نامزدی که البته همین الان هم در قامت نماینده و عضو هیأت رئیسه مجلس است؛ علیرضا رحیمی. در نیمه دی‌ماه وقتی فهرست اولیه نتیجه بررسی صلاحیت‌ها توسط شورای نگهبان آمد، نام علیرضا رحیمی در لیست تأیید شده‌ها بود. اتفاقی که اصلاً عجیب به نظر نمی‌رسید. رحیمی به گواه اخبار و موضعگیری‌هایش 4 سال حضورش در بهارستان را با حاشیه‌های کمی پشت سر گذاشته بود، هر چند از فعال‌ترین نمایندگان کمیسیون امنیت ملی و فراکسیون امید محسوب می‌شد.
در ادوار اخیر مجلس این مورد که فردی را بعد از رد صلاحیت در آخرین روزها و حتی ساعات تبلیغات انتخاباتی تأیید کنند، وجود داشته. اما حداقل دو سه دوره‌ای بود که خبری از رد صلاحیت افرادی که در مرحله اول توسط شورای نگهبان تأیید شده‌اند، نبود. این اتفاق که در ادوار سوم، چهارم و پنجم به صورت موردی رخ داده بود حالا تکرار دوباره آن می‌تواند هشداری باشد برای احتمال تعدد وقوع آن در شرایط فعلی.
حالا اما اینکه چرا به یکباره نام او ظرف سه هفته از فهرست تأیید صلاحیت شدگان شورای نگهبان به فهرست رد صلاحیت شدگان اضافه شده معلوم نیست و همین هم سؤالاتی را ایجاد می‌کند؛ خصوصاً اینکه آیا در همین مدت کوتاه اتفاقی افتاده که او به یکباره صلاحیت خود برای حضور در ترکیب مجلس را از دست داده است؟ او که در هفته اول بهمن‌ماه بنا بر رأی شورای نگهبان چنین صلاحیت ندارد چرا تنها سه هفته قبل دارای چنین صلاحیتی بوده؟ با این شرایط چیزی که بیش از نفس تصمیمات شورای نگهبان درباره صلاحیت نامزدها، مهم به نظر می‌رسد دلایل این تصمیمات و چیستی آن است.
مسأله‌ای که بی پاسخ ماندن آن می‌تواند منجر به افزایش ابهامات در افکار عمومی درخصوص فرآیند برگزاری انتخابات پیش رو گردد.بخصوص که رحیمی از جانبازان و آزادگان دوران دفاع مقدس است. البته بجز وی غلامعلی جعفرزاده رئیس فراکسیون مستقلین ونماینده رشت از دیگر جانباز حاضر در مجلس نیز رد صلاحیت شده است.
