• اولویت‌های جامعه با اولویت‌های رسمی در دو مسیر متضاد در حرکت است. کافی است که در یک مدرسه شعری خوانده شود که به مذاق آقایان خوش نیاید، در کسری از ساعت همه نیروهای خود را بسیج می‌کنند و تا عذرخواهی طرف را پخش نکنند آرام نمی‌نشینند. در مقابل ده‌ها مدرسه عموما دخترانه و حتی دانشگاه‌ها طی ماه‌های اخیر با یک برنامه قطعا ازپیش‌طراحی‌شده دچار مسمومیت می‌شوند، ولی دریغ از یک اقدام موثر و روشن. و تازه دیروز آقای رئیس‌جمهور بدون اظهار تاسف و ابراز ناراحتی از این وضع فاجعه‌بار وزیر کشور را مسئول کار و پیگیری کرده، درحالی‌که ۹ نهاد تحت امرش از ابتدا مسئول بوده و باید درباره عملکرد خود اطلاع‌رسانی کند.

• اکنون هم که وارد میدان شده، تقریبا بدیهیات را نادیده گرفته‌اند و بدون لکنت زبان اعلام می‌کنند که تاکنون کسی شناسایی و بازداشت نشده است. روشن است که چنین پاسخی به منزله شکست مسئولین در حفظ امنیت مردم است؛ آن هم دقیقا در همان روز حدود ۲۰ مدرسه دچار این ضایعه جنایتکارانه شده‌اند. مثل روز روشن که این اقدامی جنایتکارانه و تروریستی با اهداف کاملا روشن است و از سوی تشکیلاتی مخوف و با اعضای قابل توجه انجام می‌شود، حال چگونه چنین چیزی که علیه امنیت کشور است تاکنون شناسایی نشده است و حتی به صورت اما و اگر درباره آن صحبت می‌شود، جای بحث دارد.

بیشتر بخوانید:

۲۱۲۲۰