فرزانه متین- جمشید محمودی، نویسنده و کارگردان افغانی تبار مقیم ایران، این بار با ساخت فیلم شکستن همزمان بیست استخوان، تماشاگررا به چالشی تامل برانگیز، امتحان الهی دعوت می کند.اثری که بیننده خود را جای بازیگر اصلی فیلم، محسن تنابنده در نقش عظیم قرار می‌دهد.در اوایل با او همذات پنداری می کند، سپس قضاوتش و بعد تبرئه اش می کند و سرانجام حق را به او می دهد اما نمی داند با عذاب وجدان او چه کند.
داستان فیلم از این قرار است که مردی افغان در معرض یک امتحان قرار می گیرد.او باید برای مرگ و زندگی مادرش تصمیم بگیرد.مادری که او را عزیز تر از هر کسی در دنیا می داند و بارها در در مورد این مسئله پافشاری می کند.محمودی دست بر روی یک موضوع حساسی گذاشته است و آن مغایرت عمل و حرف انسان است.ما بارها بدون آن که خود متوجه شویم در معرض امتحان الهی قرار می گیریم یا از آن سربلند بیرون می‌آییم و یا شکست را تجربه می کنیم.زمانی که ما بر روی مسئله‌ای حساس اصرار داشته باشیم، امتحان به سراغمان می‌آید.مسلما تماشاگران سریال « او یک فرشته بود» را از خاطرشان پاک نکرده اند وقتی مرحوم حسن جوهرچی بر روی پاکدامنی و حفظ خانواده اش اصرار داشت ، خدا او را در عرض کمتر از یک هفته در معرض سخت ترین آزمایش قرار داد و او نتوانست از آن سربلند و پیروز بیرون آید. این فیلم هم به نحوی یادآور این قضیه است.
در اثر محمودی ما با چالش دیگری، تصمیم بین حیات و مرگ عزیزترین فرد زندگی مان نیز قرار می‌گیریم و غیر ممکن است که مخاطب همزمان با عظیم به هنگام تماشای فیلم به فکر فرو نرود و تصمیماتش را دائم عوض نکند.عظیم از جنس ماست، او فردی ماورایی نیست،او نیمه‌ی دیگر وجودی ماست که درصدد پنهان کردنش هستیم پس نباید پیش داوری کرد بلکه باید او را درک کرد همانطور که برادرش فاروق با فشار آوردن بر روی دست عظیم از او پشتیبانی کرد و به خود اجازه فضاوت نداد.تصمیم گیری نهایی او و عذاب وجدانش تا آخر عمر دست از سر او بر نمی دارد که برای بیننده بسیار ملموس است با اینکه شاید این اتفاق به ازای هر هزار نفر تنها برای یکی رخ دهد.
جدا از موضوع خاص و غیرتکراری فیلم ،باید از بازی درخشان محسن تنابنده یاد کرد که نقش به قامتش بسیار خوب نشسته است.البته فیلم صحنه های تکراری، طولانی و تا حدودی خسته کننده دارد که کمکی به پیشبرد داستان نمی کند.با این حال محمودی فیلمی ساخته که چند سر و گردن از فیلم قبلی اش، «چند متر مکعب عشق» بالاتر است.
در نهایت باید گفت ، فیلم به ما نشان داد افراد را باید در موقعیا‌ت ها شناخت نه از روی حرف‌ها و گفتارشان.