رئیس جمهور آمریکا هفته گذشته اعلام کرد آن کشور در صورت تقاضای مقامات ایران حاضر است برای مبارزه با شیوع کرونا بما کمک نماید. من هم علیرغم آنکه تشخیص می دادم که گفته آقای ترامپ به قول خودمان تعارفی بیشتر نبود، چون ایشان هم نیک می دانند که چنین تقاضایی یا حتی موافقتی از جانب مقامات ایرانی محال است، مع ذالک در توییتی به زبان انگلیسی خطاب بایشان، ضمن تشکر از پیشنهاد کمک شان نوشتم با توجه به منتفی بودن چنین موافقتی از جانب مقامات ایران، دولت آمریکا میتواند کمک هایش را طریق صلیب سرخ بین المللی بایران ارسال نماید.
بلافاصله رگباری از رکیک‌ترین فحاشی‌ها به طرفم سرازیر شد. مودب ترین شان بیشرف، مزدور، نوکر، وطن فروش، خائن، نامرد، رذل، پست فطرت…بود تا برسیم به خطاب قراردادن خواهر مادر و زن و بچه‌ام. صورت مسئله از دید انقلابیون روشن است. اگر بجای لحن محترمانه خطاب به آقای ترامپ، بنده هم همانند انقلابیون، به ایشان فحش ناموسی نثار کرده، زن و بچه ترامپ و جد و آباد آمریکایی‌ها را حوالت میدادم، و توییتم را هم مزین به پرچم سوخته یا لگد مال شده آمریکا میکردم، انقلابیون بجای فحاشی تشویقم هم می کردند که چقدر انقلابی در دهان ترامپ مزدور کوبیده‌ام.
همه ما داستان رفتار نبی اکرم(ص) با مشرکی که هر روز برسر ایشان زباله می ریخت را شنیده ایم. تا اینکه یکروز او اینکار را نکرد. رسول الله(ص) ازعلت غیبت او می پرسند و معلوم میشود که بیمار شده و سکانس آخر را روحانیون با چه احساسی از بالای منبر برایمان توصیف می کردند که آن خسرو خوبان چگونه به عیادت وی می روند.
البته طبق معمول انقلابیون پاسخ خواهند داد که ” امثال بنده پیام آن داستان را درست متوجه نشده‌ایم و داریم تحریف می کنیم. مقصود آنست که رفتار آنان منطبق بر آن روایت میباشد، نه رفتار سازشکارانه و تسلیم‌طلبانه نوکرانی همچون صادق زیباکلام.”
* منتشر شده در کانال شخصی
