که آیا جنگ علیه گروه های تروریستی شناخته شده، حمله یا تعرض به منافع آمریکا و متحدانش بوده است؟

تنها در یک صورت می توان گفت که حضور ایران در سوریه منافع آمریکا و متحدان منطقه ای این کشور را به خطر انداخته است که بدانیم ، آمریکا و متحدانش از جمله برخی دولت های خلیج فارس بوجود آورنده و حامی گروه های تروریستی و پیشاپیش آنها داعش بوده اند.

عراق
عراق کشور دیگر منطقه است که در سال 2014 به دنبال یورش داعش از سوریه به داخل خاک این کشور ، رسما از تهران تقاضای کمک کرد و ایرانی ها بدون فوت وقت به کمک این کشور رفتند.
پل هوایی تهران – بغداد به توقف حرکت داعش در مسیر تسخیر پایتخت این کشور انجامید و همکاری های نظامی و اطلاعاتی ایران تا پایان نظامی داعش در سال 2017 ادامه داشت و بعد از پایان کار این گروه تروریستی در عراق، نیروهایش را از این کشور خارج کرد.
کمک ایرانی ها درعراق همچنین باعث شد تا یک کشور دیگر منطقه از خطر و تهدید فروپاشی عبور کند که اگر اینگونه نبود، دولت تروریستی جهان امروز شامل بخش های بزرگی از عراق و سوریه را در بر می گرفت و کار بر جهانیان سخت تر می شد.

یمن
مساله یمن آنقدرها پیچیده نیست که نیاز به توضیح و تفصیل داشته باشد؛ سعودی ها خود وارد این باتلاق شدند و چراغ سبز دولت آمریکا در سال 2015 عامل اصلی این خطای محاسباتی سعودی ها بود.

سعودی ها که نیروهای تروریستی نیابتی شان در سوریه شکست خورده بود، تصور می کردند که ایرانی ها با ورود به تله یمن وارد این باتلاق می شوند، اما نشدند. خب طبیعی است؛ چرا که جنگ با داعش و سایر گروه های تروریستی هم هزینه بر است و هم نفس گیر و منطقی نیست یک جبهه جدید گشوده شود و در عین حال ، سیاست ایران همواره کاهش سطح تنش ها در منطقه و پایان دادن به اختلافات و درگیری های مسلحانه بوده است، بااین حال جمهوری اسلامی ایران براساس اصول بنیادین و اخلاقی انقلاب اسلامی، این جنگ را مردود دانست و از سعودی ها خواست از بمباران کور مردم یمن دست بردارند.

از آن هنگام سعودی ها هربار که مورد حمله موشکی یا پهپادی یمنی ها قرار می گیرند و همچنین شکست هایشان را پای ایرانی ها می نویسند ؛ البته چاره ای هم ندارند، چرا که فشار 4ساله آنان بر مردمی مستضعف و کشوری ضعیف و فقیر هیچ دستاوردی جز بی آبرویی برایشان نداشته است.

بنابراین باید به سعودی ها تا حدودی حق هم داد، هزینه سنگینی را متحمل شده اند و ابهت و حیثیت خود را در جنگ یمن قمار کردند، اما سوال این است که ایران در کجای این خودزنی داوطلبانه سعودی ها قرار دارد؟ آن هم در شرایطی که ایران بارها اعلام کرده است که آماده همکاری با عربستان برای خروج آبرومندانه این کشور از یمن است.

آمریکا
در تمام این سال ها، برغم نزدیک بودن خطوط تماس ایرانی ها ومتحدانش با نظامیان آمریکایی، حتی یک مورد حادثه اتفاقی هم رخ نداد و این نشان از بالا بودن ضریب دقت است، حال آنکه می توانست اتفاقاتی رخ دهد و بعدا خطا اشتباه اعلام شود، درست مانند آمریکایی ها که هربار در حملات هوایی نیروهای مقاومت را بمباران می کردند، مدعی می شدند اشتباه رخ داده است.
کیفیت و نحوه رفتار آمریکایی ها طی سال های اخیر در منطقه ، نشان می دهد که اصلی ترین حامی داعش در جهان آمریکایی ها بوده اند،بطوری که در جابجایی فرماندهان این گروه تکفیری درعراق و سوریه و نیز کمک رسانی به این نیروها از طریق پرتاب تجهیزات وکمک های امدادی بطور موثر نقش ایفا کردند.

از همین رو تنها یک جا می توان این ادعا را که ایرانی ها به منافع آمریکایی ها ضربه زده اند، پذیرفت و آن زدن گروه های تروریستی بویژه القاعده و داعش در عراق و سوریه است، بویژه آنکه هیلاری کلینتون شخصا به اینکه داعش را آمریکایی ها ایجاد کردند، اعتراف و آقای ترامپ هم در انتخابات 2016 ازآن بهره برداری سیاسی و تبلیغاتی کرد.

چه کسانی منبع تهدید هستند؟
خب جای دیگری در منطقه هست که ادعا شود ایران در آن دخالت کرده و یا به منافع آمریکا و متحدانش در آن کشور ضربه زده است؟
بحرین؛ شیخ نشینی که ناوگان پنجم آمریکا در آنجا خیمه زده است و از نظر اطلاعاتی اشراف کافی بر روند تحولات آن دارد. اما مساله بحرین یک مساله کاملا داخلی است و تا زمانی که دولت بحرین اکثریت شیعه این کشور را به رسمیت نشناسد، اعتراض ها ادامه خواهد یافت و در همین حال ، هیچ کشور خارجی نمی تواند برروند تحولات این کشور اثر بگذارد.

با این حال یک نکته مهم وجود دارد و آن اینکه شیعیان بحرین در تمام طول سالهایی که برای حقوق خود در خیابان ها مقابل گلوله سعودی ها و نظامیان بحرینی ایستاده اند، هیچگاه دست به عملیات تروریستی نزده اند؛ چنانچه در تمامی عملیات و حملات انتحاری، بمب گذاری و تروریستی در همین سال ها ، هیچگاه پای یک شیعه در میان نبوده است.

تیم تندرو آمریکا و شخص ترامپ در قالب زدو بندهای سیاسی با متحدان بدنام منطقه ای آمریکا، در حال فریب مردم و حتی خیانت به آمریکایی ها هم هستند، چنانچه همین تندروهای آمریکایی، عاملان اصلی تروریسم جهانی را نادیده گرفته و تلاش کردند که جای آن را به ایران بدهند؛ خب این چه معنا و مفهومی دارد؟

توجه کنید؛ قانون «عدالت علیه حامیان تروریسم» یا جاستا مصوب ۲۰۱۶ به خانواده‌های قربانیان حادثه ۱۱ سپتامبر این حق را می‌دهد تا به دلیل هر نقشی که احتمالا عناصر وابسته به حکومت عربستان سعودی در این حملات داشته‌اند در دادگاه‌های فدرال آمریکا علیه ریاض اقامه دعوا کنند. جالب است که ۱۵ نفر از ۱۹ عامل حملات یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱ از اتباع عربستان بودند، اما نتیجه کار قانون جاستا چه شد؟

به این ترتیب نتیجه ای که از رجز خوانی های اخیر ترامپ می توان گرفت، این است که ایرانی ها فرزند آمریکا را در منطقه زده اند و به همین دلیل کینه کرده اند، غیر از این هیچ نمونه ای از حمله ایرانی ها به منافع آمریکا و متحدانش در منطقه یافت نمی شود.

ایرانی ها و محور مقاومت از جمله عراق و سوریه، در جنگ علیه تروریسم هزاران شهید طی سال های اخیر تقدیم کرده اند، شهدایی که بر گردن همه ملت های منطقه و نیز اروپایی ها حق دارند و اگر نبود جانفشانی این نیروها، امروز جهان با معضل عمیقی به نام ‘دولت تروریستی’ روبه رو بود و این همه مداخلات منطقه ایران طی سال های اخیر است، در حالی که هیچ برخورد دیگری از ایران با کشورهای منطقه سراغ ندارید!
 

310311