؛ فرهاد مجیدی در سومین دوره حضورش در تیم استقلال چهره‌ای نسبتا متفاوت با فرهاد مجیدی که در فصل هجدهم و نوزدهم به تیم استقلال اضافه شد از خود بروز داده است.

زمانی که فرهاد به جای وینفرد شفر هدایت استقلال را به دست گرفت،  تحمل انتقاد نسبت به شیوه بازی تیمش نداشت. او وقتی به جای آندره‌آ استراماچونی هدایت استقلال را به دست گرفت هم شرایطی مشابه داشت و تاب هیچ انتقادی نسبت به عملکرد تیمش را نداشت و با قدرت از آن دفاع می کرد.

مجیدی زمانی که به جای محمود فکری در نیم فصل دوم لیگ برتر بیستم هدایت استقلال را در دست گرفت، نیز به همین مسیر رفت اما رفته رفته و با رسیدن به پایان فصل، این شرایط در او تا حد زیادی تغییر کرد.

فرهاد مجیدی در هفته‌های گذشته و در شرایطی که حتی خبرنگاران حاضر در نشست های خبری انتقادی نسبت به بازی تدافعی این تیم مطرح نمی‌کردند، با آگاهی از انتقاد کارشناسان در رسانه ها شخصاً به این موضوع اعتراف کرد و گفت: «تیمم زیبا بازی نمی‌کند و این فوتبالی نیست که خودم دوست دارم».

بیشتر بخوانید:

فرهاد مجیدی در نشست خبری پیش از دیدار مقابل مس رفسنجان، این بار صراحتاً اعلام کرد: «واقعیت این است که ما در بازی قبل خوب ظاهر نشدیم و فوتبال خوبی را ارائه نکرده ایم». این خودزنی از سوی فرهاد مجیدی دو مفهوم واضح داشت؛ اول اینکه تشر جدی و محکمی به بازیکنان تیمش زد تا آنها را به خود بیاورد و دوم اینکه جلوی انتقادات بیشتر را گرفت و به پیشکسوتان و کارشناسانی که از تیمش انتقاد می‌کنند فهماند که خودش هم از وضعیت حاکم بر استقلالی که هدایتش را در دست دارد راضی نیست.

این خودزنی به سبک فرهاد مجیدی یک مفهوم دیگر هم داشت و آن اینکه سرمربی جوان استقلال کم‌کم به لحاظ تجربی به شرایطی می‌رسد که در صحبت هایش با سیاست بیشتری رفتار کند. این اتفاقات شبیه به روزهای اول سرمربیگری علی دایی است و مجیدی مخاطبانش را به یاد شهریار فوتبال می‌اندازد.

زمانی که علی دایی در اوج جوانی هدایت تیم سایپا را در دست گرفت،   تقریباً هر هفته رسانه‌ها و کارشناسان از تیمش انتقاد می‌کردند و در واکنش به این انتقادها دایی با همه سرشاخ می‌شد. اما این رویه علی دایی رفته رفته در سالهای بعد از بین رفت و آقای فوتبال ایران با آرامش بیشتری نسبت به انتقاد کارشناسان عکس العمل نشان می‌داد.

۲۵۷ ۲۵۶