سینماسینما، سیدرضا صائمی
امروزه سینما دیگر یک ابژه سرگرمی ساز صرف نیست که مبتنی بر صنعت و تجارت صورت بندی شود بلکه به شیوه ای از تفکر و اندیشیدن بدل شده که به جای واژه از تصویر برای بیان مفاهیم و آگاهی بخشی بهره می برد. سینما را می توان به مثابه یک گفتمان بصری در بازنمایی فرهنگ و هنر و فلسفه و واقعیت های اجتماعی دانست که با تکیه بر سویه ارتباطاتی خود به کانونی جذاب برای هم اندیشی و هم افزایی پژوهشگران رشته های مختلف به ویژه متخصصان علوم انسانی بدل شده و از این رو هر روز شاهد گستردگی مرزهای دانش بین رشته ای در حوزه سینما هستیم.
امروزه با گسترش علاقمندان رشته های علوم انسانی و هنر و بسط و توسعه مباحث نظری در حوزه سینما، توجه به تحلیل میان رشته ای آثار سینمایی افزایش یافته و علی رغم بی انگیزگی ها و کسالت روحیه جمعی ناشی از بحران های اقتصادی موجود، همچنان محافل و جلسات سینمایی به ویژه آنهایی که حرفی تازه در این حوزه دارد با استقبال گرم و پرشوری مواجه می شود. از سویی طی سالهای اخیر شاهد رشد کمی و کیفی سینمای مستند در کشورمان بودیم که درخشش خوبی در جشنواره های بین المللی داشته اند. سینمای مستندی که به سراغ بسیاری از سوژه های اجتماعی و فرهنگی مغفولی در جامعه ما رفته که امکان نمایش و نقد آنها کمتر فراهم شده و فرصت تحلیل های میان رشته ای نیافته است. بسیاری از این مستندهای تاثیرگذار به دلیل برخی ملاحظات و ممیزهای موجود امکان پخش از رسانه های عمومی از جمله تلویزیون را پیدا نکردند. حتی اکران و نقد و بررسی آنها در محافل دانشگاهی هم محدود بوده. این در حالی است که نهادهای فرهنگی و هنری می تواند این خلاء بزرگ را حل کنند و به حلقه وصل پژوهشگران و فعالان دانشگاهی با سینمای مستند شوند. برگزاری جلسات نمایش و نقد فیلم در این مراکز می تواند به تولید روایت های متفاوتی از نقد فیلم منجر شده و به دستاوردهای تازه ای برسد که هم برای پژوهشگران علوم انسانی مفید باشد و هم برای اهالی سینما و فیلمسازی راهگشا. از این رو پیشنهاد می شود تا با راه اندازی یک کانون مطالعاتی بین رشته ای سینما که هم شامل فیلم مستند باشد هم داستانی و برگزاری جلسات نمایش و نقد فیلم ها به شکل هفتگی که با حضور کارگردان فیلم، منتقدان سینما و پژوهشگران علوم انسانی همراه باشد، به شکل گیری و بالندگی این حوزه کمک کرد. از این حیث تشکیل یک کانون یا واحد مطالعات بین رشته ای سینما در سازمان سینمایی یا خانه سینما که به شکل جدی و هدفمند در این زمینه دست به کار پژوهشی بزند ضروری است.
