، اگر چه این گونه ماهی‌ها بخاطر دندانهای بیش از حد بزرگ و نیش مانند خود و همچنین صورت خشک و خشن خود به این نام شهرت یافته‌اند اما این ماهی‌ها بسیار کوچک بوده و هیچ آسیبی به انسان نمی‌رسانند. طول بزرگ‌ترین ماهی در گونه ماهی دندان نیش معمولی به حداکثر ۱۶ سانتی‌متر (۶ اینچ) می‌رسد و طول بزرگ‌ترین ماهی درگونه ماهی دندان نیش تیغ دار در حدود نصف این اندازه هست. نام این آبزی از دندان نیش بزرگ و تیزی که در دهان آن دیده می شود، گرفته شده است. روی سطح آن حفره‌های مخاطی آبکش مانندی قرار دارند که به‌ وسیله لبه‌های دندانه دار مشخص شده‌اند و پوست نازکی نیز سطح آن را پوشانیده است.

همچنین چشمان این ماهی نسبتاً ریز هستند و در سمت فوقانی سر جانور قرار دارند. بدن این ماهی قهوه‌ای تیره و سیاه است که در پهلوها بسیار فشرده بوده و از جلو گود و هر چه به سمت دم ماهی پیش می‌رویم باریک‌تر می‌شود. باله‌های این ماهی کوچک، ساده و بی مهره هستند، پولک‌ها در پوست ماهی قرار دارند که به شکل بشقابک‌های نازک به چشم می‌خورند. آن ها در اقیانوس‌های گرمسیر و معتدل از جمله آب‌های نزدیک به سواحل استرالیا دیده می‌شوند و ماهی‌های دندان نیش دارای لیسه‌های پلانکتونی و بی‌حفاظ هستند.

در ماهی های بالغ دو دندان نیش فک تحتانی جانور آنقدر دراز هستند که برای جایگیری مناسب دندان‌ها در زمانی که دهان ماهی بسته است، دو حفره در دو طرف مغز جانور در مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند. ماهی‌های جوان این گروه از لحاظ ظاهری کاملاً متفاوت هستند؛ ماهی‌های جوان برخلاف ماهی‌های بالغ دارای مهره‌های کشیده بر روی سر هستند، چشمان درشت تری دارند، یک کیسه هوا در بدن این نوع ماهی فعال است، دندان‌های این ماهی‌ها بسیار کوچک‌تر هستند و قابلیت فشردگی دارند و رنگ آن‌ها خاکستری روشن است.

زمان و تکرر تخم ریزی در آنها مشخص نیست، اما بر طبق گزارشات بعضی فعالیت‌های تخم ریزی در ماه‌های جون تا آگوست مشاهده شده است. وقتی که طول بدن ماهی‌های جوان نیش دندان معمولی به ۸ سانتی متر (۳ اینچ) می رسد، آنها کم کم شبیه ماهی‌های بالغ می شوند و به طرف اعماق آب می روند. آغاز بلوغ ماهی‌های نیش دندان مشخص نبوده، ولی معمولاً بلوغ این ماهی‌ها زمانی است که طول آنها به ۱۳ سانتی متر (۵ اینچ) می رسد. این ماهی ها همانند اکثر ماهی‌هایی که در اعماق دریاها زندگی می کنند و به کندی رشد می‌کنند، می‌مانند.

۲۲۷۲۲۷